Kleiduifschietingxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een rammelaar liep dartel en springend door het bos

Hij liep daarbij zijn spieren wat los

Hij had zin om eens danig te wippen

En liefst nog met twee pronte witten

Hij ging stevig op in dit spel

Kreeg onderaan een stevig gezwel

Plots werd zijn dartel spel gestuit

Alsof hij tegen en muur liep met zijn snuit

Een knal doorkliefde de stille lucht

Hij was zich van geen jacht bewust

Van achter een boom keek hij verwonderd toe

Hij zag mannen met geweer, geen koe

Ze schoten naar kleiduiven, een pak van zijn hart

Een van hen dacht beter te zijn dan anderen in de jacht

Hij richte zijn wapen en schoot meteen

Maar trok de twee trekkers bijeen

Hij kreeg daar een schok, kromde zijn rug

Zijn geweer duwde hem deftig terug

Uit de lopen sprongen twee vurige vlammen

Bijna was er iemand die nooit meer zijn har moest kammen

De anderen keken met open mond

Hun lach boorde hem in de grond

Zelfs de meest onervaren man, schoot meer dan hij het kon

’t was of de kleiduiven uitstaken hun tong

hij trok zich terug in de bar

zat te kniezen als een oude knar

de rammelaar lag op zijn rug van het gieren

en spoot zijn zaad voor de pieren

ga dus nooit naar een kleiduif schieting kijken

voor je, je vrouwtje kan bereiken.

ela