Ik ben Jos, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fabian.
Ik ben een man en woon in (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 05/05/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, Fotografie en Film..
Mijn beroep was bankbediende, ben nu sedert enkele jaren met pensioen,leef samen met een lieve Nederlandse vriendin.Samen van het leven genietend.
Beoordeel dit blog
Muzikale Herinneringen
Grasduinen in het verleden.
26-11-2010
Billy Hancock...Rockabilly 1978.
1978.... Disco muziek vierde hoogtij in die dagen.Ik was reeds vroeger teruggekeerd naar de roots en verzamelde muziek uit de 50-er jaren. Ook toen waren veel zangers die teruggrepen naar de dagen van weleer. Billy Hancock (geb.1946 Alexandria-Virgina) was één van hen en werd gecontracteerd door het kleine RIPSAW-label, waar hij een 4-tal Rockabilly singles opnam.Ik importeerde toen de single : Rootie Tootie /I Can't Be Satisfied (1978) en beleefde (en nu nog) aan beide kantjes er veel genoegen aan....50's-stijl Rockabilly op zijn best. Dat hij samen met zijn broer het legendarische Aladdin -label opkocht wist ik toen niet. Hij leek op latere leeftijd verdraaid goed op Link Wray . Maar goed....let the music play..slapbass..."Rootie Tootie".
Omdat de video recent werd verwijderd, komt hier een audio-opname uit mijn kollektie........enjoy.
De grote doorbraak voor Del Shannon kwam er in de lente van 1961. In een New-Yorkse opname studio nam hij op 21 januari 1961 2 nummers op : Runaway en Jody. In de begeleidingsgroep was zijn succes vooral te danken aan keyboardspeler Max Crook, die twee jaar voordien een electronisch orgel (The Musitron), een soort van synthesizer had uitgevonden.Het orgeltje betekende een hele vernieuwing.Tijdens dezelfde sessie , op 21 januari dus nam Max zelf twee instrumentale nummers op : The Snake en The Wanderer. Runaway werd in februari van dat jaar uitgebracht op het Big Top-label en scoorde in de lente een nummer 1-Hit in Amerika , terwijl Europa spoedig zou volgen. In Engeland stond het London-label in voor de verdeling ervan en via Radio Luxemburg leerde ik héél snel het plaatje kennen. Ik kocht het schijfje aan en draaide het vaak , ook de B-kant Jody bleek een snerpend instrumentaaltje te zijn. Jaaa-rrren later schafte ik me een Best Of CD aan en stond verwonderd toen ik daar die Jody te horen kreeg...het bleek een rustige, gezongen ballade. Opzoekingen leidden me verder en kwam ik erachter dat door een foutje in Engeland een verkeerde B-side was geperst !Toen men daar achter was gekomen ,waren er reeds een 1000 -tal kopieën hiervan verspreid...alvorens men de fout bemerkte en de gezongen opname van Jody werd uitgebracht. Dit zou dus betekenen dat ik wel een zeldzaam exemplaar in handen heb...een heus Collector's Item. Maar verdraaid, hoe noemde dan dat onbekende instrumentaal nummertje, dat ik al die tijd voor Jody had aanzien. ????? Het bleek naderhand te gaan om...precies die opname , die op dezelfde dag was opgenomen door zijn keyboardspeler...The Snake, dat werd uitgebracht onder de naam van Maximilian. Het nummer kende overigens weinig succes, behalve dan in Argentinië. Het verhaal van Max Crook is boeiend om er even op na te lezen. Ach, de rest is geschiedenis....maar ik ben echt blij dat ik die instrumentale opname The Snake nu even terug kon beluisteren..want de originele single zelf draaide ik in geen 49 jaar meer. ( ligt ergens op zolder). De foto toont het muzikale wonder de Musitron, zoalsontworpendoor Max Crook, die verder nog zoveel op zijn actief had.
