1978 Kranzbühler
Je zal iemand moeten bijnemen, het wordt te veel voor u alleen.
Mijn baas Mr. DK is formeel. Hij heeft al een kandidaat op het oog die de demo's en verkoop van hartmonitoren op zich kan nemen en dan moet ik me vanaf nu enkel nog met echografie bezighouden.
Jij zal hem wel een beetje moeten opleiden,... in het begin, zegt DK voorzichtig, 'hij heeft nog weinig ervaring met demonstraties.'
Na een paar weken weet ik het wel. De protégé van mijn baas; een Nederlander met een grote bek, heeft helemaal geen kaas gegeten van demo 's doen met medische apparatuur.
Bovendien spreekt hij bijna geen woord Frans en gedraagt zich nogal vrij arrogant tegenover de klanten.
Twee maanden later ziet DK zelf wel in dat dit een verkeerde keuze was en krijgt zijn mannetje een binnenhuis job aangeboden.
De klanten hoeven hem niet meer te zien, dat is dus opgelost, maar ondertussen zit ik wel met de gebakken peren want alle werk blijft voor mij alleen. Het worden hectische tijden.
Er komt een ware explosie in het gebruik van echografietoestellen vooral bij het onderzoek van zwangere vrouwen.
Bijna elke gynaecoloog met naam, of die naam wil maken, wil zich graag zo een toestel aanschaffen.
Na de verloskunde ontdekken ook andere disciplines vrij vlug het nut van de echografie en krijgen we meer en meer aanvragen voor demonstraties bij interne geneeskunde, cardiologie en radiologie.
Door het succes van deze techniek wordt de concurrentie wakker en terwijl wij nog de degelijke, maar logge, machines van Kretztechniek verkopen komen Siemens, Toshiba en anderen met lichtere en betere toestellen op de markt.
Een Amerikaans merk - ADR - wordt in Europa verdeeld door een Duitse firma uit Solingen.
Aan ons wordt de exclusieve verkoop voor de hele Benelux aangeboden.
De voorwaarde is echter dat wij (Ballings), na een try-out periode van zes maanden, stoppen met de verkoop van het concurrerend merk Kretz.
Mr. DK is in de wolken en beloofd zich aan de afspraak te houden maar na zes maanden loopt de verkoop van beide merken zeer goed en mijn baas wil een beetje vals spelen; Kretz én ADR blijven verkopen...
'Solingen zal het niet merken.' Zegt hij. 'We verkopen goed, meer kunnen ze toch niet verlangen?'
Een jaar later verkopen we nog steeds beide merken maar ADR is er achter gekomen en vraagt met aandrang om zich aan de afspraak te houden en de verkoop van Kretz te stoppen.
Autodealers mogen ook geen Mercedes én BMW verkopen, zeggen ze. DK beloofd te stoppen met Kretz maar wil eigenlijk niet kiezen.
Op een grote medische show in Charleroi laat hij beide firma's een stand plaatsen; De Amerikanen van ADR op het gelijkvloers en de Oostenrijkers van Kretz op de eerste verdieping.
Voor mij is dit nu echt gekkenwerk.
Voortdurend wordt ik geroepen om naar het eerste verdiep te rennen en daar aan Belgische of Nederlandse dokters uitleg te geven over Kretz machines. Even later willen die van ADR dat ik naar beneden kom om hetzelfde te doen voor hun apparaten.
Op het einde van de dag ben ik totaal dol gedraaid en bekaf.
Als de toonzalen eindelijk leeglopen laat ik me uitgeput op een barkruk neervallen.
Een chic geklede heer, die mij al geruime tijd heeft gadegeslagen, komt naast mij staan. Ik verschiet een beetje als ik hem zie.
'Guten Tag Herr Fandefelde, Mein Name ist Walter Kranzbühler, haben Sie einen Moment Zeit für mich?'
Het is de eigenaar van de firma Kranzbühler die ADR in Europa verdeeld. Hij vindt het niet kunnen dat mijn baas nog steeds niet wil kiezen tussen beide merken. Op die manier zal hij ADR kwijtspelen, zegt hij.
Als ik 's anderendaags de boodschap overbreng aan DK lacht hij me uit omdat ik zo naïef ben te geloven dat ze een goed verkopende firma de vertegenwoordiging zullen afnemen.
'We doen gewoon verder zoals we bezig zijn, niks zeggen. Punt uit!'
Een week daarna op een avond krijg ik thuis telefoon van Walter Kranzbühler.
Hij wil me een voorstel doen en vraagt of ik naar Solingen kan komen om één en ander met hem te bespreken.
Twee dagen later zit ik 's avonds in zijn bureau en luister naar wat hij te vertellen heeft.
ADR (USA) heeft klaarheid geëist maar Mr. DK weigert op te houden met de verkoop van concurrentieapparaten.
Daarom wil Kranzbühler hem ADR afnemen en een eigen filiaal oprichten in de Benelux.
Hij vraagt of ik dit zou willen leiden.
Ik had me wel aan iets dergelijks verwacht maar als hij me voorstelt om aandeelhouder te worden, schrik ik wel even.
Onze drie kinderen studeren nog en wij hebben geen cent te veel.
Wanneer ik hem dat vertel wil hij me het nodige geld lenen. Als de zaken goed draaien dan betaal je mij wel terug, zegt hij.
Ik besef dat dit een unieke kans is maar ook een groot risico... Wie niet waagt, niet wint, denk ik bij mezelf en nog diezelfde nacht kom ik thuis, maak mijn vrouw wakker en toon haar het contract.
Mijn vertrek valt niet in goede aarde bij mijn werkgever maar hij beseft wel dat de schuld bij hem ligt. Ik zal nog drie maanden blijven.
Bij het oprichten van Kranzbühler-Benelux krijg ik alle hulp uit Duitsland. Walter Kranzbühler laat me volledig vrij in de keuze van locatie, personeel, etc. We starten met drie werknemers; één secretaresse, één technicus en ikzelf.
Nog nooit hebben we zo graag en hard gewerkt.
We hadden niet durven dromen dat we het eerste jaar gingen afsluiten met winst...
|
