Soms verveelde ik me zó dat ik alvast naar school stapte om mijn voeten de weg te tonen.
Ook dekte ik luid de tafels van 4 of 6 of 9, maar daar kon mijn zus niet tegen.
Mijn beer zei niet nee op mijn dictee, hij werkte mee, maar met heel onzichtbare inkt.
Een maand later schuifel ik met onwillige schoenen de klas binnen, vermink hakkelend de tafels van 7 en 8 en kleuren mijn punten hoogrood bij een dictee.
Films, boeken en televisieprogramma´s worden vaak gerecenseerd. Na het bekijken of lezen stelt een verslaggever een verhaal (mondeling of geschreven) op met daarin zijn mening. Dit is een recensie.
Deze recensies zijn vaak erg belangrijk. Ze kunnen het succes van een film of boek bepalen. Toch zijn het niet alleen films of boeken die gerecenseerd worden. Ook restaurants kunnen bijvoorbeeld een bezoekje krijgen van een recensent. Bij een recensie gaat het erom wat de verslaggever van het geteste product vindt. Zijn mening kan iets maken of breken. Maar hoe maak je zelf een goede recensie? Informatie Voordat je begint met recenseren moet je een aantal dingen weten. Vragen als 'Waar ben je geweest?' en 'Wanneer vond het plaats' zijn hierbij erg belangrijk. Onderstaande onderdelen kun je gebruiken in jouw eigen recensie:
Korte samenvatting
Wie speelden er mee?
Over welke kunstenaar(s) gaat het?
Eventueel een foto
Achtergrondinformatie over de kunststroming, kunstenaar, het toneelgezelschap, de componist of het theater.
Vormgeving Hierna beoordeel je de vormgeving van het toneelstuk, de set van de film, het geschetste verhaal. Hieronder zie je een aantal aandachtspunten voor een recensie over een toneelstuk:
Het toneelbeeld
Het decor
De belichting
Het materiaalgebruik
De vormgeving van het beeld
De kostuums
De muziek: een orkest of anders
De geluidseffecten
De bewegingen op het toneel
De act van de cabaretier.
Beoordeling Het belangrijkste deel van de recensie is jouw eigen mening. Wat vond je er van? Hierbij let je op de techniek, orginaliteit, inhoud en emotie. Techniek Hoe werd er gedanst? Een beetje slap, veel te wild of perfect passend bij de muziek? Weet de kunstenaar zijn kwast zeer goed te gebruiken? Of slaan de kleuren nergens op. Kortom: de vakbekwaamheid van de artiesten.
Originaliteit Heeft de kunstenaar heeft iets compleet nieuws gebracht? Of is het slechts een herhaling of aanpassing van iets bestaands?
Inhoud Wat is eigenlijk de bedoeling van de kunstenaar? Waarom heeft hij dit gemaakt? Wordt door de kunstenaar een bepaald thema of onderwerp aangekaart op een bijzondere manier?
Emotie Jouw gevoel staat hierin centraal. Heeft het stuk je aangegrepen? Kreeg je tranen in je ogen van die slotscène of werd je week van dat prachtige beeldhouwwerk en agressief van dat schilderij?
Conclusie Het eindoordeel. Hierin geef je aan of je het stuk de moeite waard vond of juist niet. Dit kan zijn omdat je er wat van geleerd hebt. Ook kun je anderen aan- of juist afraden om naar de voorstelling of expositie te gaan. Het kan ook zijn, dat het voor de ene doelgroep wel interessant is en voor de andere juist niet. Dit is de plek om dit soort dingen aan te geven.
Presentatie Als laatste is het van belang dat je recensie leesbaar en verzorgd is. Dat leest veel prettiger. Geef je recensie een pakkende titel. Voeg plaatmateriaal toe en kopieer niet teveel van internet, maar verwerk dat zelf tot een nieuw stuk. Recensies over jouw culturele activiteit uit andere bronnen kun je natuurlijk wel toevoegen.
Ontmoeting tussen jong en oud .Geschreven door Baeyens Annie
Ontmoeting tussen jong en oud.
Bronskleurige bladeren dwarrelen in de wind. Een stokoude man, met de geest van een kind, staart dromerig voor zich uit. Twee dikke tranen, die zich kronkelend een weg banen tussen de diepe rimpels van zijn perkamenten huid en, als glinsterende pareltjes trillend blijven hangen, een paar seconden maar in zijn grijze stoppelbaard. Er groeit in hem een groot verlangen naar wat liefde, vriendschap en begrip. Het broze geluk sprong als een zeepbel stuk. Waarom heeft men hem verlaten? Waarom wil er niemand met hem praten? Is oud zijn dan een schande? Hij rilt, steunt het hoofd met verweerde handen. Heeft het leven nog wel zin? Wat wil je dat ik begin?
Plots een stemmetje dat klinkt als klatergoud! "Toe opa, je bent nog niet te oud." "Speel met mij alsjeblieft." Zijn ogen schitteren, toch nog geliefd?
Culinaire fotogafie is voor producenten van levensmiddelen erg belangrijk.
Aandacht voor lekker eten is van alle tijden. En het afbeelden van eten ook. Eten is een inspiratiebron voor kunstenaars. Op Griekse vazen uit de Griekse oudheid en Romeinse muurschilderingen staan vaak grote banketten afgebeeld.
Pronkstillevens
Vrijwel elke periode in de schilderkunst kent schilderijen waarin eten een rol speelt, van stillevens tot de boerenbruiloft van Breugel. Andere bekende voorbeelden zijn de pronkstillevens en de 'ontbijtjes' uit de 17e-eeuwse schilderkunst (Spanje, Nederland), en er zijn nog veel meer schilderijen waar gedekte tafels met prachtige gerechten staan afgebeeld.
Voor iedereen
Eten is hip. Bijzonder eten, het is voor bijna iedereen bereikbaar, het hele jaar door of met de feestdagen. Nu de welvaart in het Westen groot is, is er veel aandacht voor het in beeld brengen van etenswaren. In de supermarkt concurreren de mooiste verpakkingen elkaar om de gunst van de koper. Culinaire fotografie speelt hierbij een belangrijke rol.
Eten op tv
Beelden van eten kom je tegenwoordig overal tegen. Op straat, bij de friettent op de hoek, de McDonalds de Pizzahut en op kaarten met foto’s van gerechten bij restaurants in de toeristische delen van een stad. De laatste tien tot vijftien jaar groeit aanbod van programma’s op televisie over eten gestaag. Zo zijn er programma’s van gerenommeerde koks die in hun eigen programma laten zien hoe je een gerecht klaarmaakt zoals Jamie Oliver en Nigella Lawson. Daarnaast zijn er ook veel lifestyleprogramma’s waar tijdens het programma een kok gerechten maakt die aan het eind door alle gasten gegeten gaan worden. Ook Kok Herman den Blijker heeft het ene programma na het andere.
Eten in boeken en tijdschriften
Behalve op televisie verschijnen er ook kookboeken waarin foto’s van gerechten staan. Grote supermarktketens geven gratis kooktijdschriften uit met daarin foto’s en recepten en er zijn culinaire tijdschriften te koop in de boekhandel.
Er werd gepraat nog meer gevoeld maar waar het werkelijk om ging, dat werd niet uitgesproken Er werd gewacht, wie zou het wagen,
wie zou die ene vraag gaan vragen? Wie zou dat ene antwoord geven? Een snik, een zucht, gebakken lucht, moment voorbij van raken en spelen Verspeelde tijd is niet te delen
In de negentiende eeuw bouwden de architecten volgens ideeën uit vorige eeuwen. Ze imiteerden de Griekse, Romeinse, gotische en barokke bouwstijlen. Maar aan het eind van de negentiende eeuw gebruikten de architecten nieuwe materialen als beton en gietijzer. Nieuwe technieken en andere materialen werden verder in de twintigste eeuw ontwikkeld.
Architecten moesten zo goedkoop mogelijk bouwen. Dit had tot gevolg dat men bouwonderdelen in standaardelementen moest gebruiken. Ramen en deuren werden bijvoorbeeld in fabrieken met honderden tegelijk gemaakt. Dat heet prefabricatie. Veel kantoren, fabrieken en ‘woonkazernes’ werden op die manier gebouwd. Aan de buitenkant van een gebouw moest men kunnen zien wat voor gebouw het was. Het ging de architecten meer om de functie. Met andere woorden: er werd meer gekeken naar waar een gebouw voor diende en schoonheid zat niet in details, maar in het materiaalgebruik, de combinatie van materiaal en de compositie die hierdoor ontstond.
Le Corbusier
Een groot architect was de Zwitser Le Corbusier (1887-1965). Hij noemde een huis ‘een machine om in te wonen’. Hier bedoelde hij mee dat een huis op een rationele manier ontworpen, bedacht en gebouwd moesten worden, net zoals vliegtuigen en auto’s. Voor hem was de machine een geweldige zegenrijke vernieuwing. Onder andere de kapel Notre Dame du Haut in Frankrijk uit 1954 van zijn hand. Dit gebouw ziet er zeer zeker niet uit als een machine. Zijn opdracht was om een klein intiem gebouw te maken, geschikt voor pelgrims en de dorpsbewoners. Het staat hoog op een berg en doet meer aan een beeldhouwwerk denken dan aan een gebouw. Iedere zijde van het gebouw is anders. Dus als je het van een andere kant benadert, heb je een ander uitzicht. Je kunt het op het eerste gezicht niet zien, maar Le Corbusier heeft van moderne technieken gebruik gemaakt bij deze kapel. Zo is de dakconstructie heel speciaal. De constructie is hol en gemaakt van gewapend beton over een skelet van balken en staven.
Oscar Niemeyer
Oscar Niemeyer, Kathedraal van Brasilia, 1970
De Braziliaan Oscar Niemeyer (1907-heden) maakte een gebouw dat er hypermodern uitziet. Ook hij stond bekend om zijn gebruik van gewapend beton. Niemeyer is verantwoordelijk voor een groot aantal gebouwen in Brasilia. Hij heeft in de jaren '30 en '40 samengewerkt met Le Corbusier. Le Corbusier is al enige tijd overleden, maar Niemeyer is ondertussen de oudste architect ter wereld! Hij hield niet van de functionalistische blokkendozen, maar van dynamische rondingen in gebouwen. Zie de kathedraal van Brasilia. Wat een adembenemend gebouw en wat een verschil met de kathedralen uit de middeleeuwen! De kerk heeft een doorschijnend dak in de vorm van een open doornenkroon, deze verwijst naar de kroon die Christus moest dragen van de Romeinen. Het gebouw is cirkelvormig en heeft een diameter van 70 meter.
Frank Lloyd Wright
Frank Lloyd Wrigh. het Guggenheim Museum in New York, 1959
Het Guggenheim museum in New York, geopend in 1957 en ontworpen door Frank Lloyd Wright is ook opgebouwd uit strakke witte vormen. . Het is een indrukwekkend gebouw. Volgens sommigen te indrukwekkend. Kritiekpunt is namelijk dat de kunst, die in het museum hangt, bijna wegvalt door de heftigheid van het gebouw. Het gebouw wordt het kunstwerk!
Centre Pompidou
Nog een bijzonder museum is het Centre Pompidou in Parijs. Architecten Renzo Piano en Richard Rogers ontwierpen een gevel met een wirwar van pijpen en buizen in verschillende kleuren.. Het is heel anders opgebouwd dan het Guggenheim of Brasilia. Opvallend is het gebruik van glas en metaal en de geometrische vormen; ruit en horizontale en verticale rechthoeken. Het gebouw opende in 1977 en vormt het centrum voor moderne kunst en heeft één van de belangrijkste verzamelingen moderne kunst ter wereld.
Renzo Piano en Richard Rogers, Centre Pompidou, Parijs, 1977
De kubuswoningen van Piet Blom in Rotterdam lijken ook wel kunstwerken, maar gelukkig voor de bewoners, zijn deze wel goed leefbaar. De gebouwen zijn gemaakt in de jaren 70 en hebben drie woonlagen. Het idee was om te bouwen op kolommen, zodat de ruimte eronder nog openbaar zou zijn. Ze hebben een bijzondere vorm; geen enkele muur is recht.
Bij het ontwerpen van een decor kun je verschillende keuzes maken. Een decor kan heel realistisch zijn, of juist heel erg gestileerd.
Er kan gebruik gemaakt worden van veel technische hulpmiddelen met veel changementen (veranderingen van decor), of er kan voor een eenvoudig decor gekozen worden dat gedurende de voorstelling het zelfde blijft. Een theatergroep kan er voor kiezen in een al bestaand decor te werken (locatietheater), of een sensationeel decor te bouwen, zoals dat bij grote musicalproducties gebeurt.
Mogelijkheden
De komst van computers heeft decorbouwers veel nieuwe mogelijkheden gegeven. Vooral het gebruik van complexe lichteffecten heeft zich snel ontwikkeld door het gebruik van computers. Daardoor is het mogelijk geworden om met relatief kleine ingrepen steeds wisselende sferen en omgevingen te creëren. Op het toneel zorgt de nieuwste mechanische techniek voor een ongekende dynamiek en sensationele effecten. Met licht- en geluidseffecten wordt het mogelijk de toeschouwer uit zijn stoel te halen en als het ware midden in het gebeuren te zetten.
Nadelen
Maar die ontwikkeling heeft ook nadelen. Regisseurs en publiek verwachten steeds meer en steeds meer nieuwe effecten van de theatertechnicus en sommige grenzen blijven bestaan. Het blijft onmogelijk om iemand op het toneel te laten vliegen zonder het zichtbare gebruik van staalkabels. En dat is, volgens sommige theatertechnici, maar goed ook.
Mijn dichtenrijk voor niet zomaar een woord maar een dat tegen alle woorden resistent is eencellig fijndraadswoord dat door alle oren getrokken kan worden graag! een supersnel vet onverslijtbaar titaniumwoord! waar ik zelf bang van word waarvan men stil is gedwongen om te denken de duivel gaat er van janken en op de zevende dag zelfs vraagt god zich af verdom! wie heeft dat bedacht!?! mijn dichtenrijk voor zo een woord! alles voor zo een geen woord
Een spotprent is een grappige tekening waarin bepaalde eigenschappen van een persoon of situatie worden uitvergroot, waardoor een herkenbaar beeld ontstaat. In feite is een spotprent een manier om commentaar te geven op een situatie of persoon, niet met woorden maar met een sterk beeld.
Spotprenten verschijnen vooral in kranten, en zijn dan vaak een reactie op de politiek. De meeste kranten en tijdschriften hebben een vaste tekenaar hiervoor. Deze tekenaar heeft een overtuiging die bij de krant past, waardoor lezers van de krant de identiteit van hun krant kunnen terugvinden in de spotprent. Want lezers lachen graag om een spotprent, maar dan moeten ze het wel eens zijn met de onderliggende boodschap.
Het ontstaan van de spotprent Waarschijnlijk bestaan er al spotprenten sinds mensen hun omgeving tekenen. Er bestaan vazen uit de Griekse oudheid waarop mensen karikaturaal (met overdrijving van bepaalde kenmerken) zijn afgebeeld. In de loop van de geschiedenis werd de spotprent gebruikt als verzet tegen de gevestigde orde of overheerser. Ten tijde van de tachtigjarige oorlog werden spotprenten gemaakt waarin de spot werd gedreven met de Spaanse machthebbers. En in de jaren zestig van de vorige eeuw waren spotprenten een veelgebruikt middel om taboes bespreekbaar te maken of aan te vallen.
Hoe ver mag een tekenaar gaan? Een spotprent kan grote opschudding veroorzaken, en gevolgen hebben voor de tekenaar. De Deense spotprenttekenaar Kurt Westergaard tekende in 2005 een serie spotprenten over de profeet Mohammed. Deze cartoons leidden na enige tijd tot grote opschudding in sommige Arabische landen, en Westergaard werd met de dood bedreigd. De situatie van Westergaard is niet uniek. In 1966 veroorzaakte tekenaar Bernard Willem Holtrop zo’n groot schandaal met een tekening van koningin Juliana dat hij werd vervolgd wegens majesteitsschennis. En vorig jaar werd de alleen onder pseudoniem bekende Gregorius Nekschot gearresteerd wegens een cartoon die hij in 2005 had gepubliceerd.
De waarheid stinkt: parfum moet je zelf kiezen (en dit is waarom)
De waarheid stinkt: parfum moet je zelf kiezen (en dit is waarom)
Krijg jij van je partner steevast parfums die je verschrikkelijk vindt? Volgens recent onderzoek is dat volkstrekt normaal, want we worden enkel aangetrokken tot parfums die onze eigen, natuurlijke geur aanvullen. Daardoor is het bijna onmogelijk om het perfecte flesje voor iemand anders te kiezen.
Dat is de conclusie die geurenexpert dr. Jan Havlicek van de Charles University in Praag maakte na een experimenteel onderzoek. Daarvoor liet hij 12 vrijwilligers twee verschillende parfums aanbrengen. Eén daarvan hadden ze zelf gekozen, terwijl de andere hen willekeurig werd toegewezen. Vervolgens nam de onderzoeker staaltjes van beide geuren, die hij daarna voorlegde aan 21 vrouwen. Stuk voor stuk vonden ze de zelf gekozen parfums het aantrekkelijkst. "We gebruiken al duizenden jaren parfums en al even lang denken we dat die onze natuurlijke lichaamsgeur maskeren. Maar eigenlijk is er een sterke, individuele interactie tussen die geur en het parfum", zei dr. Havlicek in de Sunday Telegraph. "We kopen dan ook enkel parfums die onze eigen geur aanvullen. En daarom is het natuurlijk ontzettend moeilijk om een geurtje te kopen voor iemand anders." Natuurlijk is dat voor mannen geen reden om voortaan geen parfum meer cadeau te doen, want er is altijd wel een flesje bijna leeg. En als dat toch niet het geval is, zijn we natuurlijk ook blij met een nieuwe ring of oorbellen. Moeilijk zijn we niet, toch?
Ik heb geen vrede en ik kan niet strijden, ik hoop en vrees, ik gloei en ben van ijs, ik zweef naar boven en ik lig te lijden, ik heb de wereld lief, die ik misprijs! Ik ben verlost en kan me niet bevrijden, ik heb houvast en raak toch van de wijs, ik voel me levend en gestorven beide: ach, liefde is zowel de hel als paradijs! Ik zie verblind, ik schreeuw en kan niet praten, ik haat mezelf en houd van iedereen, ik roep om hulp en wil het leven laten, Ik huil van vreugde, ik lach terwijl ik ween, leven en dood kwelt mij in gelijke mate: en dit, o liefste, komt door jou alleen!
.
.
.
.
.
.
.
.
