het zwaard van DAMOCLES

De aarde brengt ons leven
de aarde brengt ons dood
soms is het mooi daar te vertoeven
soms brengt ze ons verschrikking
ontneemt de mens zijn dagelijks brood

Een kerf in de ondergrond
een siddering van oerkracht
vallend puin, kolkend water
slijk verdoofd, puin verplettert

een kreet van ontreddering
is er nu geen later?
het eden is grof en rauw
kinderen wenen klagend
ouderen apathisch
de wereld kijkt geschrokken toe

Vele handen willen helpen
weinigen zijn in staat
nog lang zal dit ons heugen
maar het is het einde niet, we moeten voort.
                 ela