Aronskelk Een aronskelk op
ons terras
pochte dat
hij de prontste was:
lelieblank en
strak van vel
n stevige
stengel, n stamper fel.
En wekenlang
zonder verpinken,
stond hij
kaarsrecht uit te blinken.
Tot een
kanten exemplaar
wees op een
jammerlijk gevaar:
bloempjes
verwelken en scheepjes vergaan
maar een mooi
kantje blijft eeuwig bestaan.
Maaike
Reynders
Deze kantwerken van Nicole Nuyttens heb ik al eens getoond maar nu passen ze wel perfect bij het gedichtje van Maaike.
27-11-2012 om 19:40
geschreven door Gisela
|