Een dag als alle anderen

maar dit zou snel veranderen

meestal staat de kat paraat om ons te wekken

ditmaal liet ze iedereen vertrekken

nergens was ze te bekennen

ze kwam ons dus niet jennen

dit vonden wij wel ongewoon

zou zij zich vergissen, dit leek een droom

we stonden op, ons snel verfrissen

dan tafelwaarts, we hoorden de eieren al sissen

niets beroerde onze benen

geen harig pluisje, niets om te strelen

bij het nuttigen van een boterham

riepen we onze stembanden lam

niets mocht helpen, geen reactie

geen kat die zich meldde, geen actie

dus gingen we zoeken in het huis

even kijken in haar kattenhuis

niets, een leeg nest geen kat

op de knieën dan maar, voor de kast

geen pluisbol, we waren verrast

Boven op de kast ook niets te zien

waar zat ze nu die boerentrien

de slaapkamer terug opgezocht

knielend voor het bed, ruggen in een bocht

geen kat, rug en spieren worden stram

we riepen nogmaals, wilden dat ze kwam

maar niets ze liet zich nergens zien

de zetels snel verzet, geen kat te zien

                          Mijn liefste werd al ongerust

zij werd steeds als eerste wakker gekust

nu was haar dag verstoord.

Ze dacht, de kat is weg, misschien vermoord

gaan lopen voor een of andere kater

ik kreeg de volle laag, was ik een kattenhater

niets mocht helpen ze was niet te zien

geslagen gingen we zelfs buiten zien

geen kat, was ze toch dood

onze bloeddruk ging snel in het rood

we kwamen binnen zeer verslagen

in onze hoofden cirkelden vele wagen

waar was toch onze lieve schat?

wij hielden van haar, wist je dat?

we moesten samenspannen en verder zoeken

we verlegden alle vesten en broeken.

alle dozen werden verzet

de kasten ver open gezet

we gingen bedrukt terug naar de keuken

de koffie was koud, het brood in deuken

Deuken? hoe kan dat nu, het was toch glad

en zie daarop de tafel stond onze kat.

Mamau, mamau was alles wat ze zei

12-08-2007 om 14:20 geschreven door ela