ik ging nu naar de "vakschool" in de Stuiverstraat in Oostende, al hadden mijn ouders het misschien anders gewild, techniek en sleutelen was een onderdeel van mijn prille leventje geworden, en de nieuwe jongens die ik er leerde kennen hadden meestal ook een technisch trekje.
onze garagist André Vandekerkhove was een minzaam man en kon goed met jonge gasten overweg, dat, en het feit dat een van mijn zusters in de buurt van André's garage woonde zorgde ervoor dat ik meer en meer in zijn garage vertoefde en er gaande weg nu en dan wat mocht meesleutelen.
werken in de garage van André aan de " Kruiskalseide" in Gistel opende voor mij een nieuwe kijk op de wereld, en dat was nog niet alles, want ik mocht er ook werken aan mijn laatste aanwinst een Sarolea Regina 200 cc van midden de jaren 50 die ik gekocht had voor 200 frank.
ik woonde nog altijd in Oudenburg en pendelde regelmatig met mijn fiets richting Gistel om wat leven in die Sarolea te krijgen, maar dat lukte niet zo best, en tot overmaat van ramp stelde André een pijnlijke diagnose, door droogweg te vertellen dat de onstekingsspoelen kapot waren en dat dit een kostelijk zaakje zou worden. dat was een grote teleurstelling, weg motor, en weg 200 frank.
de teleurstelling was des te groter omdat de 2 zonen van de bandencentrale recht tegenover de garage een crossterrein hadden aangelegd op een stuk grond aan de Nieuwpoortse steenweg net naast het huis waar mijn zuster woonde.
Jan en Raf van bandencentrale Decramer,( waar ik later goed bevriend mee ben geworden, en tal van streken mee heb uitgehaald , maar dat is voor een ander verhaal) reden dat de stukken eraf vlogen. Jan had een Zundapp 2takt 250cc en later een Horex 4 takt, Raf reed met een Sarolea 4 takt 350 cc. ze hadden een mooi parcours aangelegd, vier keer moest de gracht doorkruist worden, talrijke bochten en 1 springberg waar ik toch een beetje schrik van had.
ik stond daar te kijken maar in gedachten reed ik al mee, ik bedacht al hoe ik die 2 zou kunnen bijhouden en eventueel voorbijgaan, maar daarvoor moest ik een motor hebben en die had ik niet.
mijn bromfiets van Oudenburg naar Gistel overbrengen, dat overwoog ik niet eens, omdat ik er zeker mee zou uitgelachen worden.
na veel overleg met mijn zuster kreeg ik een renteloze lening van 500 frank ( er werd niets op papier gezet en ik geloof dat ik ze nog altijd moet terug betalen) voor de aankoop van een Novy 200 cc die Raf wist staan in de Donkerstraat in Gistel, hij kende die mensen en wij konden daar in vertrouwen kopen vertelde hij me.
zo gezegd zo gedaan en wij naar de Donkerstraat, de motor stond er in een achterkotje met een deken eroverheen en die mevrouw bevestigde dat de Novy in topkonditie was, ik haalde de 500 frank uit mijn broekzak en duwde de motor zo'n anderhalve kilometer recht naar de garage van André.
en inderdaad na een weinig werk kwamen de eerste klappen uit de uitlaat en het ding trok nog vinnig op ook, alle balast werd overboord gegooid en ik legde er een crossband op die ik kocht voor 100 frank en een pak sigaretten .
het spatbord achteraan werd ingekort met behulp van de ijzerzaag, het spatbord vooraan werd omhoog gezet, het zadel werd ingekort de verlichting vloog bij het oud ijzer en ik spoot met de stofzuiger van mijn moeder de motor in het blauw, vanwaar die blauwe verf kwam weet ik niet meer maar de stofzuiger was van het merk Balex en je kon er zo ongeveer alles mee doen, uiteraard ook stofzuigen, en er zat ook een systeem bij om vloeibare boenwas te verstuiven en voor verf werkte dat ook.
het resultaat was een kompakt motortje met een sportieve look, mijn droom kwam in vervulling en voor het eerst reed ik met een echte motor wedstrijdjes op een crossparcours (ik was toch al 13 jaar )
op vrijdag en zaterdagavond was het crossavond, soms waren we toch met een stuk of zeven, en niet onbelangrijk, er waren ook supporters en niet van de minste, ik verklaar me nader, aan diezelfde Kruiskalseide woonde ook Sylvère Maes 2 maal winnaar van de ronde van Frankrijk,de eerste maal in 1936 en dan nog een keer in 1939, hij had er een mooi café genaamd "de Tourmalet."(genaamd naar die berg die hij ettelijke keren beklommen had)
Sylvère en zijn zoon Michel waren dikwijls op post als er gereden werd en Sylvère was nog altijd een sportieve kerel en moedigde ons aan, wie ons ook kwam aanmoedigen was de plaatselijke vrouwelijke jeugd, maar om een of andere reden hadden we daar op dat moment geen aandacht voor, en pas achteraf, als het natuurlijk veel te laat was, begonnen we te beseffen dat ze niet echt voor die motoren kwamen (bij deze, Frieda moest je dit ooit lezen, sorry )
in de paasvakantie van 64 had André een jobke voor mij, ik moest een serie zelfde stukjes draaien op de draaibank, ik werd er voor betaald, en meteen was het gedaan met het chronische geldgebrek temeer daar ik de toestemming kreeg om van de afgedankte auto's de restbenzine uit de tank te halen, neen niet met het beruchte slangetje waardoor je soms benzine in je mond kreeg.
ik kroop onder de auto en draaide de stop onderaan de tank los en zette er een propere pot onder, achteraf zeefde ik de benzine met een oude nylonkous en kieperde hem in mijn benzine tank, na eerst de juiste smeerolie toegevoegd te hebben (ik leerde uit mijn fouten)
op de laatste dag van mijn vakantiejob kwam ik de garage van André binnen en er stond daar een prachtige Sarolea Vedette van 350 CC naast mijn blauwe Novy, "t' is den uwen" zij André en het duurde tot de middag voor ik het geloofde, die dag waren de stukken die van de draaibank kwamen wat minder nauwkeurig mag je wel aannemen.
diezelfde avond reed ik er al mee rond op de parking van de garage, tot Elza de vrouw van André ,van haar oren kwam maken dat het onmiddelijk gedaan moest zijn.
de broeders Decramer hadden de sonore geluiden van mijn viertakter Sarolea ook opgevangen en kwamen meteen een kijkje nemen naar mijn nieuwe aanwinst, ik voelde me kampioen want de Sarolea maakte zo ongeveer hetzelfde geluid als de motoren van de crossers in de echte wedstrijden die dan ao op BSA goldstar, Matchless ,FN en Triumph reden.
in de wedstrijdjes die we reden was ik geen topper maar ik reed toch dapper mee met af en toe een uitschieter naar de voorste gelederen.
na de Sarolea die op een zeker ogenblik ook de geest had gegeven (drijfstanglager uitgelopen) volgden er nog een Novy van hetzelfde type als de eerste die ik had en een FN van 1938 lateral (zijklepper)
het spijtige is dat ik van al dat crossen geen enkele foto heb, mochten er mensen zijn die deze blog lezen en ergens een foto hebben hoe klein en hoe onduidelijk die ook is, geef me een seintje
om het kijkgenot toch een beetje tegemoet te komen heb ik foto's genomen van motoren van hetzelfde type, deze fotos zullen elk in een afzonderlijk berichtje staan met wat uitleg.
mààààààr dat is voor volgende week
copyright etienne willems
Reacties op bericht (2)
14-09-2014
chocovelle
Beste Etienne,
eerst en vooral proficiat met je leuke blog... steekt veel werk in.. Ik zie dat jij een echte motor-gek bent.. Ik was op zoek naar meer info over het merk "Chocovelle". Door te googelen kwam ik bij jou uit als eenigste resultaat. Ook in het A-z der belgische motoren vind ik niets terug over dit merk. Ik kreeg de vraag ook maar van een van mijn oom's wiens vader zo'n motor had. Hoop dat jij me meer info kunt geven want ik vind het niet meteen terug in je blog!! Bedankt alvast!!
Steven Berden
14-09-2014 om 21:06
geschreven door steven
21-02-2010
Nostalgie
Leuk om nog eens zo'n verhalen te horen etienne. Het doet mij denken aan mijn eigen jeugd en mijn eerste moto , een Chocovelle Vellier 125 cc
en daarna mijn eerste echte crosmotor op 14 jarige leeftijd namelijk een CZ 250. Prachtige, leuke en nostalgiese tijden!
