Een kippetje, een hen, kwam bij ons wonenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een witte, dat wou ze graag ten overvloede tonen
Ieder merkte haar op
Ze strekte dan ook hoog haar kop
Ze keek streng en ferm over haar weiden
Je kon ze beter maar vermijden
Want als ze knikte naar je voet
Was 't niet zo maar voor een groet
Ze roffelde in 10 seconden
Een tiental prikkende wonden
Bij 't keren aan de dra
Schudde ze met haar gewaad,
En al wie dan te dicht kwam staan
Kon niezend achterover slaan
Twee stappen zet ze nu vooruit
Het kopje links, rechts, ze neemt nu een besluit
De scherpe nagels krassen in de grond
Zand en gras vliegt in het rond
Een pikkende beweging supersnel
In de bek een regenworm stevig knel
Snel doorgestapt de kop zeer fier
Wat ben ik toch de heerser hier
Ze bereikt na tien wormen haar domein
Bij een Sultan kan 't niet beter zijn
Binnen kijkt ze speurend rond
Een lichte wip, de stok bereikend van op de grond
Zo schouwt ze haar paleis
Want na die ochtendlijke reis
Is het tijd om na te denken
En haar hoeders wat te schenken
Een wit ovaal - rond nestelt zich in het hooi
Ze vindt het zelf eeuwig mooi
Velen zijn zo reeds geboren
Ze blaast nu hoog van de toren
Haar kakelend geluid is ver te horen,
Komt zich in ons hoofdje boren
Zo schenkt ze vreugde op onze borden
Sommigen zijn zelfs advocaat geworden
Na weer een dag van vreugde geven
Wil ze 't in haar droom herbeleven
En 's morgens bij het ochtendgloren
Zal haar strenge kop zich weer de lucht in boren
Zal ze fier als iedere andere dag
Al doen wat ze vermag
Weer een ei in 't hooi deponeren
Voor ons mag ze zo nog vele jaren haar koninklijk domein beheren
ela
|