De winterjasxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het was stil in de slaapplaats

Geen getik geen verengekraak

Toch hoor ik plots gedempt geraas

Uit de verte als uit een waas

Het was de kleerkast die zich roerde

Alsof de kleren een gesprek voerden

De winterjas, net gekuist

In de kast gehangen aan een buis

Bedekt door een plastieken zak

Bij zijn vrienden , sprak

Dag dames en heren kennen jullie me nog

Ik was hier zo’n vier maand geleden toch

Als dikste broertje uit het nest

Van plaats gewisseld met een vest

Ik mocht naar buiten, kreeg een borsteling

Ik voelde mij toen als een koning

Vervolgens kom ik op schouders op straat

Men dacht, na een lange rust is hij wel paraat

Net buiten werd ik overvallen

Door dakgoten, of waren het watervallen

Mijn haartjes werden soms scherp als glas

Thuis koelde ik als in een sauna af

Dar bij de kachel bleef ik met een trauma

Van koud naar warm en weer

Dat hield ik geen maanden meer

Soms wenkte de stomerij

Voor vuile vlekken op mijn zij

Soms was het romantisch mooi

Dicht tegen een lieflijke prooi

Ik mocht haar mee omarmen

Haar lenden helpen verwarmen

Dan weer werd ik haast versmacht

Door een andere zware vracht

Eens stak men mij bijna in brand

Sigaretten as was op mij geland

Mijn haartjes kregen een rare geur

S’ avonds ruzie aan de voordeur

Eens bleef ik eenzaam achter op een stoel

Tot het kuisen van de boel

Gelukkig was ik daar gekend

En als een prins fraai verwend

Ik bleef er overnachten zonder geld

Men bleek op mij gesteld

En nu mijn vrienden wil ik rust

Uw tijd komt wel, wees gerust

Na enkele maanden heb je zelf een verhaal

Tot zolang wil ik rusten aan dit staal

                    ela