|
De trein naar
de wolkenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
 .
De spectaculairste treinreis
van Argentinië, misschien wel van heel Zuid-Amerika is El Tren a las
Nubes, de trein naar de wolken. Heen en terug 434 km, een project waar in
1921 aan werd begonnen en dat pas klaar kwam in 1948 met 21 tunnels en het
hoogste punt 4220 m is!
 .
De tunnel hieronder duurt 15 minuten.
 .
Eigenlijk was het bestemd voor goederenvervoer naar
Socompo in Chili. Maar er rijdt nu ook een (moderne) passagierstrein die een
gedeelte van dit trajekt volgt (tot de viaduct La Polvorilla).
 .
Je vertrekt vanuit Salta en
het hoogste punt wordt bereikt na het stadje San Antonio de los Cobres
dat al op 3774 m hoogte ligt. Want dan gaat de trein naar viaduct La
Polvorilla en dat is een adembenemende afsluiting van de reis en tevens het
hoogste punt! Maar voordat je hier bent heb je al ruim 8 uur een prachtige rit
achter de rug.
Na het station van San Antonio de los Cobres kom je op het hoogste gedeelte,
want je bent op het dak van de Altiplano. Nu gaat het spektakel beginnen,
langzaam klimt de trein naar het hoogste punt van de reis. Dat is bij La
Polvorilla, een 224 m lang viaduct en je bent op 4220 m. De viaduct maakt
een flauwe bocht over de vallei en is 64 m hoog! Bij dit spektakel kun je of
uit je raam hangen en steil naar beneden kijken én fotograferen, of stil in je
stoel zitten en hopen dat je maag zich niet gaat omdraaien, want de trein helt
ook ietsjes in de bocht!
 .
Bedenk eens dat dit project begin jaren dertig van de
vorige eeuw is uitgevoerd onder zeer eenvoudige omstandigheden! Duizende
arbeiders hebben met eenvoudige voorwerpen en onder slechte omstandigheden en
zware kou dit project gerealiseerd. Al het staal (1600 ton stalen staven) komt
uit Triëst in Europa en werd eerst in een gelijkwaardige kloof daar in de buurt
uitgeprobeerd. Toen werd alles per boot versleept naar Buenos Aires en kwam het
hier naartoe!
 .
Voor de viaduct stopt de trein even en dan kun je uitstappen. Tientallen indianen
uit San Antonio de los Cobres wachten je op om te proberen ponchos,
truien of andere geweven kleden te verkopen. De kwaliteit is zeer goed en van
lamawol!
Dan gaat de terugreis beginnen, deels in het donker, maar je wordt in de trein
opgevrolijkt door veel folkloristische muziek. Rond 11 uur s avonds ben je
terug in Salta.
Verschillende uizichten met deze trein in de wolken.
 .
 .
 .
Nog even wat tips. Je rijdt in een moderne goed
voorziene trein, waar alles aanwezig is, zoals een restauratie- en een
ambulancewagon, want de bergziekte (apunamiento) kan toeslaan. Tijdens de reis
is er een duidelijke uitleg in het Engels, kortom alles is goed geregeld! Aan
het einde van de reis krijgt iedereen een soort oorkonde!
.
|
.
.
