Ik ben Jos, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fabian.
Ik ben een man en woon in (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 05/05/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, Fotografie en Film..
Mijn beroep was bankbediende, ben nu sedert enkele jaren met pensioen,leef samen met een lieve Nederlandse vriendin.Samen van het leven genietend.
Beoordeel dit blog
Muzikale Herinneringen
Grasduinen in het verleden.
26-11-2012
Pink Floyd.
Begin juli 1967....net afgezwaaid van het leger...er hing een vreemde sfeer ...The Summer of Love...San Francisco...Procol Harum....In Vlaanderen was men begonnen met een Top 30 op de radio.. Ik volgde nog voor een korte tijd de populaire muziek...Small Faces (Itchycoo Park), The Doors, Pink Floyd, Traffic, David McWilliams... De legertijd was nog volop aanwezig...in mijn herinnering...en bemijmering..,, toen hoorde ik die psychedelische song...See Emily Play. Later vond ik de CD Relics, want er stond eveneens een ander nummer bij , dat me aansprak...Arnold Layne.....alles baadde in een mysterieuze sfeer. Na die zomer hield ik het echt voor bekeken...toen Soul-muziek de boventoon begon te voeren...hoewel ook hier enkele nummers me bijbleven..Arthur Conley ,The Ram Jam Band, Wilson Picket, Jess and James...e.a. Het Woodstock-festival sprak me later hélemaal niet meer aan. Ik keerde toen définitief terug naar de echte Roots....de jaren 50 en raakte hierin verdiept...met zijn talloze kleine onafhankelijke platenmerken...en vele honderden originele Amerikaanse Rockabilly singles....de oude Rockers.....beginnende met het Sun-label....dat was het immers nu totaal geworden voor mij......
Toen Neil Young
zich in 1983 waagde aan een album met een ode aan de vroegere 50's Rock 'n Roll / Rockabilly, kreeg
het geen al te goede verkoopscijfers en kritieken...er stonden amper 10 songs op
en duurde slechts 25 minuten. Maar desondanks was ik er als de kippen bij om
"Everybody's Rockin" op LP aan te kopen, later zelfs op CD. Er stonden , behalve
enkele covers van Elvis Presley, Jimmy Reed , Slim Harpo en Bobby Freeman , ook eigen nummers op. Eén hiervan
krijgt hier nu air-play : "Payola Blues". Het verhaal over Alan Freed is
overbekend...de D.J., die de jeugd in aanraking bracht met authentieke Rhythm
and Blues en Rock 'n Roll, getuige zijn vele shows en films. Deze shows eindigden niet zelden in opgezweepte- of gewelddadige rellen. Hij werd door
moraalridders en verontruste ouders voor deze "duivelse " muziek vervolgd en
uiteindelijk veroordeeld voor het aannemen van steekpenningen (payola), teneinde
nieuwe platen in zijn programma's gedraaid te krijgen.. . Dit fenomeen zou later
wel schering en inslag worden...."How about that Mercedes Benz...? Well, thanks
a lot, man...I'll play it all day long"......zo ging dat toen !!!! De man
stierf berooid in 1965, ondanks het feit dat hij zowel blanke als zwarte Rock 'n
Roll populair had weten te maken.
We keren terug in de tijd....1966. De zomer had plaats gemaakt voor de herfst en donkere, kortere dagen braken aan. Ik was gelegerd in Tongeren- Kazerne Ambiorix., kamer 128. De avonden, dat we er niet op uit trokken in de stad , waren we vaak aan het kaarten of lagen we op bed te luisteren naar een radio-portatief, die kristalheldere FM- geluiden voortbracht, wat in 1966 een sensatie voor mij was.(ik kende voordien alleen de uitzendingen op de A.M.-midengolf van oude lampenradio's.) Zonder vervelende storingen, zocht ik 's avonds populaire programma's op en één hiervan was AFN (American Forces Network) een Amerikaanse zender, die in België was gevestigd , in het kader van de Navo....het hoofdkwartier was van Parijs naar Evere overgebracht. Vaak draaiden die de populaire hit-tunes uit het thuisland. Een plaat , die ik daar dikwijls te horen kreeg , me opviel en bleef hangen, door de orgelpartij was : "96 Tears" .De groep die het uitbracht kwam uit Michigan en bestond uit 5 Mexicanen, die in Michigan geboren waren ,onder leiding van Rudy Martinez. Eind oktober stonden ze ermee één week op nummer 1 in Amerika. In Europa was dit garage-rocknummer niet of nauwelijks gekend en zeker niet in België.( in Engeland nooit hoger dan positie 37). Het was een ééndagsvlieg, maar toch roept het herinneringen bij mij op aan de unieke soldatentijd , met de legervrienden van weleer.
Jeugdherinneringen laaien op bij het aanschouwen van het neerhalen van deze plaatselijke gemeentezaal. We beleefden daar immers de ontspanning in onze kindertijd tijdens de jaren 50. De zaal Pax werd als lokaal voor diverse doeleinden gebruikt : allerlei verenigingen, vrouwengroeperingen , toneelgezelschappen, jeugdvergaderzaal voor onder meer de kajotters, bibliotheek, jaarlijks tijdens de Kerstdagen het acv-cm verslag met tombola en gastsprekers genre Louis De Lentdecker, concerten met bvb Pater Mestdagh enz... Het hoogtepunt lag evenwel in de wekelijkse filmvoorstellingen op zater- en zondag. Wij keken tijdens de week uit naar de filmposters, die het komende spektakel aankondigden.Dan waren we present : Muzikale Heimat- of avonturenfilms, Bijbelse verhalen,Westerns en Tarzan-vertoningen.Waar is de tijd van Gary Cooper, Stewart Granger, Alan Ladd, Johnny Weismuller, Burt Lancaster, Kid Carson, Romy Schneider, Eroll Flynn en zo meer.?? Tijdens de pauze , kwam de frisco-man langs, onder het alziend oog van de plaatselijke dorps-onderpastoor en bespraken we drukdoende, hoe de held van de hoofdfilm het er zou van af brengen. Het was evenwel de muziek, die ons bijbleef van de platen welke tijdens de pauze gedraaid werden die onze gesprekken begeleidde....muziek van bvb Freddy Quinn, Harry Belafonte, Bob Davidse, Catharina Valente, Lloyd Price...tot zelfs Elvis, wiens laatst nieuwe single ze daar op de kop hadden weten te tikken. En dan klonk door de zaal...de A- of B-kant van A Fool Such As I / I Need Your Love Tonight (1959).Komaan Elvis, laat je nog eens horen...zo meteen rinkelt de bel en wordt het doek opnieuw opgehaald....ik word hier waarempel melig van.... Begin juni...viel het doek définitief.....we hebben gelukkig nog de herinnering.