Ik ben Jos, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fabian.
Ik ben een man en woon in (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 05/05/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, Fotografie en Film..
Mijn beroep was bankbediende, ben nu sedert enkele jaren met pensioen,leef samen met een lieve Nederlandse vriendin.Samen van het leven genietend.
Beoordeel dit blog
Muzikale Herinneringen
Grasduinen in het verleden.
27-03-2009
Bill Haley
In 1974 verscheen in Duitsland de Dubbel-LP Legends Of Rock -Bill Haley Rare Items.Ik was toen al een tijdje op zoek naar één van zijn latere opnames en hierop was die dus te vinden.Via ene Dieter ach, weet zijn naam niet eens meer kon ik die dus importeren. Bill Haley had toen enkele nummers opgenomen voor Decca op 31 januari 1959 , ja dus amper 3 dagen voor de fatale crash, die drie rock 'n'roll sterren het leven zou kosten.De betreffende plaat ,waar naar ik op zoek was,werd nooit in Europa op single uitgebracht, wel in Amerika.Op de A-kant stond een belabberde versie van A Fool Such As I, maar het was me te doen om de B-kant : Where Did You Go Last Night.Ik had de originele hillbilly-versie reeds in mijn verzameling zitten, maar deze versie van Bill Haley sprak me meer aan. Het leek het einde van een tijdperk.....een late Rock 'n' Roll poging van een man wiens succes het al een tijdje liet afweten....na al die jaren geniet ik toch nog van dit nummer....dat hieronder via .wav-formaat hopelijk nog eens te beluisteren valt...
Laat ons het héél eventjes hebben over de Blues-legende, die Frank Frost was.Werd geboren in Arkansas op 15 april 1936 (overleed in 1999) en leerde naast piano en gitaar voornamelijk harmonica spelen op jonge leeftijd, zowat in de trant van Sonny Boy Williamson. In zijn goed gevulde biografie pikken we eruit, dat Sam Phillips van het Sun-label was gecharmeerd door zijn muziek.Opnamen volgden zoals Hey Boss Man op diens sub-label Phillips International in 1962. De befaamde Elvis-gitarist Scotty Moore werd de producer van zijn beste opnamen in 1966 in Nashville voor het Jewel-label. Ik vond die LP gewoon het einde...Ride With YourDaddy Tonight.Een instrumentaal nummer hieruit zal me steeds bijblijven : "Harpin'On It". Een schitterend voorbeeld van Delta-Blues. Het was tevens het kenwijsje van een legendarisch radio-programma op BRT2 : Losjes In the Blues uit de jaren 70, dat werd gepresenteerd door betreurde Julien Put, met muziek , geselecteerd door Paul De Bruycker. Ik probeer deze blues-opname via een mp3, die dus moet worden aangeklikt om haar te beluisteren. Frank had ook nog een kleine R&B hit met "My Back Scratcher", dat we beter kennen als "Baby, Scratch My Back" van Slim Harpo.
Teddy Redell aka Teddy Riedel werd geboren in Arkansas in 1937. Al vlug leerde hij pianospelen en kreeg ,na enkele jaren muzikale omzwervingen zijn grote kans toen hij een leadzanger verving, die met een keelontsteking diende af te zeggen bij een platensessie voor het Vaden-label in 1959. Ik beperk me hier tot enkele van zijn opnamen , zijn volledige bio kan je hieronder raadplegen. Knocking On The Backside/Before It Began (1959).Vaden Corrina, Corrina/Gold Dust (1960).Vaden Pipeliner/I Want To Hold You (1960).Vaden Can't You See / Judy (1960).Vaden I'll Sail My Ship Alone/Don't Grow Old Alone(1960)Vaden Na zijn legerdienst kennen we nog : Poor Ole Me/Between Midnite And Dawn.(1962) Razorback.
Net als Jerry Lee Lewis was deze Arkansas Rocker erg beïnvloed door Moon Mullican en coverde dus vaak zijn songs, hoewel hij ook eigen werk opnam. Zijn opname Judy werd in de versie van Elvis Presley een kleine hit in 1961. Ik was onder de indruk van het piano-spel en importeerde enkele originele en nu zeldzame singles in de late jaren 60 zoals "Pipeliner " (Moon Mullican compositie) en ook" Poor Ole Me" op het Razorback label. (Fantastische Rocker).Op deze laatste plaat werd hij begeleid door The Pacers, de vaste begeleidingsgroep van Sun-rocker Sonny Burgess. De B-kantjes van beide singles waren eveneens echt voortreffelijke songs. Teddy werd eind jaren 70 herontdekt door Cees Klop uit Nederland...en begon diverse tournees door Zweden en Nederland. In Nederland werden nieuwe opnamen, naast zijn oudere werk opnieuw uitgebracht op LP en later op CD....en die konden niet ontbreken in mijn collectie. Hedendage is hij pianoleraar en treedt nog steeds op. Rock 'n' Roll uit Arkansas ? Luister naar deze Teddy Redell. Zijn bio kan men lezen op zijn officiële site :
Het zal zo omstreeks 1990 zijn geweest.Een jonge stagair kwam voor een jaartje op de dienst terecht bij de Bank waar ik werkte.Een fris ogend manneke, een Elvis-kuif en bezeten door Rockabilly -muziek.Toen ik kort daarop in kontakt met Arie Vos kwam, was die laaiend enthousiast en vol bewondering voor de indrukwekkende platencollectie, die ik in de loop der jaren over dit fenomeen had verzameld.Unieke singeltjes uit de jaren 50, we hadden diepgaande en geanimeerde gesprekken hierover....hij bewonderde mijn kennis en had gewild dat hij die jaren zelf had kunnen meemaken. Op zekere dag nodigde hij me uit voor een avondje uitgaan in de omgeving van het Brusselse Beursplein. In een klein café was er die dag een optreden van een Brusselse Rockabilly -Band...een prima sfeer met een 40 -tal geïnteresseerde toeschouwers, waartussen een paar meisjes in Pettycoat. Het onbekende groepje noemde The Domino's met een Elvis-achtige leadzanger, een jonge Patrick Ouchène .De slap-bas daverde door het kleine pand en de hits van onder meer Johnny Burnette swingden de pan uit.Later kwam hij, tijdens de pauze aan ons tafeltje plaatsnemen.Wist ik veel , wie die Patrick toen was. Het gesprek ging toen over de 50's en ik werd er voorgesteld als "Un très grand rockabilly".Ik herinner me(het gesprek verliep in het Frans) dat ik toen op zoek was naar een plaatje van Wynn Stewart : "Come On "op het kleine Jackpot-label uit 1959.Hij zegde dat op een Brusselse vrije radio elke week enkele programma's betreffende dit genre muziek te beluisteren vielen , en inderdaad tijdens één van die uitzendingen nadien werd ik daarin geciteerd en met veel lof bezongen. (Arie had me daar aanbevolen) De waarheid gebiedt me te zeggen, dat Rockabilly uit de jaren 1955-1958 in het Brusselse en Wallonië meer adepten kende dan Vlaanderen. Later nodigde ik Arie uit voor een optreden aan het Muntplein van de Amerikaanse Fabulous Thunderbirds.. Ik was destijds dus fan van die dampende R&B , Bluesrock zoals Hound Dog Taylor, Dizz And The Doormen, Dana Gillespie om mijn favoriete band Roomful Of Blues niet te vergeten.Deze laatsten hernieuwden de spirit van de Jump Blues, een populair genre uit de late jaren 40 en beginjaren 50. Nu goed, ik wou die Patrick dus niet afvallen en kocht toen een LP van de groep The Domino's, wars van het frans-engelse accent van de opnamen hierop, als steun. En kijk, na al die jaren blijkt de regionale Patrick dus even weer op de voorgrond te verschijnen, hopend op een doorbraak, maar na al die jaren dus nog immer trouw aan die bepaalde muziek.Het kan verkeren zegde Bredero ooit. Mits wat bijschaving wens ik hem dus veel succes op de préselectie van het Eurovisie-songfestival.
1961 was alweer een heerlijk Pop-jaar. Zangers zoals Paul Anka, Ricky Nelson of Pat Boone bereikten na een sabbatjaar opnieuw de top.Tal van nieuwe gezichten doken op : The Marcels, Del Shannon, Bobby Lewis, Barry Mann.......het werd ook de doorbraak van Gene McDaniels. Geboren op 12 februari 1935 in Kansas City. Studeerde aan de Omaha universiteit en werd een gospelzanger aan het muziekconservatorium.In 1960 tekende hij een kontrakt bij LIBERTY-records Met een soort van mengeling tussen R&B en Pop werd de song : "A Hundred Pounds Of Clay" een vaak gedraaid nummer op de radio Luxemburg . Het was een Nummer 3 top-hit in Amerika op 8 mei 1961.In Engeland zorgde meester cover bij uitstek van Amerikaanse hits , Craig Douglas voor een top 9 met dat nummer.Ik herinner me ook dat er toen een goedkope platenmaatschappij TEENY , veel van die popsongs liet nazingen en uitbrengen ...2 hits op 1 plaat...kostte toen 39 BEF. De originele versie bleef dus steeds favoriet.Ik haalde een Italiaanse EP-persing binnen..met ook de tweede hit van Gene hierop : "Tower Of Strenght".,een U.S. top 5 in november.Alweer was er in Engeland een flauw afkooksel van deze plaat door Frankie Vaughn, die daarmee op de 1e plaats belandde. Een ander nummer op die E.P. was "Another Tear Falls", dat ik herkende toen het een hitje werd in 1966 door The Walker Brothers.Gene had dit nummer gezongen in de Engelse muzikale film uit 1962 : It's Trad, Dad, waarin ook veel andere artiesten zongen.(Chubby Checker, Gene Vincent....) Verder hits van Gene waren "Chip Chip" (nr10). " Point Of No Return (1962) en het mooie, zoetgevooisde "Spanish Lace" (1962), werden beiden Top 40 noteringen..Ik kocht later de CD -grootste hits aan , gewooon uit nostalgie. Door de veranderingen in de Pop-muziek ....The Beatles zaten er aan te komen, verdween hij uit het zicht nadien....Een détail nog : Eind juni 1967 verliet ik het Belgische leger en schilderde op mijn kitzak : Point Of No Return, de plaat uit 1962 indachtig...
