Buck Danny is een Belgisch/Franse realistische stripreeks waarin de hoofdpersonage Buck Danny, een kolonel van de Amerikaanse marine en luchtmacht avonturen beleeft met zijn kompanen Jerry Tumbler en Sonny Tuckson. In de eerste twee albums uit de reeks speelt alleen Buck Danny zelf een rol, Tumbler en Tuckson verschijnen pas in het derde album. De reeks is begonnen door scenarist Jean-Michel Charlier en tekenaar Victor Hubinon. Na de dood van Hubinon nam Francis Bergèse in 1979 het tekenwerk over. Toen in 1989 ook Charlier overleed, tekende Bergèse een album naar een scenario van Jacques de Douhet, om vervolgens zelf het schrijfwerk op zich te nemen. De eerste albums van de reeks spelen zich af op en rond de Grote Oceaan ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Daarna blijft er aandacht voor de actualiteit en worden historische ontwikkelingen en technologische vooruitgang in de albums naar voren gebracht. Dit doet men door bijvoorbeeld de Koreaanse Oorlog en prototype-vliegtuigen als onderwerp te behandelen.
De Jappen vallen aan
Buck Danny verschijnt voor het eerst in het tijdschrift Spirou op 2 januari 1947. Het eerste album verschijnt in 1949 originele titel Les Japs attaquent naar een scenario van Jean-Michel Charlier en uigegeven door Dupuis. In deze eerste album komen reeds zeven verschillende vliegtuigen voor Mitsubishi A6M Zero Mitsubishi G4M Betty Grumman F6F Hellcat Grumman TBF Avenger Kawanishi H8K Emily Curtiss SB2C Helldiver Douglas SBD Dauntless
Mitsubishi A6M Zero
De Mitsubishi A6M Zero, door de Amerikanen "Zeke" genoemd, was een jachtvliegtuig van de Japanse marine tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Zero's, gestationeerd op Japanse vliegdekschepen en op het land, waren geduchte tegenstanders voor de Amerikaanse piloten, geallieerde schepen en landdoelen in de Stille Oceaan.
Mitsubishi Zero A6M5
Mitsubishi G4M Betty
De Mitsubishi G4M , door de gealieerden "Betty" genoemd, was een bommenwerper van de Japanse marine tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Mitsubishi G4M1 Betty
Grumman F6F Hellcat
De Grumman F6F Hellcat was de opvolger van de F4F Wildcat maar met een voledig nieuw design. Door sommige de grote broer van de Wildcat genoemd was dit gevechtsvliegtuig samen met de F4U Corsair het eerste vliegtuig aan boord van de USNavy vliegdekschepen in de tweede helft van WOII.
Grumman F6F-3 Hellcat
Grumman TBF Avenger
De Avenger was een Amerikaanse torpedobommenwerper die tijdens de Tweede Wereldoorlog dienst deed in het gebied rond de Stille Oceaan. De Avengers waren gestationeerd op vliegkampschepen en op militaire vliegvelden die onder de Amerikaanse marine stonden. De Avenger werd ontwikkeld als opvolger van de Douglas TBD-1 Devastator die rond 1939 verouderd raakte.
Grumman TBF Avenger
Kawanishi H8K Emily
De Kawanishi H8K was een Japanse vliegboot (bij de Amerikanen beter bekend als "Emily") en was waarschijnlijk de beste vliegboot van de Tweede Wereldoorlog. Deze Kawanishi H8K opereerde vooral in de Stille Oceaan. Deze vliegboten streden ten dienste van de Japanse Keizerlijke Marine.
Kawanishi H8K
Curtiss SB2C Helldiver
De Curtiss SB2 Helldiver was een Amerikaanse duikbommenwerper welke oppereerde vanaf vliegdekschepen gedurende de tweede WO. Het was de vervanger van de Douglas SBD Dauntless.
SB2C Helldiver (foto CAF)
Douglas SBD Dauntless
De Douglas SBD Dauntless werd gebruikt door de Amerikaanse marine, de mariniers en het leger (bij dit laatste heette hij de A-24) en oogstte veel succes tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Stille Oceaan. Vooral in de Slag bij Midway werd hun bijdrage de oorzaak, dat de Japanse opmars gestuit werd, na deze zee- en luchtslag.
Vele landen hebben vliegtuigen voor het vervoer van hun regeringsleiders. De Agrupación Aérea Presidencial (Spaans voor Presidentiële Lucht Groep) is verantwoordelijk voor het vervoer van het staatshoofd van Argentinië. Een Boeing 757 is momenteel de Tango 01, oftewel het presidentiële toestel.
Tango 01 (foto Reuters Pictures)
Ze hebben ook nog twee Fokker F28 toestellen bekend als Tango 02 en Tango 03. Een Sikorsky S76+ en een Learjet 55 ter beschikking.
Een autogyro, autogiro (letterlijk: vanzelfdraaiend) of molenvliegtuig is een vliegtuig dat een motorloze rotor heeft. Een andere naam is gyrocopter, al was gyropter (letterlijk: draaivleugel) eigenlijk beter geweest. Het woord wordt ook wel gebruikt als generische uitdrukking voor alles wat deze eigenschap bezit, zoals de zaden van sommige bomen (zoals de Esdoorn).
1923 eerste succesvolle gyrocopter (foto Asterion)
1955 Bensen B-8M Gyro-Copter
Op het eerste gezicht lijkt een autogyro op een helikopter, maar bij een helikopter wordt de rotor door een motor aangedreven, zodat een helikopter de mogelijkheid heeft verticaal te stijgen en te dalen, doordat lucht actief verplaatst wordt. In een autogyro wordt de rotor uitsluitend in beweging gebracht door de langsstromende lucht. De eerste autogyro werd gebouwd door de Spaanse vliegtuigbouwer Juan de la Cierva y Codorníu (1895-1936), die zijn uitvinding in 1923 de naam Autogiro gaf, volgens de Spaanse spellingregels met een i. De la Cierva stichtte in 1925 een fabriek in Engeland waar zijn uitvinding in productie ging. Naar voorbeeld van De la Cierva bouwden ook andere fabrikanten autogyro's. Na de uitvinding van de helikopter verloor de autogyro snel aan populariteit.
De Vereenigde Oost-Indische Compagnie (meestal afgekort tot VOC) was een uiterst succesvol Nederlands handelsbedrijf dat in de 17e en 18e eeuw het monopolie bezat op de handel tussen Europa en Azië. De VOC was lange tijd het grootste handelsbedrijf ter wereld dat op Azië voer. De VOC was de eerste echte multinational ter wereld en wordt eveneens gezien als het eerste bedrijf dat aandelen uitgaf, teneinde de uitvaarten te kunnen bekostigen. Zelfs de Britse Oost-Indische Compagnie was tot aan het eind van het bestaan van de VOC niet zo machtig. Dat kwam vooral door de krachtige kapitaalinstroom in Amsterdam waardoor het mogelijk was de kostbare reizen te organiseren en de militaire structuur in het Oosten op te bouwen.
VOC huis in Amsterdam tegenwoordig bushuis
Tot 1595 was de handel in Oosterse specerijen volledig in handen van Portugal dat vanaf 1498 vaarroutes naar Azië ontdekte. Kaarten en vaarroutes werden echter strikt geheim gehouden zodat Portugal in feite het monopolie op de handel had. Pas toen in 1592 Jan Huygen van Linschoten terug kwam uit de Oriënt kreeg men in de Republiek voldoende kennis in handen om zelf een expeditie uit te rusten. In 1595 stuurde de Compagnie van Verre een expeditie van vier schepen uit naar Indië onder leiding van koopman Cornelis de Houtman. Toen in 1597 drie van de vier schepen behouden terugkeerden, bleek dat een dergelijke expeditie mogelijk was. Er werd meteen al in 1598 een groot aantal expedities vanuit Nederland naar Indië gestuurd. Sommige liepen op mislukkingen uit, andere waren een groot succes met winsten van enkele malen de kosten. In totaal werden er tussen 1598 en 1601 vijftien expedities uitgestuurd waaraan zo'n 65 schepen deelnamen. Voordat de VOC in 1602 het licht zag bestonden er in het tijdsbestek van 7 jaar 12 verschillende compagnieën, namelijk de Compagnie van Verre, de Nieuwe Compagnie, de Oude Compagnie, de Nieuwe Brabantse Compagnie, de Verenigde Compagnie Amsterdam, de Magelaanse Compagnie, de Rotterdamse Compagnie, de Compagnie van De Moucheron, de Delftse Vennootschap, de Veerse Compagnie, de Middelburgse Compagnie en de Verenigde Zeeuwse Compagnie. Johan van Oldenbarnevelt zag de situatie met zorgen aan. De Nederlandse compagnieën waren vaak meer bezig elkaar te beconcurreren dan de Portugezen en Engelsen. Toen bovendien in 1600 de Engelse Oost-Indische Compagnie werd opgericht, spoorde hij de Staten-Generaal aan om aan deze situatie een einde te maken. De Staten-Generaal besloten alle bestaande compagnieën in één grote compagnie te laten opgaan. De eigenaren van de diverse compagnieën konden aandelen in deze nieuwe Vereenigde Oostindische Compagnie nemen. De VOC werd opgericht op 20 maart 1602 met het Octrooi van de VOC en bestond uit zes kamers: Amsterdam, Zeeland, Enkhuizen, Delft, Hoorn en Rotterdam. Van het gezamenlijke kapitaal van 6,5 miljoen gulden bracht Amsterdam 57% in, Zeeland 20%, Enkhuizen 8%, Delft 7%, Hoorn 4% en Rotterdam 3%
een aandeel van VOC
Een duit was een Nederlands geldstuk, dat is verdwenen met de decimalisatie van het Nederlandse geldsysteem aan het begin van de 19e eeuw. Acht duiten waren een stuiver waard, dus gingen er 20 maal 8 = 160 duiten in één gulden. Bij de duiten voor de VOC gingen er echter maar 4 in de stuiver, dit om smokkel door zeelui te voorkomen. De naam van het geldstuk werd nog lang bewaard in het vierduitstuk oftewel de plak, zo genoemd omdat het het grootste bronzen geldstuk van zijn tijd was en die een halve stuiver of 2½ cent waard was.
Scheepsgegevens schepenindex Hert, Vliegend - 1729 Scheepstype: spiegelretourschip In gebruik bij de VOC vanaf 1729 tot 03/02/1735 (VERGAAN, Scheldemond). Gebouwd voor de Kamer van Zeeland op de werf te Middelburg. lengte: 145 voet; breedte: 10 m laadvermogen: 850 ton bemanning: 256 man Beschrijving: Op 3-2-1735 na vertrek voor de tweede reis naar Oost-Indie in de monding van de Schelde, 18 km voor de kust van Vlissingen, op een zandbank gevaren en lekgeslagen, evenals haar gelijktijdig uitgevaren zusterschip Anna Catharina. Het drama begon 's middags om een uur of drie en eindigde in de avond, toen het schip naar de diepte zonk. Alle 256 opvarenden, waaronder een contingent soldaten, kwamen om. Er waren wel twee sloepen, maar die zaten zodanig vastgesjord, dat ze onmogelijk te water konden. De ramp was des te tragischer omdat er een loodsboot in de buurt was, die echter volgens de annalen geen enkele hulp kon bieden. In september 1981 is het wrak ontdekt na bijna drie jaar zoeken met o.a. electronische apparatuur en via het beproefde systeem van kruispeiling. Onder andere is een geldkist, gevuld met 2000 gouden dukaten en 5000 zilveren realen uit 1729, gevonden. De kist, zonder inhoud, is door de berger John Rose, met glazen, bestek, wijnflessen, een lap zijde enz. geschonken aan Nederland. De duikers brachten veel kogels en onderdelen van musketten en degens naar boven. Een opzienbarende ontdekking bij 't Vliegend Hert was de aanwezigheid van dichtgesoldeerde loden containers, waarin tabak, kaas en ansjovis waren 'ingeblikt'. Dergelijke goederen waren minstens zeven jaar houdbaar. Reisgegevens: vertrek op van naar aankomst op kamer schipper 11/12/1730 Rammekens Batavia 10/07/1731 Zeeland Abraham van der Hart via: Kaap de Goede Hoop van 09/04/1731 tot 28/04/1731 22/12/1733 Ceylon Rammekens 15/08/1734 Zeeland Abraham van der Hart via: Kaap de Goede Hoop van 07/03/1734 tot 22/04/1734 03/02/1735 Rammekens VERGAAN 03/02/1735 Zeeland Cornelis van der Horst
kaart ligging scheepswrak gemaakt door VOC in 1735
Op 3 februari 1735 voer de Oost-Indiëvaarder t Vliegend Hert (soms ook t Vliegend Hart genoemd) samen met de Anna Catharina vanuit het Zeeuwse Rammekens uit op weg naar Batavia (het huidige Jakarta in Indonesië). Niet lang na vertrek raakten beide schepen echter een zandbank waarna de Catharina meteen zonk terwijl t Vliegend Hert nog wist los te raken. Vanwege de enorme geleden schade, bleek het echter onvermijdelijk dat zij enkele uren later alsnog met man en muis verging.
Een vliegend tapijt is een mythisch tapijt dat kan vliegen als je er op gaat zitten. Het komt voor in dromen en in sprookjes, en dan vooral met Arabische of Oosterse figuren op het tapijt, doorgaans met tulband. Het werkte ook inspirerend voor het stripverhaal Fata Morgana van Suske en Wiske, geschreven voor De Efteling, en jeugdboeken zoals Piet Piraat - Het vliegende tapijt. In Engeland staat de term magic carpet ook voor de lopende band die als skilift dient. PS. als je er af valt kom je niet in het sprookje maar ergens anders !!
op weg naar het speenvarken
Het vliegend hert (Lucanus cervus) is het grootste inheemse insect uit de familie vliegende herten (Lucanidae) van de orde kevers (Coleoptera).
Lucarnus cervus
Het Vliegend Hert('s-Gravendeel)
Het Vliegend Hert is een korenmolen uit 1858 gelegen in de Zuid-Hollandse plaats 's-Gravendeel. De molen ligt aan de Molendijk. Het is de hoogste korenstellingmolen in de Hoekse Waard. De laatste molenaar was de heer Cees van Heesen.
Op 14 juni 1783 gaven de gebroeders Montgolfier een demonstratie in Versailles om de koning en de Franse Academie van Wetenschappen te overtuigen. De succesvolle behangfabrikant Jean-Baptiste Réveillon zegde de gebroeders steun toe en kwam over de brug met geld, een geschikte werkplaats, nieuw ontwikkeld behang en andere praktische adviezen. De volgende ballon werd le Réveillon gedoopt. Tevens hielp Réveillon professor Jacques Charles bij zijn experimenten met de waterstofballon.
Le Réveillon
De volgende test was op 11 september vanuit de tuin van la Folie Titon, het woonhuis van Réveillon. Ami Argand, een specialist op het gebied van verbranding, was aanwezig. Op 19 september werd een ballonvaart uitgevoerd in Versailles, in aanwezigheid van Lodewijk XVI en Marie Antoinette en een menigte van honderdduizend toeschouwers. In een aan de ballon bevestigde mand werd een schaap, een eend en een haan meegevoerd. De ballon was azuurblauw en versierd met Franse lelies en gouden zonnen, om de koning te paaien. De vlucht duurde acht minuten. Een forse windstoot met als gevolg een scheur in de ballon maakte een einde aan de luchtreis van 3,5 km. Al gauw gingen er verhalen rond dat de haan en het schaap gewond zouden zijn geraakt, maar het schaap stond na de landing in een bos van het stro te eten; de haan en de eend zaten ineengedoken. Niettemin was het experiment succesvol. Het schaap "Montauciel" eindigde zijn leven in de koninklijke dierentuin.
Als je een beetje nadenkt is het logische gevolg dat papa Montgolfier ook de uitvinder is van het voetbal. Met zestien kinderen (een voledig elftal plus reserven) en een luchtballon.
In 1783 vond de eerste ballonvlucht plaats met een heteluchtballon door de gebroeders Montgolfier. Joseph Michel Montgolfier (26 augustus 1740 26 juni 1810) en Jacques Étienne Montgolfier (6 januari 1745 2 augustus 1799) zijn de uitvinders van de luchtballon. Zij waren zonen van Pierre Montgolfier (1700-1793), een grote en rijke papierfabrikant in de Ardèche, vader van zestien kinderen.
test op Champ de Mars historische reproductie
Een opbollend en dichtgeknoopt hemd, dichtbij de open haard, bracht de peinzende broers op een idee. Op 4 juni 1783 gaven de broers Montgolfier hun eerste publieke demonstratie, door bij Annonay een 900 m³ grote linnen zak, beplakt met papier en met aluin geïmpregneerd, op te laten stijgen met behulp van hete lucht. Voor de opwarming werd wol en stro in brand gestoken, want men ging er aanvankelijk vanuit dat rook de opwaartse kracht leverde. De ballon legde een afstand van twee km af in een tijd van ongeveer 10 minuten, waarbij een hoogte van bijna 2.000 meter zou zijn bereikt.
Kunst is dat wat gemaakt is met de vooropstaande bedoeling (één of meer van) de menselijke zintuigen én de menselijke geest te prikkelen. Toelichting: De kwaliteit van een kunstwerk wordt beoordeeld aan de hand van de aard en mate van de prikkeling die het teweeg brengt. De sterkte van de prikkeling, de hoeveelheid mensen die er wordt geprikkeld, hoe goed die prikkeling wordt gewaardeerd, en hoeveel effect en invloed de prikkeling heeft of achteraf blijkt te hebben gehad draagt allemaal bij aan 'de mate van kunst'. Tijdloze meesterwerken in de kunst voldoen aan dit alles in hoge mate.
deze graffiti wordt beschreven als kunst
Spijtig genoeg is er geen link naar jou blog. Mischien is dat ook één van bovenstaande kunstwerken.
Luchtvaart verwijst naar de activiteiten rondom het laten vliegen van mensen en de industrie die te maken heeft met luchtvaartuigen. Onder luchtvaartuig verstaat men zowel vliegtuigen, als helikopters, als autogiro's, als voertuigen die lichter dan lucht zijn en ornitopters. Andere woorden voor luchtvaart zijn aviatiek, luchtvaartverkeer, luchtverkeer, vliegerij en vliegverkeer. De geschiedenis van de luchtvaart begint op het moment dat Leonardo Da Vinci in de 15e eeuw iets ontwerpt dat op een luchtvaartuig lijkt.
Man van Vitruvius Leonardo Da Vinci
Maar om de dingen niet saai te maken ga ik nog wat andere rare vogels toevoegen. Het moet nog leuk blijven ook. Zowel voor u bloggers als voor Icarus (zelf en rare vogel).
De mens heeft al van in de oudheid het verlangen gehad te kunnen vliegen, zoals getoond wordt in de legende van Daedalus en Icarus. Daedalus zat gevangen op het eiland Minos, en daarom bouwde hij vleugels voor zichzelf en zijn zoon met behulp van veren en was. Oorspronkelijk probeerde men vogels te imiteren, maar met vallen en opstaan vond men ballonnen, luchtschepen, zweefvliegtuigen en uiteindelijk echte vliegtuigen uit.
Daedalus (Lat.) of Daidalos (Gr. Δαίδαλος) is een figuur uit de Griekse mythologie. Hij is een groot uitvinder en architect. Daedalus was verantwoordelijk voor de houten fopkoe die gemeenschap van koningin Pasiphaë met een stier mogelijk maakte. Hij was ook degene die het Labyrint van Knossos ontwierp, waar de Minotaurus (het monsterlijke resultaat van die paring) gevangen werd gehouden.
afb : Daedalus en Icarus schilderij van Charles-Paul Landon
