Het spinnetje.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Met een lichaam als een bolletje

6 poten zich verstoppend in een holletje

zwart, bruin, gestreept of gekruist

meestal kleiner dan een vuist

de oogjes blinkend als twee sterretjes, zo fel

steeds op haar hoede voor elke rel

des morgens bij het dauwende blad

een net wevend, 't is me wat

de draad te spinnen van het blad, naar d'aarde toe

van 't gras omhoog, nee ze wordt niet moe

zonder om te kijken spint zij snel

een kunstwerk, maar ook gevangeniscel

voor hen die zonder het te weten

de draden niet vermeden

die door hun dolle vlucht of wandeling

het kunstig zijden net ontging

een zuchtje wind blaast heel even

het web beweegt nu even

het spinnetje komt snel beneden bij de prooi

ze omspint haar snel in zilveren tooi

zo maakt zij van haar web een voorraadkast

om te eten als het haar best past

toch vind ik deze val zeer mooi en prachtig

vooral in de morgen zo mistig

wie zo iets prachtig weven kan

is een meester in 't heelal

laat ons dus het spinnetje mijden

bij het door het leven schrijden

vertrap het niet maar laat het weven

dit wordt voortaan ons dagelijks streven.

Ela