|
Klik op de foto voor een uitvergroting. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dirk in-der-daad
Hier ben ik dan, mailde Dirk mij. Uiteindelijk is hij er sinds 8 mei 1951. Hij werd geboren te Sint-Niklaas en woonde in Dilbeek tot hij zich in augustus 2006 vestigde te Geraardsbergen.
Wie De Beiaard er op naslaat zal merken dat Dirk uit Geraardsbergen regelmatig een gedicht publiceert. Dirk is een bijzondere man aan wie wij ons mogen spiegelen als het ons een moment tegenzit. Snel zal blijken dat we de schouders niet mogen laten zakken. Dirk kende veel tegenslagen met als gevolg dat hij werkonbekwaam werd en zijn directeurszetel in een Amerikaanse bank noodgedwongen moest ruilen voor zitjes in wachtkamers en ziekenhuisbedden.
ziek zijn
lap nu dit weer
mijn lichaam vol uitslag
ik weet het echt niet meer
wat het is met mij...
moet steeds naar de dokter langs
deze keer bloed trekken
om te zien wat het nu
weer allemaal met me is...
weet je, wordt dat moe
steeds hetzelfde gedoe
alles doet soms zo'n pijn
alles is soms zo zwaar...
weet je wat ik wil
gewoon mijn ik terug...
© Dirk
Naast gedichten schreef dirk gedurende die tijd twee boeken Bedenkingen en Bedenkingen II - Levertransplantatiepatiënt. De boeken werden niet op grote schaal uitgegeven maar gebundeld en gedrukt in een kleine oplage. Het eerste boek werd volledig uitverkocht aan familie en vrienden. Van het tweede boek heeft hij gelukkig nog een exemplaar voor zichzelf.
Naast het schrijven en de talloze ziekenhuisverblijven wandelt Dirk graag door de straten van Geraardsbergen en ontdekt telkens iets nieuw. Daarnaast speelt hij piano, zowel klassiek als variété en lichte jazz.
Alles heeft een doel. Tegenspoed zette hem aan tot het schrijven van gedichten. Die uitlaatklep maakt het hem mogelijk het negatieve naar het positieve om te buigen.
Wellicht leerde hij daardoor noch achteruit noch vooruit te kijken maar te relativeren. Genieten van de kleine dingen of gebeurtenissen die zich afspelen in het heden is koren op de molen van een levensproces.
een kind
het ziet een vlindertje
en tuurt het na
een peinzend gezichtje
de ogen...zo klaar
een handje dat wijst
naar de lucht
een stemmetje dat zegt
met een zucht:
waar gaat dat vlindertje nu naar toe
ik zeg, naar mama
want het is moe...
© Dirk
Wie Dirk graag iets vertelt, kan dit doen via de reageertoets rechts onder dit bericht.
|
