Geboorte van een pessimist

Toen ik gisterenavond mijn zaad in je  gleufje kwakte

Met een inspanning dat ik bijna knakte

kon ik zelf niet weten

dat je negen maanden zou zweven

naar `t schijnt is dit zo bij de meeste teven

Je begon stilaan te zweten als een lekkende kraan

Je plakte als een vliegenvanger

Je kleed uittrekken was als het verwijderen van een condoom

Een glibberig verhaal, de reuk van je okselhaar sloeg in mijn neus

Je haar plakte als de tentakels van een blubberige inktvis

Je kreeg goestingen om van te walgen

Je at `’s morgens pekelharing met peperkoek

of koude aardappelen met choco

Waarna ik kokhalzend naar buiten liep

Mij brakend in de auto wrong

en met rood doorlopen ogen het verkeer bedwong

`’s Avonds na het werk zat ik naast een rottende schotelvod

Je bolle buik blonk in mijn oog

als de composthoop in de tuin

Zo heb ik negen maanden

moeten leven met watten in mijn neus en donkere bril om mijn ogen te beschermen

Je schommelde buik liet mij geloven dat de vuilnisman in staking was

Maar eindelijk was het dan zover

We mochten naar de kraamkliniek

daar zou men heel die vuile vlek doen verdwijnen en nieuw leven laten starten

Je lag daar benen opgetrokken op de tafel

Ik stond naast je hoofd en keek naar jou

Je lachte niet naar mij

keek met krokodillenogen in de mijne

Je mond stond open gescheurd

Je tanden vrij alsof je mij wou bijten

ik keek wat verder en zag je bolle buik, vertedering kwam in mij op

als je maar niet met je scherpe namaak nagels door mijn handpalm trok

Ik dacht dat enkel vrouwen pijn hadden bij het werpen

dit was een vergissing

de vale geur van brekend water bereikte nu mijn hersens

Even later riep de dokter kom vlug kijken het hoofdje is al zichtbaar

Maar `t enige wat ik zag was een ontplofte egel waaruit een kopje kwam gekropen

Het kopje draaide zich naar links, ik zag het mondje openvallen van afgrijzen,

 het dacht waarschijnlijk waar ben ik hier beland,

die blubberbil wil ik niet aanzien,

en flop, de schouders schoven  zich naar buiten

en slurpend tot de kuiten, de voetjes eruit

het slijmig hoopje vlees,

werd door de dokter hoog gehouden

Een scherpe gil weerklonk,

de nieuwe baby schrok zich rot,

al die angstige smoelen

deden haar geluk bekoelen

De moeder strekte haar bibberende armen,

bij mij keerde de aanblik mijn darmen

Nu de kleine werd gewassen

wou men ook de nageboorte uit de moeder jassen

Stilletjes begon haar zweet te verdwijnen,

het was nu of ze in de diepvries was beland

Uiteindelijk loste haar valse nagels mijn hand

Verder verliep alles heel galant, de mierenhoop verplaatste

zich naar de rand

Buiten wat regelmatige nachtelijk gekrijs het verschonen

van doeken met onsmakkelijke stank alles,

zeer normaal wij hebben nu een kind als iedereen

Die later weer kan zorgen voor het nieuwe bloederige boeltje van morgen 

ela

De geboorte van de optimist

Die nacht in het prachtige hemelbed

heb ik speciaal op jou gelet

je voelde aan als natuurzijde

gesponnen door wel duizend zijde rupsen

Ik verviel terstond in hevige lusten

mijn vingers tintelden bij het strelen

van al je prachtige lieve delen

Ons verenigen was als een Weense wals

gespeeld door duizenden violen

nadien voelde we ons als herboren

Dagen later begon de vrucht te rijpen

Je zweette wat, het leken wel duizend parels

Je buik werd voller

Het leek wel als de koepel van een gouden minaret

Hoe ronder ook je buikje werd

Hoe liefelijker je silhouet

ik wou dat je zo jaren lang kon blijven

zodat ik eeuwig genieten kon van jou

Bij het eten heb je speciale wensen

Brusselse wafels met pensen of taart met radijsjes

Rijst met groene kool of ijsjes met ajuintjes

Ik huppelde gezwind naar de deur

de auto in, geen getreur

Fluitend mijn werkplaats opzoeken

Geen grijnzende bazen kunnen mijn dag vermoorden

   We gingen samen bij de dokter op bezoek

Hij wou terstond een foto nemen

Zo mooi was alles nu geworden

Je mocht gaan liggen op zijn geboorte bed

Je benen hoog, ik hoop dat je het redt

ik stond naast je hoofd en zag je vragende ogen

ik wilde bij jou zijn, lichtjes gebogen

je hemels gelaat deed mij reeds dromen

van wat straks komen zou, van wat zich straks zou tonen

Ik gaf mijn hand vol overgave

Je kneep wel maar `t voelde als het strelen dat ik van jou was gewend

Bij het breken van je water

Was het als vrolijk gesnater

Van een watervalletje in de Ardennen

Bij het eerste persen werd ik wat weemoedig

Ik dacht aan jou, ik wou je helpen

De dokter zei, kom vlug tot hier

Het kleine hoofdje piept al door de kier

Ik zag een beeld als uit de hemel

Je zwarte driehoek wat geopend

`t was of een nieuwe wereld werd geopend

Het kopje kwam nu buiten kijken

draaide zich links, richting van je bil

De schouders volgden nu gezwind

Daarop volgde het lijfje van het kind

Het wou nu snel ons komen vervoegen

de dokter bracht haar hoog, we hoorden `t kindje roepen

Het roze engeltje werd nu aan je borst gelegd

We lachten samen, de wedstrijd was beslecht

De oh en ah’s waren niet uit de lucht

We hadden nu het mooiste engeltje uit de vlucht

Later in de kinderkamer

Was iedereen het met ons eens

Dit kon door niemand meer verbeterd worden

De gelukwensen en de bloemen stroomden binnen

Af en toe begon het kindje te zingen

het klonk als duizend belletjes in onze oren

zelfs `’s nachts konden we je horen

ondanks het slaap gemis, vele natte doeken

Wilden we geen ander engeltje boeken

Wij hopen dat je later bij `t volwassen worden

Ook zulke kindjes wil, wij hopen hele horden

ela