Ik ben Jos, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fabian.
Ik ben een man en woon in (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 05/05/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, Fotografie en Film..
Mijn beroep was bankbediende, ben nu sedert enkele jaren met pensioen,leef samen met een lieve Nederlandse vriendin.Samen van het leven genietend.
Beoordeel dit blog
Muzikale Herinneringen
Grasduinen in het verleden.
25-03-2010
Ray Martin Orchestra.
In de kindertijd waren we aangewezen op de radio met muziek die we vaak bewust of onbewust in ons geheugen opsloegen.En niet zelden waren dit instrumentale uitvoeringen.Eén hiervan was Ray Martin. Als oorspronkelijk Oostenrijker van geboorte (1918) verhuisde hij in 1937 naar Engeland, waar hij tijdens de oorlog dienst nam in het Britse leger en zijn muzikaal talent ten volle ontwikkelde bij de Royal Air Force. Hij vormde nadien zijn eigen orkest en werkte voor de BBC-variety, waar hij een populair programma presenteerde tijdens de jaren 50.Hij werkte er onder meer als platenproducer voor EMI-records.Van 1957 tot 1972 vertoefde hij in Amerika en werkte er mee aan Broadway en Hollywood producties.Hij componeerde een 200 -tal nummers.Keerde in 1972 terug naar Engeland en later in 1980 vertrok hij naar Zuid-Afrika, waar hij op 69-jarige leeftijd overleed aan kanker in 1988.
Maar muzikaal was hij in de jaren 50 niet weg te slaan op de Engelse radio, en ook op de N.I.R. klonk zijn muziek uit de luidsprekers....muziek die ik me nog héél goed herinner. Nummers als Blue Tango (1952), The Marching Strings, maar voornamelijk die ene Columbia-plaat uit 1956....Beide kanten werden bekende tunes hier....Op kant A stond die onvergetelijke "Carousel Waltz" , welke alom te horen was. Ook het B-kantje werd dikwijls gedraaid : "Port-au-Prince" , dat hier een heuse hit werd. Het waren die dramatische gebeurtenissen in Haïti, die me aan dit nummer herinnerden. Ik heb op zolder nog die oorspronkelijke 78-t plaat liggen...Aaaah...Radio-dagen van weleer.
Vorige week was er een optreden in Ermelo van deze veteraan , één der laatste levende legendes uit het Boogie-Woogie tijdperk. Hij zag het levenslicht op 16 februari 1931 in Texas en was reeds een attractie op 16-jarige leeftijd ,vooraleer hij scoorde met zijn eerste opname "Little Willie's Boogie" uit 1949. Zijn piano-stijl was beïnvloed door grote namen als Albert Ammons, Charles Brown en Amos Milburn, de laatste twee maakten furore aan de Westkust van Amerika in die jaren. Zelf was hij een inspiratiebron voor de jonge Fats Domino. De oprichters van Modern Records uit Los Angeles contracteerden hem en de plaat "It's Midnight" werd een voltreffer en bereikte een nationale Top 3 hit in de R&B- Billboard hitparade. In 1952 bracht hij voor Federal Records (bij-label van King) de originele opname uit van een song : "K.C. Lovin' ", welke later een klassieker zou worden, in talloze versies , waaronder Wilbert Harrison, die er in 1959 een nummer 1 mee scoorde , onder de titel : "Kansas City". Bij Federal zat toen ook Little Esther, die voor veel songs een beroep deed op zijn boogie-woogie piano begeleiding....zoals bvb "Turn The Lamps Down Low." uit 1953. Deze opnamen waren een echte verrijking voor mijn platenkast. Zijn populariteit bleef in San Francisco, ook nadat hij een laatste succes boekte in 1957 met "Ruby, Ruby".(Rhythm Label). Eind jaren 70 toerde hij doorheen Europa, was te zien op vele festivals en verhuisde later naar Nederland, waar hij met een Nederlandse was gehuwd en het werd wat stil rondom hem gedurende een 5 tal jaren. Pas in 2006 nam hij de draad weer op en werd hij een graaggeziene gast op diverse boogie woogie-festivals onder andere in Duitsland, Engeland en Nederland. Groot was mijn verwondering toen ik hem vorige week nog solo aan het werk zag op 78-jarige leeftijd tijdens een programma van de Nederlandse Omroep Max.("Sweet Home Chicago", bracht hij hierin met eenzelfde , meeslepende schwung als destijds tijdens zijn vroegere jaren). Veel van zijn platen werden door het Engelse platenlabel Ace heruitgebracht midden jaren 80 en zitten sedert dan in mijn platencollectie.
