Ik ben Jos, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fabian.
Ik ben een man en woon in (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 05/05/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, Fotografie en Film..
Mijn beroep was bankbediende, ben nu sedert enkele jaren met pensioen,leef samen met een lieve Nederlandse vriendin.Samen van het leven genietend.
Beoordeel dit blog
Muzikale Herinneringen
Grasduinen in het verleden.
29-04-2009
Pasar Malam......Danny Everett.
Het minste wat van Petra kan worden gezegd is dat ze er een veelzijdig boeketje van muziekgenres op na houdt... Het zijn telkens voorbeelden van bewuste herinneringen hieraan verbonden.Vaak word ik verrast door al die pareltjes , die doorheen de tijd een stempel drukten of een onuitwisbare indruk nalieten in ons collectief geheugen, weze het in vreugde of leed. Ik zou dus zeggen aan allen...ga eens een kijkje nemen op haar inspirerende blog : http://blog.seniorennet.be/goldenoldie/
Vandaag even terug in de tijd, toen ik zelf nog stuntelig met de filmcamera in het rond liep en veel muziekoptredens her en der opnam.Zo keren we even terug naar 2005.... Een gebeurtenis, die opviel was het Indonesische Pasar Malam, vol van toestanden die de Indonesische gemeenschap hier in de kijker plaatsen. Allerlei producten , zoals geneeskrachtige kruiden, kledij, sieraden , de indonesische keuken enz..komen er aan bod, afgewisseld met diverse optredens...en dansen. Iemand als Riem De Wolff (The Blue Diamonds) en andere indo-groepen en zangers kwamen hun nostalgie naar het gewezen thuisland in de verf zetten, met zang en een heus kookprogramma. Hierbij dus een Indo-Rock lied dat ik er uitkoos en zelf op YouTube zette. Het origineel was van Roy Acuff in de 40's. Danny Everett werd geboren in het Nederlandse Venlo in 1960, maar zijn roots lagen in het exotische Indonesië , Bali en Java (waar zijn moeder vandaan kwam). Ik draag het speciaal op aan Petra, voor de vele verdiensten, waarmee ze ons elke keer weer verblijdt.
P.S. : Mijn vriendin vond destijds wel dat ik de exotische danseressen té vaak in beeld nam...had ze gelijk ?
Ik moet bekennen dat Franse muziek me niet zo lag tijdens de beginjaren 60, mede omdat ik vaak geconfronteerd werd met flauwe afkooksels van Amerikaanse en Engelse hitnummers. Anders was het gesteld met originele opnamen en uitvoerders. Zo iemand was bvb het orkest van Jacques Denjean, die weliswaar werd geïnspireerd door Amerikaanse Jazz a la Quincy Jones, maar eigen nummers op de markt bracht. Hij begeleidde in de jaren 60 en 70 veel bekende namen uit de muziekwereld zoals Nana Mouskouri, Sacha Distel, Christophe, Johnny Halliday, Dionne Warwick om er maar een paar te noemen. Op de radio hoorde ik een instrumentaal nummer van hem omstreeks 1963 : "La Route".Het werd naderhand aangewend in thema's van transport als kenwijsje voor tal van TV-programma's zoals "Echo" of "Terloops" zaliger gedachtenis.Een echt begeleidingsliedje voor Routiers (Truckers). Ik vond een totaal versleten Polydor-singeltje terug op het Brusselse Vossenplein enkele jaren later......het exemplaar vermeldde als uitvoerder " Jacky " Denjean en was gekoppeld aan een opname uit 1964 : "The Tough Touch" (Dans Le Vent). Dit had tot gevolg dat ik aanvankelijk maar weinig info vond over deze orkestleider en arrangeur, door deze naam-aanpassing. Maar uiteindelijk belette het niet de weg op te gaan overheen de onherbergzame wegen van Zuid-europa....The WheelsKept-A- Rollin'.
Medio 1967 was ik , na 15 maanden afgezwaaid uit het leger en hervatte het dagdagelijkse werk in Brussel.Op zekere vrijdagavond was ik even een biertje gaan drinken in een Aalsters café, de Safari...Daar hoorde ik het voor het eerst op de Juke Box. Een Country-zanger, die ik helemaal niet kende...Bill Anderson had het over I GetThe Fever.(1966) Toen ik naderhand dit nummer nog enkele keren selecteerde bracht de café-baas me in kontakt met een hevige country-fan, die alles van deze zanger bezat..foto's, amerikaanse fan-bladen, lp's...enz...en deze import-single op de Juke Box had geplaatst.Ik volgde in de legertijd niet zozeer C&W, maar kende desondanks wel de recentste hitleveranciers uit die tijd zoals Merle Haggard of David Houston.. Ik vond dit lied echt prachtig klinken door de boxen en nadat ik een glimmende, gehandtekende foto van Bill van deze fan had gekregen, ging ik op zoek naar platenmateriaal en vond het snel terug op een markt..2 lp's..het was een revelatie, ik had sedert Jim Reeves en Bobby Bare niet meer zo genoten van een country-artiest . "Whispering Bill " werd hij vanwege het gefluister op veel van zijn songs genoemd. Prachtige glitterpakken had die man aan...en zijn muziek was zeemzoet..half gesproken, half gezongen. Bill Anderson werd geboren in Columbia, South Carolina 1 november 1937. Was sportcommentator en DJ in Georgia, verhuisde naar Nashville ,waar hij liedjes begon te schrijven zoals City Lights in 1957 een Top 1 C&W-hit voor Ray Price. Once A Day werd een nummer 1 hit voor Connie Smith (1964). In 1958 begon hij zelf met zingen...klassieke country-balladen..ik vermeld er slechts enkele: Mama Sang A Song (1962- nr 1), The Tip Of My Fingers(1960), Po' Folks (1961), 8x10 (1963 nr 2), Still (1963 nr 1)..enz.......Het laatste nummer werd zelfs in de Pop 100 Billboard genoteerd, op een 8ste plaats. Een fluisterplaat die me koude rillingen bezorgde was Golden Guitar (1966). Hij werd één van de top-country artiesten....trad ook op in diverse films en TV-shows en zong tal van duetten met country-zangeres Jan Howard zoals hun nr 1 hit : For Loving You (okt '67). Doorheen de jaren 70 en 80 bleef hij maar hits scoren..ik zou zeggen lees zijn bio/disco er maar eens op na.Hij treed nog steeds op en verzamelde talloze awards. Een waslijst van artiesten nam nummers van hem op hun repertoire, ja zelfs de Franse zanger Claude Francois ( J'y pense et puis j'oubli ).
Even weer die sfeer van toen weegeven .....I Get The Fever....Nr 1 op 27/8/'66. Daar hou je heus geen koorts aan over.
En ik voeg er ook die Golden Guitar verder aan toe.
Mark Wirtz werd geboren in Duitsland in 1943 en groeide op in Keulen.Omwille van zijn interesse voor pop-muziek , werd hij het zwarte schaap van de famillie en verbleef een tijd op internaat.Op 16-jarige leeftijd ging hij in Londen Kunsten studeren, en vormde in zijn vrije college-tijd een muziekgroepje. Later werd dit een heus studio-orkest en schreef hij een tune , die veel opzien baarde, onder het pseudoniem The Mood Mosaic met The Ladybirds. A Touch Of Velvet-A Sting Of Brass(begin1966 ) was geboren. Het werd in eerste instantie al vlug het kenwijsje voor het Duitse TV-Programma Beat Club, dat liep van 1965 tot 1972.Toen dit programma na een goed jaar werd gepresenteerd door de Engelse DJ Dave Lee Travis, nam deze het lied mee naar Manchester, waar het een hit werd in dance-circuits en wat later door meerdere vrije radio-zenders in hun muziekprogramma's werd overgenomen als kenwijsje of begintune. Piratenzenders zoals "Radio London" en "Radio Caroline" zonden dit vanop een schip voor de Engelse Kust uit en waren hier dus goed te beluisteren. Om dan nog maar te zwijgen over "Radio Veronica" Ik weet nog goed, dat ook een wekelijks Vlaams BRT2 radio-programma later , gepresenteerd door Etienne Smet in de namiddag met deze tune opende. Mark Wirtz nam verder ook nog met zijn orkest o.a.een Latino-LP op en creëerde in 1967 een hoogopgevatte opera neer, waarvan de muziek een Top 2 hit werd in Engeland, gezongen door Keith West : Excerpt From A Teenage Opera.(Grocer Jack). Later zou hij verhuizen naar Amerika (Florida). Maar nu even die herinnering opnieuw beleven hieronder...je kent dit kenwijsje voorzeker nog.Wedden ?
De Twist-periode (1960-1962) , was een aangename tijd vol swingende dansnummers, die zelfs individuele fuifnummers enthousiast de dansvloer opjoeg. In mijn verzameling uit deze periode zitten er ook enkele onbekende items, die als collectors-object erg gegeerd zijn. Zo voeg ik hier een vrij onbekend twist-nummer toe van een voor de rest volslagen onbekend artiest : Orlie and the Saints. Hij nam deze plaat op in verschillende uitvoeringen ,met telkens een belangrijke Amerikaanse stad in de titel. Het meest bijzondere was toch wel de plaat : Twist and Freeze USA/ King Kong op het Bandbox-platenlabel.(begin 1961). Deze originele versie heb ik op 45 RPM. Hier op seniorennet werd deze zeldzame plaat gezocht door een verzamelaar, die daar al jaren naar op zoek was...ik zag het helaas te laat. Maar hierbij dus....... De sterke Intro alleen al nodigt uit om de beentjes even uit te slaan op de dansvloer....
Wanneer we het hebben over Elvis Presley imitators, dan past Johnny Powers perfect in het rijtje van Ral Donner,Vince Everett en tal van anderen, doorheen de jaren..Hij werd geboren in West-Detroit in 1938.Naar zijn zeggen beleefde hij de opgang van de vroege Rock 'n' Roll op de eerste rij.(I Saw It Happen). Nadat hij in 1958 enkele regionale hits scoorde zoals "Long Blond Hair" en "Rock Rock" voor het Fox-label, kreeg hij zijn kans bij Sam Phillips' Sun label, toen Elvis naar RCA overstapte.Er werd één plaat uitgebracht , begin 1959..was een kanjer en volledig in de stijl van een jonge Presley, echter wat te rauw om echt aan te slaan bij een blank publiek.Verdere opnamen bleven onuitgebracht. "With Your Love, With Your Kiss" was een plaat die ik absoluut in mijn verzameling wilde...destijds. In 1960 werd hij bij Sun gedropt en werd nadien de eerste blanke performer , die een contract kreeg bij het Motown -label.....ach, de rest is geschiedenis.......Komaan, Johnny, waar is de Love gebleven en de Kiss...... RollerCoaster bracht vele jaren later een LP uit met een aantal van zijn opnamen....
Oude 50's Rock 'n' Roll..We halen er vandaag weer ééntje uit de sloot.Talloos zijn de opnamen uit die tijd voor kleine onafhankelijke platenlabels.Zovelen waren geroepen, zo weinig uitverkoren.De weg naar de roem was maar voor enkelen weggelegd.Iedereen , die wat geld had ,kon in die jaren een plaatje laten persen om het regionaal ,soms in het beste geval op een honderdtal exemplaren te laten verspreiden.Met Elvis als voorbeeld doken ze de studio binnen, deden even hun ding en vertrokken dan met de noorderzon, toen bleek dat het niet het beoogde resultaat opleverde. Zo was ik later wat info gaan zoeken over bvb een zanger die zich Alvis (Eddie) Edwards noemde en een korte flirt had met het volslagen onbekende Enall-label in 1959.Het enige nummer, dat dit label uitbracht kwam van deze illustere onbekende zanger, vermoedelijk uit Boston.....geen verdere informatie.In het na-slagwerk van Goldmine's Rock 'n' Roll 45 RPM Record Price Guide met maar liefst 30.000 titels kwam het zelfs niet voor....maar zo zijn er nog vele. Even de dansschoentjes aan en swingen dan maar met deze "Real Gone Baby" uit 1959.
Ik moet bekennen dat Franse muziek me niet zo lag tijdens de beginjaren 60, mede omdat ik vaak geconfronteerd werd met flauwe afkooksels van Amerikaanse en Engelse hitnummers. Anders was het gesteld met originele opnamen en uitvoerders. Zo iemand was bvb het orkest van Jacques Denjean, die weliswaar werd geïnspireerd door Amerikaanse Jazz a la Quincy Jones, maar eigen nummers op de markt bracht. Hij begeleidde in de jaren 60 en 70 veel bekende namen uit de muziekwereld zoals Nana Mouskouri, Sacha Distel, Christophe, Johnny Halliday, Dionne Warwick om er maar een paar te noemen.
De Twist-periode (1960-1962) , was een aangename tijd vol swingende dansnummers, die zelfs individuele fuifnummers enthousiast de dansvloer opjoeg.
