Morgen is het de eerste les voor de dames die hun initiaal gaan klossen volgens de techniek van de Milanese kant. Zoals beloofd, heb ik in de vakantie niet stil gezeten.

Getuige : de letter F

03-09-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Verwarming 

Bij kil en guur weer moest de kantwerkster zich proberen te verwarmen. De thuiswerkende kantklosster kon bij de “stove” zitten maar moest wel voorzichtig zijn dat de kacheldampen het fijne  en dure garen niet bevuilde!!

Daarom behoorde de individuele vuurpot tot de typische kantwerksters uitzet. Deze aarden, ijzeren of houten “ vierpotjes “ bevatten een uitneembaar ijzeren schaaltje waarin gloeiende houtskool werd gelegd. Het vuurpotje werd onder de lange rokken geschoven en men plaatste de voeten op de treden. Voorzichtigheid was wel geboden!!

Sommige kantscholen hadden een grote vuurpot die een aangename warmte verspreidde. Maar niet iedereen kon dicht bij de warmtebron zitten en daarom verwisselden de kinderen regelmatig van plaats.

02-09-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Vuurpot

Ook in Engeland gebruikten de kantwerksters “ vuurpotten “. Deze waren vervaardigd uit aardewerk, koper of ijzer en waren voorzien van gaten om de warmte door te laten.

Deze vuurpotten werden gevuld met gloeiende steenkool of houtskool en de kantwerksters zetten ze naast hun voeten soms ook onder hun lange rokken.

01-09-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

In vroeger tijden…

Overdag, als het weer het toeliet, zat de “spellewerkster”buiten voor het huis kant te klossen. Maar als de weergoden het lieten afweten en binnen alles somber en donker was, kon ze de fijne prikgaatjes niet meer zien.

Ook ’s avonds was het té donker om te werken. Daarom maakte ze gebruik van “kunstlicht”!!!!!

Omdat kaarslicht of het licht van een petroleumlamp, kinkee, onvoldoende was, gebruikte ze een bolvormige, glazen bokaal gevuld met helder water om de lichtintensiteit te versterken.

Deze bokaal fungeerde als bi-convexe lens, waardoor evenwijdige lichtstralen gebroken werden zodat die aan de andere kant, in één punt geconcentreerd, een intense lichtstraal vormden.

Deze zelfgemaakte, versterkte lichtbron was ingenieus bedacht en zelfs in de tijd dat de gas en elektriciteit haar intrede had gedaan, bleef deze uitvinding in zwang. Menig kantwerkster beweerde dat het “bollelicht” klaarder was dan gaslicht!!!

31-08-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

ORDINAAL

Een glazen bol met meestal korte hals die gevuld werd met water. Deze werd opgehangen of op een metalen statief geplaatst met daarachter een brandende kaars of petroleumlamp. Het effect hiervan was dat het licht op een bepaalde plaats werd gecentreerd. Schoenmakers, kantwerkers en graveurs maakten hiervan gebruik. Ook kerken pasten deze manier van verlichten toe.

Op de foto aan de linker kant zie je hoe het licht weerkaatst door het ordinaal en zo het kantkussen verlicht!

30-08-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Ordinaal 2

Ook in de kantscholen werd deze methode toegepast.

In de opening, in ’t midden van een speciaal daarvoor gemaakt tafeltje, werd een kaars of beter nog een “kinkee” gezet en vier bollen, gevuld met helder water stonden er kruisgewijs rond.

De meisjes zaten met 16 rond dit tafeltje maar diegenen die het fijnste werk maakten zaten dichtst onder de straal van een bolle.

Op de foto zien we een “ bollelicht “ uit Engeland.

29-08-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Dit is een werkje uit mijn “beginperiode”.

Ik heb het in 1981 gemaakt en cadeau gedaan aan onze buren die gingen verhuizen.

Nu, al die jaren later, zijn we nog altijd goed bevriend en hangt de kantwerkster nog altijd bij hen in de woonkamer.

25-07-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Het garen waarmee kant wordt geklost hangt af van de kantsoort.

1. De grovere kanten zoals stropkant, Grof Brugs bloemwerk, Russische kant, Rococo, Florence en Chrysantenwerk worden hoofdzakelijk in linnengaren gewerkt.
   
   
   
   
2. Voor de fijne kantsoorten zoals Valenciennes-, Vlaanderse-, Parijse-, Mechelse-, Binche- , Rosaline-, Beverse-, Honiton- en Brugse Duchessekant gebruiken we katoen garen omdat dit niet zo stug is als linnen.
   
   
   
   
3. Chantilly kant en Blonde worden dus in witte of zwarte zijde geklost. 

Tegenwoordig echter gebruiken we voor de hedendaagse kant allerlei soorten garens en soms ook wel hele fijne metaaldraad.

24-07-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Prentkaarten met kantwerksters uit Polen, Le Puy en Auvergne.

Foto's aanklikken om te vergroten.

22-07-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Eén van de deelnemende Poolse kantklossters.

Wij kunnen ons moeilijk voorstellen dat ze op zo'n rolkussen zulke mooie kant kunnen klossen!!!

Zij zijn dat echter gewoon en de resultaten liegen er niet om .

22-07-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Er was ook een delegatie uit Polen die hun werken tentoonstelden.

 Dit prachtige paard was mijn favoriet!!

21-07-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Mevr. G. Roels - Hendrickx
 

26^ste  Brugse kantdagen

Elk jaar, de week van 15 augustus, zijn er

BRUGSE KANTDAGEN!

Het Walplein en meer bepaald de Huisbrouwerij Straffe Hendrik

worden dan “ geteisterd” door honderden enthousiaste kantwerksters.

Spijtig dat het weer zo tegenviel want de straatanimatie en de kantdemonstraties vielen letterlijk in het water!!

Maandag was het een ware zondvloed.

Naast binnen en buitenlandse kantorganisaties werd er speciale aandacht besteed aan het 25-jarig bestaan van kantkring

“ ’t Sneeuwvlokje “ uit Kortenaken.

Ik heb al vele tentoonstellingen bezocht maar zelden heb ik zo’n prachtig, verzorgd werk gezien.

Proficiat aan de lesgeefster Mevr.Greta Roels – Hendrickx en de dames van de groep.

20-07-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Chromo’s

In mijn jeugdjaren was ik een verwoed verzamelaarster van prentkaarten, chromo’s noemde men het toen.

 Filmsterren, ’s Lands glorie, Ken uw land e.a.

 Het was een rage.

Spijtig genoeg heb ik nooit geweten dat er “kantchromo’s” van Liebig waren want dan zou ik nu de gelukkige eigenares zijn.

Ik heb er enkele ontdekt op internet en zeg nu zelf…is dat geen pure nostalgie ?

Lodewijk XIV en Colbert

17-07-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Sint Anna

Sint Anna was de patroonheilige van de, devote Brugse kantwerksters. Op 26 juli was haar feestdag en dat werd in de Brugse kantscholen uitbundig gevierd.

Deze “mesdag” ,waarvoor ze het hele jaar spaarden, was het hoogtepunt van het jaar !!

Op een kar, versierd met bloemen en slingers en getrokken door fraai uitgedoste paarden, ging het richting Blankenberge of Oostende. Deze karren werden “serrebank” (char-à-bancs) genoemd.

Onderweg werd gelachen en vooral veel gezongen.

“’t Is St Annetje-feestje

de nunnetjes zijn zo geestig

z’hen hunder kappetje an

en rijen met de serreban” !

Een eindje verder ging het zo :

Wij zijn bijeen en we trekken naar St Annetje

Wij gaan op zoek al achter een ander mannetje,

Wij zijn bijeen

En wij zullen niet meer scheên,

Wij zijn gezworen kameraden.

En ze zien aan onzen trein

Da’me van Sint Anna zijn !      bis

Sint Anna “ten drieën” , een beeld zoals men veel in Brugge ziet.

Sint Anna, Maria en kindje Jesus.

16-07-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Laten we zeggen…. De B van Bomi !!

14-07-2006 om 00:00 geschreven door Gisela

Lodewijk XIV , col rabat

Een vleugje kantgeschiedenis 6

In de 2° helft van de 17^de eeuw verschijnt de “BEF” of “COL RABAT” ten tonele.

Het dragen van lange pruiken maakt een brede kantstrook op schouder en rugzijde overbodig.

Men legt het accent van de kraag nu op de voorzijde.

 Deze voorzijde bestaat uit 2 rechthoekige lappen die door middel van koordjes met elkaar verbonden zijn. De koordjes eindigen in kwastjes.

Het gebruik van het linnen wordt tot een minimum herleid.

De kant aan de voorzijde, meestal naaldkant, is één geheel en de tekening is speciaal hiervoor ontworpen. 

13-07-2006 om 00:00 geschreven door Gisela