Wij waren steeds je grootste fans
als je ons begroette was het net een dans
wij zien nog je kleine kopje aan de deur
Je guitig neusje snoof de nieuwe geur
Je nieuwsgierigheid dreef je binnen
je kwispelstaartje prikkelde onze zinnen
opgroeiend werd jij onze beste vriend
bij droefheid maakte jij ons goedgezind
rustend in onze armen
deed je ons hart verwarmen
De schok van je verdwijnen deed ons beven
Er ontbrak plots iets in ons leven
je later langs de weg te moeten vinden
deed ons beseffen hoe wij je minden
De tranen kwamen zonder schroom
We leefden wekenlang als in een slechte droom
hondje van onze dromen
Eens zullen we elkaar weer tegen komen.
ela
Je kunt niet vatten hoe vrolijk wij zijn geworden
het was zalig dat niemand morde
De zon scheen reeds in t zenit
Alles leek plots helder wit
Geen haren meer in zetels en op stoelen
Geen natte proppen meer in de schoenen
Geen plakkende tong aan onze wangen
Geen klonters meer die onder je staart hangen
Het dagblad bleef mooi opgevouwen
geen scheuren in onze mouwen
de kast en stoelpoten
blijven voortaan onbespoten
onze neus antwoordt geen keutels
geen gezoek meer naar onze sleutels
Ons bed ruikt niet meer naar de hond
het is nu weer heerlijk gezond
Dat je aangereden werd langs de baan
heeft ons enorm goed gedaan
t werd tijd dat je verdween
samen met de reuk van je knabbelbeen
De enige die nog treuren om jou zijn de buurman en zijn vrouw
Zij gaven je soms een snoepje
wij kregen het dan terug uit je poepje
Neem ons dus niet kwalijk dat we vrolijk zijn Honden geluk is toch maar schijn.
ela
18-12-2006 om 00:00 geschreven door ela 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
