Een van onze peetouders bezocht in de maand augustus haar petekinderen in India. Tijdens een 10-tal dagen deelde zij het leven van de kinderen en priesters. Hier volgt haar reisverhaal.
“Athididevo bava.” De gast is God. Dit is een principe waar elke Indiër enorm veel waarde aan hecht, waar je ook gaat. Zelden heb ik me zo welkom gevoeld tijdens mijn ondernomen reizen. Overal wordt je als een jarenlange vriend ontvangen. Ik ben enorm dankbaar naar de bisschop, de priesters en de broeders en zusters toe. Altijd warm en zorgzaam en zeker makend dat ik me niet zou vervelen. Tijdens rondleidingen heb ik met al mijn zintuigen in mij opgenomen wat er gebeurde en gezegd en gedaan werd. Ik ben zelf niet religieus, maar in deze bewuste tijd en omstandigheden was het een opluchting om te zien dat er ook veel mensen goed doen in de naam van religie. Mensen die hun hele leven opofferen om dat van anderen die het nodig hebben verdraagzaam en beter te maken. Arme en ouderloze kinderen, al dan niet gewonde daklozen, mentaal en lichamelijk gehandicapten, ... Wie het nodig heeft krijgt verzorging. Het doet deugd om in de wetenschap te zijn dat dit gebeurt.
Maar het meest van al was ik onder de indruk van de kinderen en de ouders die ik ontmoet heb. In Bangalore heb ik mijn eigen stoere kerel van een sponsorkind, Anil, zowel als de gesponsorde kleine meid, Maria, van een vriendin van mij ontmoet, samen met de ouders en broers en zussen. In Maski heb ik nog een straffe madam in het middelbaar zitten, Sudha, die ik ook sponsor en daar eveneens ontmoet heb, samen met ouders, broer en zus. Uiteraard waren de kids eerst superverlegen met zo'n wildvreemde bleekscheet voor hun neus. De ouders waren allen breed glimlachend en onmetelijk dankbaar. Sommigen stonden zelfs met de tranen in hun ogen. En hoewel de kids verlegen waren heb ik wel telkens kunnen loskrijgen wat ze later willen worden. Maria en Sudha willen dokter worden, Anil ingenieur. Maria's zus wou docent worden. Grootse ambities voor kinderen die uiteindelijk vaak niet de kans krijgen om dit te bereiken, hoewel een academiejaar aan een universiteit in India maar tussen de €300 en €1000 kost, afhankelijk van de studierichting. Zeker ook mijn langer verblijf in Maski heeft me de mensen daar wat beter leren kennen. Ik kon niet mijn kamer buitenkomen zonder binnen de drie seconden een roedel breed glimlachende en "Auntie!" roepende kinderen om mij heen te hebben om te vragen of ik weer wou komen volleyballen of om een rondleiding te krijgen. De keukendames, alledrie weduwes met kinderen op school in Maski en Bellari, hebben ook een speciaal plaatsje in m'n hart gekregen. Wat een straffe madammen.
Hier te zijn geweest doet me zeker ook twee keer nadenken over hoe ik tegen dit alles voor en na vertrek aankijk. Je weet dat je een goede daad verricht door te sponsoren en dat je waarschijnlijk meer op de hoogte bent van de leefomstandigheden ter plaatse vergeleken met de gemiddelde Belg, maar toch heb je nog steeds een onvermijdelijk "ver van m'n bed"-gevoel. Het is toch wel even net iets anders als je met je eigen ogen in levende lijve schoenloze kinderen tussen de varkensuitwerpselen ziet rondrennen naast hun strooien hutjes of een dakloze man met uitgezaaide kanker zijn laatste sacramenten ziet krijgen, wachtend op de dood... Je bent haast beschaamd als je denkt aan de luxe die je thuis gewend bent. Natuurlijk kan niemand kiezen waar of wanneer men geboren wordt, maar toch geeft het een ongemakkelijk en, voor mij persoonlijk, intriest gevoel te zien hoe hard het leven voor het grootste gedeelte van de wereldbevolking kan zijn. Het geeft een gevoel van machtloosheid omdat je het liefst het leed van iedereen wilt wegnemen. Hieraan is goed te merken dat we allen in essentie empatische wezens zijn. Als kind heb je al de neiging om een ander kind te troosten wanneer het aan het huilen is.
Maar om de wereld op lange termijn een betere plek te maken moeten we aan de basis beginnen. En dat zijn de kinderen. Laten we eerlijk zijn... Zij zijn, zoals o.a. de bisschop ook zei, de leiders van de toekomst. En daarom is goed onderwijs en een liefdevolle opvoeding het belangrijkste dat er is in onze samenleving, samen met gezondheid.
Ik ben enorm blij dat ik deze korte maar intense trip ondernomen heb en ik ben er trots op dat ik hier deel van uitmaak.
Ik moedig ook iedereen aan om hun sponsorkind ook te helpen door hun hogere studies te geraken, aangezien ze anders waarschijnlijk nooit de kans zullen krijgen om hun droom om dokter, ingenieur of docent te worden waar te maken.
English translation
One of our foster parents went to India in August to visit her foster children. During about 10 days she shared the live of the children and the priests. Here is her story:
Athididevo bava. The guest is God. This is the principle which every Indian person values enormously, wherever you go. Seldomly have I been welcomed in this extensive manner as I have been in India. Everywhere people will receive you as a longtime friend. I am so grateful towards the bishop, the brothers, priests, and sisters. They always were warm and caring, making sure I wouldn’t be bored. During the tours they took me on I was able to feast my senses on whatever was happening around me, on all the things that were being said and done. I myself am not a religious person, but in this particular time under these particular global circumstances it is such a relieve to see that many people also do good in the name of religion. People that sacrifice their entire lives in service of those in need to make their lives better and more bearable. Poor and orphaned children, the whether or not wounded homeless, the mentally and physically handicapped, … Whoever needs it is taken care of. It gives me a warm feeling on the inside knowing there still is so much kindness.
But what impressed me most was meeting the children and their parents. In Bangalore I met my first sponsored child, Anil, a cool little guy with an earring and his hands in his pockets (yep, this one was definitely mine) as well as Maria, the sponsored child of a friend of mine. I met them together with their parents, brothers and sisters. In Maski I have another sponsored child, a tough little girl, who I also met, together with her parents, brother and sister. it’s only obvious that the kids initially were quite shy with this weird white woman in front of them.The parents were all smiling away and kept expressing their gratitude, though we didn’t speak each other’s language. Some of them even teared up. And even though the kids were so shy I was able to ask each one of them what they wanted to be when they grew up and got a firm answer every time. Maria and Sudha want to become a doctor, Anil an engineer. Maria’s sister wants to be a lecturer. Great ambitions for children who sad enough rarely get the chance to actually reach this, even though one year at a university in India will only cost between €300 and €1000, more or less, depending on what you choose to study. My longer stay in Maski gave me the chance to get to know the people there a bit better. I couldn’t leave my room or within 3 seconds there would be a flock of children gathered around me screaming “Auntie!” to ask me if I wanted to play volleyball with them again or to give me a tour around the school. The kitchen ladies, all widows with their children studying in either Maski or Bellari, also got a special place in my heart. All three of them tough ladies.
Having been here makes me think twice about how I looked at all of this before I came here and when leaving again. You are aware of the fact that you’re doing a good deed by giving these kids the chance to study and that you’re probably more up to date about the living conditions there than the average Belgian citizen, but still you have an unavoidable “far from here” -feeling. I have to admit that it is an experience on a whole different level when you have seen with your own eyes how shoeless children are walking in between the pig feces next to their palm leave huts or how a homeless old man with irreversible cancer gets his last sacraments, waiting for death to come… I had a terrible feeling near to shame when I thought of the comfort I had back home. Of course nobody can choose where nor when they will be born, but still it gives you an uncomfortable and, for me personally, immensely sad feeling to see how hard life can be for the largest part of the world’s population. It gives me a feeling of being powerless because above everything else you want to take away all the suffering for these people. Through this it’s very obvious that in essence we all are empathic beings. As a child you already feel like comforting another child when it’s crying.
But to try and make this world a better place in the long run we have to start at the basis of it. And that basis is the youth. Lets be honest… They are, as the bishop pointed out already as well, the leaders of the future. And that’s why good education and a childhood full of care and love are the most important things in our society, together with health.
I’m immensely happy that I made the decision to make this short but intense trip and I’m proud to be part of this initiative.
I also want to encourage everyone to help their sponsored child to get through their higher studies otherwise they probably will never get the chance to make their dream to become a doctor, engineer or lecturer come true…
Het nieuwe schooljaar 2016-17 is begonnen. Onze school heropende op 6 juni. We hebben nu 140 kinderen in het internaat en er komen er nog 30 bij. In de school hebben we 260 kinderen en hopen op nog wat meer.
Fr. Balaraj werd als mijn assistent aangesteld en Bro. Rayappa als “regent”.
We hebben maar weinig regen en de boeren hopen op overvloedige regen.
De Werelddag voor het Milieu wordt op 5 juni in de ganse wereld gevierd. In de aanloop tot deze werelddag hebben we op onze campus 35 planten geplant. Fr. Balaraj hield een lezing voor de kinderen met als thema “De strijd tegen de illegale handel in wilde dieren”.
Bijgevoegd een paar foto’s van deze dag.
Father Chinnappa
Greetings from Maski!
We have begun the new academic year 2016-17. Our school re-opened on 6th of June. We have now 140 children in our boarding, another 30 children yet to come. At school level we have 260 children and are hoping for some more.
Fr. Balaraj is appointed as my assistant this year and Bro. Rayappa as Regent.
We have not much rain and the farmers are waiting for big rain.
5th of June World Environment Day is celebrated by the people all across the world. In view of the World Environment Day we planted 35 plants in our campus. Fr. Balaraj addressed the children: this year’s theme was “Fight against the illegal trade in wild life”.
Op 29 mei 2016 hebben wij onze jaarlijkse parochiefeesten gevierd. Voor de eerste keer in de geschiedenis van de Harapur parochie hadden wij een wagen in de processie. 14 kinderen kregen die dag hun heilige communie. Een van de meisjes uit het dorp Basapur legde haar eerste kloostergeloften (professie) af in de orde van St Anns of Bangalore. Zij werd ook door ons tijdens het feest gevierd.
Father Gnanaprakasam
Greetings from Harapur.
We celebrated our Parish Annual Feast on 29th May 2016. For the first time in the history of Harapur parish we had a Car Procession. 14 children received Holy Communion. One of our girls from the Basapur village received First Profession in St. Anns of Bangalore Congregation. We also honored her during the feast celebration
Wij ontvingen veel aanvragen voor steun voor de kinderen van Ballari. De nood is daar zeer groot en met de volgende informatie wil de priester een beter beeld scheppen van zijn parochie. De foto's die bij dit bericht horen konden we helaas niet gebruiken. We proberen de originelen nog te bekomen en zullen ze dan toevoegen. (Ballari is de naam van Bellary in het Kannada)
We received many requests for support for the children of Ballari. The needs are very high and the priest wanted to give us a better insight in his parish with the following information. The pictures included in the message couldn't be used in this blog. We are trying to get the originals so that we can include them afterwards. (Ballari is the Kannada name for Bellary)
#1
De kinderen van Ballari komen uit 2 parochies te weten: de Kathedraal en de City parochie. Zij leven in de sloppenwijken van de stad. Ze komen voornamelijk uit gemarginaliseerde families die heel hard werken voor hun levensonderhoud. De huidige economische status van deze gezinnen ligt zeer laag en de prijzen zijn zeer hoog zodat zij vasten, bedelen of lenen. Het laag niveau van geletterdheid dwingt hen om manuele arbeid te zoeken en deze is zeer seizoensgebonden. Deze gezinnen ontberen de basisvoorzieningen en leven in een vervuilde omgeving met hogere kansen op ziektes.
De meeste kinderen studeren in Engelstalige scholen omdat er te weinig toekomstperspectieven zijn voor de lokale taal (Kannada). Zij worden ook opgevangen in katholieke scholen beheerd door priesters en geestelijken op geschonken concessies. Momenteel zijn de kinderen juist klaar of in hun laatste examens en voeren verschillende opdrachten uit. De verschrikkelijke hitte maakt het hard studeren erg lastig. Maar ze blijven doorgaan om goede resultaten te behalen en de onderwijsinstellingen organiseren speciale klassen om de langzamere leerlingen te helpen.
The children of Ballari are from two parishes, namely Cathedral and City Parish. They are living in the cities, but in slums. They are mostly coming from marginalized families who strive for livelihood very hard. Presently the economic status of the families is very low and the prices are very high that they fast or beg or borrow. The low level of literacy leads them to go for manual labor and that is too seasonal. These families are deprived of basic facilities and living in pollution and often prone to different diseases.
Here most of the children are studying in English medium schools, because there is no much scope for local language (Kannada) for future endeavors and also Catholic institutions run by Priests and Religious are accommodating our children in giving concessions. Now the children just finished or finishing exams, they are busy with different assignments. Due to piercing heat, to study hard is a tedious job. But still they do try to secure good marks and the educational institutions conduct Special Classes and take care of duller students.
#2
De Kathedraal parochie organiseerde in oktober 2015 een jeugdkamp, de Dag van het Kind op 14/02/2016, de Dag van de Familie op 27/12/2015, bijbel- en YOUCAT-klassen, Kerst en Nieuwjaar programma’s, een kruisweg voor de jeugd, enz. Samen zorgen parochiepriester Fr. Paulraj en zijn assistent Fr. Sunil voor een 500-tal katholieke families. Zij organiseren in hun parochie veel activiteiten speciaal voor de kinderen en de jeugd. Ze zijn geïnteresseerd in hun algemene ontwikkeling en motiveren ze om deel te nemen aan de activiteiten.
Ten gepaste tijd worden klassen, gebedssamenkomsten, charismatische retraites, zomerkampen, jeugdkampen en seminaries georganiseerd om de parochianen te betrekken in geloofsvorming, sacramenten, het woord van God, ontwikkeling van de persoonlijkheid, massa mediacommunicatie, loopbaanbegeleiding, enz. Zodoende is dit een actieve, levendige en bruisende parochie.
(Youcat is een catechismus voor jongeren en vormt de basis voor de jongerenpastoraal in de Katholieke Kerk. Dit werk uit 2011 verscheen gelijktijdig in dertien talen tijdens de Wereldjongerendagen in Madrid. nvdr)
Cathedral Parish, Ballari conducted Children’s Camp in the month of October 2015, Holy Childhood Day Celebrations on 14/02/2016, Family Day Celebration on 27/12/2015, Classes on Bible and Youcat, Christmas & New Year Programs, Way of the Cross by the Youth, etc. The Parish Priest Rev. Fr. Paulraj & Assistant Parish Priest Rev. Fr. Sunil are taking care of the Cathedral flock of around 500 catholic families. They conduct many activities in the parish especially for the children & youth. They take interest in their al-round growth and do motivate them to participate in all the activities.
Time to time programs like Classes, Prayer meetings, Charismatic Retreats, Summer Camps, Children’s Camps and Seminars are conducted to involve the parishioners on faith formation, Sacraments, Word of God, Encyclicals, personality development, Mass Media- Communication, Carrier Guidance, etc. So now this parish is very vibrant, active and alive in all aspects.
(Youcat, short for Youth Catechism of the Catholic Church, is a 2011 publication that aims to be an aid for youth to better understand the Catechism of the Catholic Church.)
#3
De Dag van het Gezin is een activiteit die sinds 2014 in de parochie plaats vindt. Het brengt alle families van de parochie bijeen. Zij hebben maaltijden samen en de koppels worden die dag gehuldigd voor hun trouwdag of jubileum.
Family Day is an interesting Program which is conducted in the parish from 2014 onward. It unites all the families of the parish and they have meals together and Couples are honored for their marriage anniversaries and jubilees on that day.
#4
Voor de jeugd van de parochie zijn er verschillende activiteiten met vergaderingen, seminaries en programma’s die hen verrijken op het gebied van geloof, solidariteit en waardigheid. Ze worden begeleid om juiste beslissingen te nemen en zichzelf te behelpen.
Youth of the parish are organized for different activities that they are boosted with regular meetings, seminars and programs to enrich them in faith, solidarity and dignity. They are guided for proper decision making and helped to help themselves.
#5
De parochianen krijgen ruim de mogelijkheid om hun geloof te sterken door gebedssamenkomsten, diensten en retraites.
The parishioners are given ample of opportunities for their faith building through prayer meetings, services and retreats.
#6
Via seminaries worden kinderen ingelicht over hun rechten en morele waarden worden aangeleerd.
The children are made aware of their rights and moral values are inculcated in them through seminars.
#7
Beste FQ vrienden en peetouders van de kinderen van Ballari: onze welgemeende dank voor uw hulp bij de opvoeding van onze kinderen. Zij doen hun best voor hun examens. Hun studies en gedrag maken grote vorderingen.
Hun ouders zijn zich bewust van hun verantwoordelijkheden tegenover hun kinderen en dat zij alert moeten zijn vermits zij de eerste leermeesters zijn. De kinderen zullen genieten van hun naderende vakantie en zullen zo met frisse moed aan het nieuwe academische jaar beginnen.
So dear FQ Friends and Sponsor parents of Ballari children, our sincere gratitude for helping our children for their education. They are doing well in their examinations. They are improving a lot in their studies and behaviors.
Now parents are realizing of their responsibilities towards their children to be alert and serious that they are the first teachers. The children are going to enjoy their holidays which are coming forth so that they come refreshed for the new academic year.
Dat dit wereldnieuws was is geen verrassing. Ook vanuit India kwamen verschillende berichten binnen van medeleven met de slachtoffers van de aanslagen in Brussel en met de Belgische bevolking. Hieronder een paar reacties, zonder verder commentaar.
It was no surprise that this news would go around the world. From India we received several messages of condolences for the victims of the attacks in Brussels and of sympathy for the Belgian population. Here are some reactions, without any further comment.
“I was watching the news just now, horrible. Explosions at Brussels Airport and metro. My heartfelt condolences to all those people who died today morning at airport and metro stations. Terror strikes peaceful Belgium country. ... Let us pray for peace and harmony in the world.”
“Sorry to read this. How are you. Praying for you and all Belgium people.”
“We shall pray for your country that peace may reign. We too join in your sorrow due to those who were killed by terrorists yesterday, that their souls rest in peace. “
Het verheugt mij dat ik jullie deze brief mag schrijven. Ik hoop dat jullie het allemaal goed stellen en voorbereidingen treffen voor Pasen. Hier is wat informatie vanuit Maski dat ik met jullie wil delen. We hadden een uitstap en bezochten belangrijke historische plaatsen in het noorden van Karnataka en op 26 januari vierden we “Republic Day” onze nationale feestdag.
I am very happy to write this letter to you. I hope you are all keeping fine and preparing for Easter. Here is some interesting news from Maski we want to share with you. We had one day picnic and visited important historical places in north Karnataka and on 26th January we had Republic Day celebration.
Kudalasangama: een van de belangrijke bedevaartplaatsen in India voor de aanhangers van het Lingayat geloof / one of the important centres of pilgrimage in India for people of the Lingayat faith.
Foto 1 / picture 1
Gol gumbaz: het graf van Mohammed Adil Shah / the tomb of Mohammed Adil Shah.
Foto 2 / picture 2
Almatti Dam: bekende picknick plaats in het noorden van Karnataka / a very famous picnic spot in north Karnataka.
Foto 3 / picture 3
Republic Day: op26 januari wordt ieder jaar het nationale feest “Indian Republic Day” gevierd, de dag waarop de Indiase nationale grondwet in 1950 tot stand kwam / 26th January is the day which is celebrated as Indian Republic Day every year, the day the National Constitution came under force in 1950.
Foto 4 / picture 4
We naderen het einde van dit academisch jaar en de kinderen zijn nu volop bezig met hun examens. Ze doen het goed en ik hoop dat ze allemaal goede resultaten zullen behalen. Tegelijk maken we ons ook klaar voor een vreugdevolle viering van het Paasfeest.
Het is hier zeer warm en we kampen met water tekort. Er is dit jaar geen tweede oogst. Bid samen met ons voor een vroeg regenseizoen.
As we near the end of this academic year children are busy with the exams. They are doing well and I hope all will get good results. At the same time we are also preparing for the joyful celebration of Easter.
The weather is very hot and we are facing the scarcity of water. There is no second crop this year. Please do pray for the early rains.
Berichtgeving: door omstandigheden heeft het bijwerken van onze site de laatste tijd wat te wensen over gelaten en daar zijn wij ons van bewust. Verschillende factoren hebben hierbij een rol gespeeld. Het is onze betrachting om deze site minstens maandelijks bij te werken en we gaan deze regelmaat opnieuw proberen te handhaven. Blijf dus regelmatig kijken voor meer nieuws en meer foto’s. Alvast hartelijk dank aan onze trouwe volgers.
Updating: due to circumstances our site hasn’t been kept very up to date lately and we are aware of this. Various elements did play a role in this diminished reporting. We aim at updating the site at least once a month and we are going to do our best to keep it this way. So please stick with us for more news and more pictures. Thanks anyway to our loyal readers
Communicatie: er zijn problemen opgedoken in het gebruik van de e-mailadressen eindigend op “@fatherquadras.be”. Dit wordt onderzocht en we hopen dat alles vlug in orde komt. Ondertussen kan alle communicatie naar het secretariaat gebeuren op rietseesing@gmail.com
Communication: there are problems with the e-mail addresses ending on “@fatherquadras.be”. This is being investigated and, we hope, will be solved rapidly. Meanwhile all communication with our secretariat can be done via:rietseesing@gmail.com
Fiscale attesten: het heeft lang geduurd maar ons geduld werd beloond want wij hebben deze week de bevestiging gekregen dat onze vzw ook voor de jaren 2016 tot en met 2019 erkend wordt als een instelling voor hulpverlening aan ontwikkelingslanden. Dit houdt concreet in dat wij fiscale attesten mogen afleveren voor giften van minimum 40,00 Euro (huidig minimum bedrag). De giften die reeds dit jaar werden gedaan vallen uiteraard in deze toelating.
Fiscal attestation (only for foster parents paying income taxes in Belgium): it took some time but our patience was rewarded since we were advised this week that our project is recognized as providing help to developing countries and this also for the period 2016 till end 2019. An attestation can be obtained for all gifts exceeding the actual minimum of 40,00 Euro.
Father Francis, directeur van de Vianney Vidyalaya High School, stuurde ons foto's van hun jaarlijkse schoolfeest. Een dag met genodigden, speeches, prijsuitrijking, dankwoordje en een cultureel programma. Een dag waarop vele mensen komen kijken: wel 5000! De school telt dan ook wel 1300 leerlingen waarvan een aantal door ons project worden gesteund.
Father Francis is ook contactpersoon voor onze petekinderen van Ballari en Kamalapur en was verschillende jaren de coördinator voor ons project. Dit jaar op 18 september, is hij onze gast op de peetouder/vriendendag.
Father Francis, manager of Vianney Vidyalaya High School with about 1300 students of which some are sponsored through our project, send us photographs of the Annual Day Celebrations. A day with invitees, speeches, prize distribution, vote of thanks and cultural programme.
Many people came that day: about 5000.
Father Francis is also our contact for children from Kamalapur and Ballari and for several years he was the coördinator for our project. This year on September 18, he will be our guest on the foster parents / friends day.
Diwali ‘een festival van licht’. Op 12 november werd een mis opgedragen en werd met de kinderen de rozenkrans gebeden ter intentie van hun Hindoe broeders. Diwali wordt ieder jaar over heel het land gevierd op Amavasya – de 15de dag van de duistere veertien dagen van de Hindoe maand Ashwin (oktober/november). Het symboliseert de oeroude Indiase cultuur die leert om de onwetendheid die de menselijkheid onderdrukt te overwinnen en de duisternis die het licht van de kennis verzwelgt te verdrijven. Zelfs vandaag, in deze moderne wereld, projecteert Diwali, festival van het licht, het rijke en roemvol verleden van India. (foto's 1 tot 3)
St. Johns school vierde op 14 november de dag van het kind. Het is de geboortedag van Pundit Jawaharlal Nehru – de eerste Eerste Minister van het vrije India. Het heeft een speciaal belang want Pundit Nehru had een grote liefde voor kinderen. Hij wenste bij hen te zijn, met hen te spreken en te spelen. De kinderen hielden van hem, respecteerden hem en noemden hem Chacha Nehru. De school had een mooi programma met prijsuitreiking en op het einde werd gezamenlijk gegeten. (foto's 4 & 5)
'Diwali 'a festival of light'. On November 12th they had mass and rosary along with the children who prayed for their Hindu brothers. Diwali is celebrated on a nation-wide scale on Amavasya - the 15th day of the dark fortnight of the Hindu month of Ashwin, (October/November) every year. It symbolizes that age-old culture of India which teaches to vanquish ignorance that subdues humanity and to drive away darkness that engulfs the light of knowledge. Diwali, the festival of lights even to-day in this modern world projects the rich and glorious past of India. (pictures 1 through 3)
Children day was celebrated at St. Johns school on the 14th of November. It is the birthday of Pundit Jawaharlal Nehru - the first Prime Minister of free India. It has an importance of its own. Pundit Nehru had a great love for children. He wanted to be among them, talk to them and play with them. The children also loved and respected him and called him Chacha Nehru. The school had a good programme and prize distribution and at the end they shared the common meals. (pictures 4 & 5)
Activiteiten in Maski - 1 / Activities in Maski - 1
We zijn heel blij dat Father Chinnappa ons wat nieuws en foto’s heeft toegezonden over activiteiten in Maski gedurende deze maand.
Op 1 november werd Karnataka Rajyothsava gevierd (Karnataka Formation Day of letterlijk “de geboorte van de Deelstaat Karnataka). Op deze dag in 1956 werden alle gebieden in Zuid-India, waar Kannada werd gesproken, samengebracht in één Deelstaat. Rajyothsava is een wettelijke feestdag in de Deelstaat en wordt over heel de wereld gevierd door de Kannadigas (mensen met Kannada als moedertaal). In Maski werd de onofficiële vlag van Karnataka gehesen na een toespraak van de eregast en de kinderen namen deel aan verschillende wedstrijden zoals zingen, dansen, enz. (foto's 1 en 2)
Op 2 november werd Allerzielen gevierd en werd er voor alle overledenen gebeden. (foto's 3 tot 6)
Zie ook het tweede bericht voor nog meer informatie.
We are glad that Father Chinnappa provided us with some news and pictures about what happened this month in Maski.
On November 1st there was the Karnataka Rajyothsava celebration (Karnataka Formation Day or literally "Birth of the Karnataka state"). This was the day in 1956 when all the Kannada language-speaking regions of south India were merged to form the state of Karnataka. The Rajyotsava day is listed as a governmental holiday in the state and is celebrated by Kannadigas (people who natively speak Kannada) across the world. In Maski they hoisted the unofficial Karnatakaflag with an address from the chiefguest and the children had competition like singing, dancing etc. (pictures 1 & 2)
November 2nd was 'Memorial of all souls day' celebration when they prayed for the departed souls. (pictures 3 through 6)
Op 20 september waren een 60-tal mensen nieuwsgierig naar wat de namiddag hen zou brengen. Het thema “Father Quadras proeft India” opende vele mogelijkheden! Het idee kwam van een peetouder die een Indische vriendin, Vaishali, had in Engeland. Samen met Varsha, de zus van haar broer Nitin, waren zij bereid om die zondag naar Merksem te komen om daar een aantal Indiase gerechten klaar te maken, te dansen en henna-versiering aan te brengen. Je kent een land pas als je het hebt geroken, gevoeld en geproefd. Voelen zat er niet in maar ruiken en proeven kon die dag wel. Na een welkomstwoord met een boodschap vanwege het nieuwe coördinatieteam in Bellary was het moment aangebroken om voor een eerste maal langs het buffet met 7 verschillende gerechtjes te gaan. Daarna werden twee sierlijke solodansen uitgevoerd. In de daaropvolgende pauze lieten verschillende mensen een henna tekening aanbrengen op de arm of het been. Dat de gerechten in de smaak vielen bleek uit het feit dat velen met plezier terug langs het aangevulde buffet liepen. Tot slot nog een dans en dan werd afscheid genomen van deze zeer sympathieke Indiërs.
Onze hartelijke dank aan Vaishali, Nitin, Varsha en Diti voor deze geslaagde namiddag. Hartelijk dank ook aan Ingrid voor het aanbrengen van dit idee. Misschien zijn er nog peetouders die een suggestie hebben voor een peetouderdag … altijd welkom!
Around 60 people were very curious on September 20th to know what the afternoon would bring. The theme “Father Quadras tastes India” left room for a multitude of possibilities. The idea came from a foster parent who had an Indian friend Vaishali living in England. Together with Varsha, her brother’s wife, they were willing to come that Sunday to Merksem to prepare a number of Indian dishes, perform some dances and apply henna drawings. One only knows a country after having smelled, felt and tasted it. Whereas feeling was beyond the possibilities, smelling and tasting were not. After a word of welcome with a friendly message from the new coordination team in Bellary the moment came to taste the 7 different small dishes for a first time. Next came two elegant solo dances. During the interruption several people took the opportunity to have a henna drawing on their arm or leg. The fact that so many people wanted to taste the dishes a second time only proves how much they were appreciated. The afternoon ended with a last dance and a warm goodbye to our very sympathetic Indian guests.
Our hearty thanks go to Vaishali, Nitin, Varsha and Diti for this very fine afternoon. Our hearty thanks also goes to Ingrid for bringing up this brilliant idea. Maybe some other foster parents also have ideas for a foster parent day … they are always welcome!
In ons bericht van 24 juni werd het nieuwe coördinatiecomité in Bellary voorgesteld. Sister Mary die deel uitmaakt van dit team bracht een bezoek aan Kamalapur - waar wij sinds 2 jaar kinderen sponsoren - en zond ons onderstaand bericht:
Liefdevolle groeten van het BSSK aan jullie allemaal!
Hierbij foto’s genomen op 22 juli van de door Father Quadras India gesponsorde kinderen in Kamalapur. Het zijn dorpskinderen verzameld voor de parochiekerk van Kamalapur. Ze staan daar om jullie ‘Hello’ te zeggen en jullie te bedanken. In naam van het Father Quadras team heb ik hen jullie project uitgelegd en heel speciaal de grote hulp die gegeven wordt aan de Indiase kinderen voor hun studies. Zij hebben jullie offers en liefde voor hen aangevoeld en verzekeren dat ze jullie, het team en de peetouders in hun gebeden gedenken. Father Martin zendt zijn groeten aan allen die interesse tonen om de kinderen te helpen.
Kamalapur is een dorp met substations. Het is pas recent dat de kinderen zijn beginnen studeren en dit volhouden. Anders zouden velen omwille van hun armoede hun studies opgeven en zouden ze kindarbeiders worden. Maar dank zij jullie vrijgevigheid worden ze geholpen om te volharden.
Met oprechte dank
Sister Mary
Onderstaande foto’s tonen de kinderen van Kamalapur voor hun parochiekerk.
In our article of June 24 we introduced the new coordination team in Bellary. Sister Mary who is part of this team visited Kamalapur – where we sponsor children since 2 years – and sent us the following message:
Loving greetings to you all from BSSK!
Herewith attached photos of Kamalapur FQ Children taken on 22nd July 2015. They are village children gathered in the parish Church at Kamalpur. They are here to wish you Hello and tell you thank you. I have on behalf of FQ team introduced your mission to them especially the great help is given for Indian children towards their studies. They have sensed your sacrifice and love for them and their assure of their prayers to you, FQ team & Sponsor parents. Fr. Martin conveyed his regards to you who has taken interest to help them. Kamalapur is an interior village and it has sub stations. Now recently children started to study and continuing otherwise many would drop their studies due to their poverty and would have landed as child labourers. But it is because of your generosity they are helped this way.
With sincere thanks,
Sr. Mary
The pictures below show the children from Kamalapur in front of the parish church.
Na een korte onderbreking hebben we weer wat nieuws vanuit India.
Nieuw schooljaar
Sinds 1 juni zijn onze petekinderen terug naar school na 2 maanden vakantie. Net zoals hier blijven sommigen in hun bekende school, andere beginnen aan hun schoolperiode en nog andere veranderen van school om hogere studies aan te vatten. We wensen hen allemaal een boeiend en vruchtbaar schooljaar.
Dank zij de giften van de peetouders konden we dit jaar ook weer alle kinderen terug naar school laten gaan. Hierdoor krijgen zij niet alleen de kans om een betere toekomst uit te bouwen, zo blijven zij buiten het circuit van de kinderarbeid en wordt het analfabetisme steeds verder teruggedrongen. De impact van de schoolopleiding op de omgeving van het kind wordt soms onderschat en daarom is het meer dan zinvol om met dit project kinderen de kans te geven om naar school te gaan.
New school year
After 2 months vacation our foster children went back to school on June 1st. Like here some children return to their familiar school, others just start their education and still others change school to follow higher studies. We wish them all an interesting and succesful school year.
Thanks to the gifts form our foster parents we could again allow all children to go to school. This does not only give them a chance for a better future, it keeps them out of the circuit of children labour and reduces illiteracy. The impact of the school education on the environment of the child is often underestimated which is why it makes a lot of sense to continue our support.
Hittegolf
Zoals ongetwijfeld bekend van krant of televisie bereikte de temperatuur in India onlangs zeer hoge waarden van 50° C en meer. De gevolgen waren dramatisch met zeer veel dodelijke slachtoffers. Via onze contacten hebben we vernomen dat het gebied waarin onze petekinderen leven, gespaard is gebleven van deze extreme temperaturen. Het zijn voornamelijk de naburige deelstaten van Karnataka die getroffen werden.
Heat wave
As you may have read in the papers or heard on TV there has been an heat wave in India with extreme temperatures of 50° C and more. The consequences were dramatic with a lot of victims. Through our contacts we heard that the region where our children are living were spared from those extreme temperatures. The heat wave mostly hit the neighbouring states.
Nieuwe functies
Het is in India de gewoonte dat de priesters na een 5-tal jaar een andere functie krijgen. We hebben dit reeds meermaals meegemaakt in de voorbije jaren.
Dit jaar krijgt de coördinatorfunctie voor de peetouderprojecten een nieuwe invulling. Father Francis heeft deze functie 6 jaar waargenomen en wij zijn hem zeer dankbaar voor de uiterst correcte manier waarop hij ons informeerde en de belangen van de kinderen steeds voorop stelde. Verleden jaar had hij reeds zijn functie als parochiepriester in Toranagallu – waar hij een schitterende nieuwe kerk bouwde – gewisseld voor de directeursfunctie in de Vianney Vidyalaya High School , een school met 1500 leerlingen in Bellary.
Zijn taak wordt nu overgenomen door een coördinatiecomité bestaande uit:
Father Sam Nalan die de financiën beheert
Father O. Vincent die de administratie op zich neemt
Sister Mary die de coördinatie als taak heeft. Zij was sinds vorig jaar reeds de assistente van Father Francis.
Father O. Vincent is geen onbekende vermits hij de directeur was van de St. John’s school in Maski. In hem hebben we opnieuw een innemende man met een groot hart voor de kinderen en die steeds vlot en correct op onze vragen antwoordde. Naast zijn taak in het coördinatiecomité is hij ook directeur geworden van CCFT Center, Church Farm, in Jawalgera
Dit leidt ons onvermijdelijk naar de laatste vervanging: Father Chinnappa wordt de nieuwe directeur in Maski, bijgestaan door Fr. Chourappa en Brother Nikson.
Wij zijn er van overtuigd dat de samenwerking met deze nieuwe ploeg prima zal verlopen .
New functions
It is the custom in India that priests get a new assignment after 5 years. We went through this already several times.
This year the coordinating function for the foster parents programs was reassigned. Father Francis assumed this function for 6 years and we are very grateful for the very correct way in which he kept us informed and how he always had the welfare of the children as an absolute priority. Last year he already left his assignment as parish priest in Toranagallu – where he built a beautiful new church – to become director of the Vianney Vidyalaya High School in Bellary with 1500 children.
His assignment as coordinator is taken over by a coordination comity consisting of:
Father Sam Nalan taking care of Financial matters
Father O. Vincent for the administration
Sister Mary for the coordination. Since last year she was the assistant of Father Francis.
Father Vincent is not unknown to us since he was director in the St. John School in Maski. With him we have again an engaged person with a great hart for the children and very correct in his relation to our project. On top of this new function he also became director of the CCFT Center, Church Farm, in Jawalgera.
Which means automatically that Maski has a new team: Father Chinnappa is the new director and he is assisted by Fr. Chourappa and Brother Nikson.
We are confident that we will have a very good working relation with those new teams.
Het was onlangs op het nieuws: volgens een rapport van UNICEF zijn er de laatste 15 jaar 50 miljoen meer kinderen die naar school gaan!
In 2000 werd ons project een vzw en sindsdien kregen meer dan 460 kinderen de kans om een schoolopleiding te volgen. Al onze peetouders samen hebben een bijdrage geleverd aan die 50 miljoen en daar mogen ze terecht fier op zijn.
Een goede reden dus om weer eens foto’s te tonen van een school: de Vianney Vidyalaya High School in Bellary. Sinds verleden jaar is Father Francis, de coördinator van de peetouderprojecten, de directeur van deze school. Na 5 jaar als parochiepriester in Toranagallu is dit zijn nieuwe opdracht.
Deze school, met kleuterschool, lagere school en lager middelbaar telt 1300 leerlingen: 800 jongens en 500 meisjes. Hoewel deze school door een katholieke priester wordt geleid zijn de katholieke leerlingen er in de minderheid. De school heeft een aantal leprozen uit een naburige kolonie en lichamelijk beperkte leerlingen die onder de hoede staan van de Zusters van Cluny.
Onderstaande foto’s werden genomen tijdens het schoolfeest in januari 2015.
It was on the news recently: according to a UNICEF report the number of children going to school increased with 50 million over the last 15 years.
In 2000 our project became a non-profit organization and since then more than 460 children were sponsored to receive a school education. All together our foster parents contributed to this 50 million increase and they should be proud of it.
A good reason to bring you more pictures of a school: the Vianney Vidyalaya High School in Bellary. Since last year Father Francis, the coordinator of all foster parent projects, is the director of this school. After 5 years as parish priest in Toranagallu this is his new assignment.
The school with kindergarten, primary and secondary school has 1300 students: 800 boys and 300 girls. Although run by a catholic priest catholic students are a minority. There are students from a nearby leper colony and also physically challenged students from a home run by the Cluny religious sisters.
Pictures below were taken during a school feast in January 2015.
Wie graag eens kennis maakte met de Indiase keuken had een afspraak op zondag 30 november in het Wilgenhof. Een groep vrijwillige peetouders met culinaire expertise zorgde die namiddag voor een voortreffelijk 3-gangen menu. Niet te gekruid zodat iedereen mee kon genieten. De 87 ingeschreven peetouders en sympathisanten genoten met volle teugen van deze exotische maaltijd. Een succes dus en dit dank zij de talrijke opkomst, maar vooral door de spontane inzet van vele vrijwilligers om te koken, op te dienen, af te ruimen, af te wassen, de zaal te klaar zetten en weer op te ruimen, een affiche te ontwerpen en het drukwerk te verzorgen. DANK U aan allen die hiertoe hebben bijgedragen!
Whoever wanted to get acquainted with the Indian Cuisine had a big opportunity on Sunday November 30th in Wllgenhof. A group of foster parents with culinay expertise volunteered to prepare and serve a delicious meal. Not too spicy so that everybody could fully enjoy. The 87 foster parents and friends that came that day were thrilled by this exotic treat. Definitely a great success that was realised through te high number of participants, but also through the spontaneous help from so many volunteers to cook, serve, wash the dishes, dress the tables, clean the room afterwards, design a poster and handle all printing matters. THANK YOU to all for achieving this!
Nieuw schoolgebouw Maski / New schoolbuilding in Maski
In onze Nieuwsbrieven hebben wij reeds meermaals verslag uitgebracht over de bouwwerken in Maski waar een nieuw gebouw opgetrokken werd. Bedoeling is om de schoollokalen naar deze nieuwe bouw te verhuizen zodat het huidige gebouw zijn oorspronkelijke bestemming als internaat terug krijgt.
Op 2 augustus 2014 was het dan eindelijk zover: het gebouw kon worden ingewijd en dit gebeurde uiteraard met de nodige plechtigheid. Father O. Vincent, de huidige directeur, heeft een hele reeks foto's doorgemaild zodat wij getuigen konden zijn van dit feest. Graag geven wij hieronder de hoogtepunten van deze dag.
With our Newsletters we reported several times about the contruction activities in Maski where a new school building was built. The intention was to transfer all school activities to this new buidling so that the actual one can be used again as it was originally meant: as a boarding.
August 2, 2014 was the big day: the buiding could be inaugurated and this was done with the required ceremony. Father O. Vincent, the actual director of the school, provided us a series of pictures so that we could witness this great event. Below you will find the highlights of this special day.
Foto/picture 1 de gedenksteen voor de inhuldiging / the commemorative plaque for the inauguration
Foto/picture 2 zicht op de nieuwe bouw vanonder de feesttent / view on the new building from the marquee
Foto/picture 3 de eregasten waaronder bisschop D'Souza en Father O. Vincent / guests of honor with bishop D'Souza and Father O. Vincent
Foto/picture 4 de schoolkinderen in feestuniform / the schoolchildren in uniform
Foto/picture 5 Bisschop D'Souza krijgt een bloemenkrans / Bishop D'Souza receives a garland
Foto/picture 6 optreden door leerlingen / dance performance by school children
Foto/picture 7 beeld van de ceremonie / picture during the ceremony
Foto/picture 8 optreden door leerlingen / dance performance by school children
Foto/picture 9 zicht op de aanwezigen / overview of the audience
Meer foto's volgen in een tweede bericht / more pictures can be found in a second article
Na de 2 reeksen foto's over het verkeer gaan we nu even kijken hoe de mensen in de kleine dorpen wonen.
After the 2 series on transportation we will have a look at how people are living in the villages.
Foto/picture 1 Dit is een woning waarvan de wanden met takken werden gemaakt. Het dak bestaat uit een golfplaat / this 'house' was make with branches and the roof is a corrigated sheet.
Foto/picture 2 Een woning zoals er nog velen zijn in de dorpen / such houses still are quite normal in the villages.
Foto/picture 3 De 'keuken' in deze woning / the kitchen in this house.
Foto/picture 4 Geen kasten, alles wordt gewoon in een hoek opgestapeld / no wardrobes, everything is stowed in a corner.
Foto/picture 5 In dit huis is de vloer betegeld en er zijn stoelen / this house has a tiled floor and even 2 chairs.
Foto/picture 6 Een ander voorbeeld hoe het gebrek aan kasten wordt opgelost / another example how the lack of closets is solved.
Foto/picture 7 Er is een toenemend aantal bakstenen huizen in de dorpen / there is a growing number of brick houses in the villages
Foto/picture 8 Bij de huizen werd ook ruimte voor sanitair voorzien, meestal wordt dit echter voor opslag gebruikt / next to the houses provision was made for sanitary but this space is mostly used for storage.
Foto/picture 9 Ook hier woonden ooit mensen ... zij hebben nu een bakstenen huis in een ander dorp / people used to live here ... they now have a brick house in another village.
Deze reeks foto's betreft het personenvervoer in India en sluit aan op de vorige reeks.
This series of pictures completes the previous one and is about the transportation of people.
Foto/picture 1 Dit is de kleurrijke en romantische manier en hoofdzakelijk bedoeld voor toeristen die de stad Mysore bezoeken / This is the colourfull and romantic way which is primarily meant for the tourists visiting the city of Mysore.
Foto/picture 2 In de stad wordt de fiets gebruikt al zitten er soms meer mensen op dan men zou verwachten / In the cities the bicycle is quite normal even if it carries sometimes more people than one should expect.
Foto/picture 3 De vrouwen achterop in amazonezit is absoluut normaal. Het mag een wonder heten dat zij zelfs tijdens het slingeren in het drukke stadsverkeer of langs de vele putten, onverstoorbaar blijven zitten / Women sitting in amazon on the back is absolutely normal. It could be considered a miracle how they can sit unmoved while the bike is making its way through the dense city traffic or manouvering between the many holes.
Foto/picture 4 Er zijn natuurlijk ook lijnbussen / One can always take one of the busses.
Foto/picture 5 Voor de grotere afstanden zijn er de treinen. Wie 's nacht reist gebruikt een sleeper / Moving over greater distances, just take the train. To travel by night use the sleeper.
Foto/picture 6 Wanneer coolies van of naar de akkers gaan voor hun dagelijks werk wachten ze langs de baan tot er een kleine vrachtwagen voorbijkomt die hen meeneemt. Plaats is nooit echt een probleem! / When coolies are going to or coming back from the fields where they work, they stand along the road and hop on one of those smaller trucks. There does not seem to be a problem with place on board.
Foto/picture 7 Schoolkinderen gaan te voet of met de fiets of, in de stad, met een rickshaw. Ook hier is het aantal passagiers zeer uiteenlopend / Children walk to the school or use a bicycle or, in the cities, they can take a rickshaw. Again the number of passengers is very variable.
Foto/picture 8 De meeste scholen hebben ook bussen. Deze gele bussen zijn duidelijk herkenbaar / Most schools have busses to transport their children. Those yellow busses are very easy to recognize.
Foto/picture 9 Wanneer al deze diverse manieren van transport samenkomen op één punt zoals aan de gesloten slagbomen van een overweg ... dan krijg je dit zodra de slagbomen open gaan. En toch geraakt iedereen aan de overkant! / When all those different ways of transport meet at one spot like the closed beams of a railroad crossing ... then this is what happens as soon as the beams open. Yet everybody gets on the other side!
Dat was het voor deze keer. We brengen binnenkort weer een andere reeks foto's.
That is it for this time. Soon we will bring yet another series of pictures.
Op 23 maart werd in het Wilgenhof de laatste India-reis uitvoerig in woord en beeld toegelicht. Voor diegenen die niet aanwezig konden zijn volgen de komende weken een aantal reeksen foto's die toen getoond werden en een beter inzicht moeten geven in de leefwereld van onze petekinderen.
Vandaag een eerste reeks gewijd aan het verkeer. Voor wie India de eerste keer bezoekt is dit waarschijnlijk één van de meest verrassende ervaringen. De volgende foto's geven een sumier overzicht van de manier waarop goederen vervoerd worden. Alle foto's werden in de staat Karnataka genomen en meer bepaald in de districten Bellary en Raichur.
On March 23rd there was a presentation about the latest trip to India. For all those who were not able to attend several series of pictures will be put on the site to provide a better idea about the environment in which our foster children are living.
The first series today is about traffic. Probably one of the most thrilling experiences for the first time visitor to India. The next pictures want to give an idea of the way in which goods are transported. All pictures were taken in the state of Karnataka and specifically in the Bellary and Raichur districts.
Foto/picture 1 Pure mankracht zonder hulpmiddelen: de lading wordt op het hoofd gedragen. / Manpower only and no tools: the load is carried on the head.
Foto/picture 2 Water halen. Wordt ook dikwijls gewoon op het hoofd gedragen maar deze mannen beschikken over een duwkar waarmede zij meerdere kruiken water kunnen vervoeren. / Carrying water. Is often also done on the head, but those men have a carriage so that they can transport several recipients with water.
Foto/picture 3 Kleurrijk is het zeker dit wagentje waarmee deze verkoper zijn waren aan de man brengt. / It certainly is colorful the way this person is carrying the goods he tries to sell.
Foto/picture 4 In de drukte van deze straat dragen de ezeltjes hun lading tussen de wagens en motorfietsen. / Little donkeys carry their load between the motorbikes and cars in this busy street.
Foto/picture 5 Deze lading wordt achter op de fiets gebonden en vervoerd, beperkingen in de afmetingen zijn hier blijkbaar niet van toepassing. / Here the load is carried on the back of the bicycle and there seems to be no size limit.
Foto/picture 6 Een geit vervoeren ... geen probleem. Het gaat gewoon mee op de motor. / Moving a goat ... no problem. Just take it with you on the motorbike.
Foto/picture 7 Een gemotoriseerde rickshaw dient niet alleen voor mensen, ook kokosnoten worden hiermee vervoerd. / A motor rickshaw is not only to carry people, it is also handy to transport coconuts.
Foto/picture 8 Beperkingen in hoogte ... breedte ...? Er zijn hier niet veel bruggen dus komt de hoge lading takken waarschijnlijk veilig aan. De tractor vervoert zakken met rijst, hoger of breder kan haast niet. / Limited height ... width ...? There are no bridges over the road so the load of branches will probably arrive safely. The tractor carries bags with paddy, higher or wider is almost impossible.
Foto/picture 9 Bepaalde ladingen komen ons als normaal over, zoals deze vrachtwagen met bananen. / Some loads appear quite normal to our standards, such as this truck with a load of bananas.
