Ik ben Gisela Altruye, kantdocente en al 35 jaar bezeten van Kant. In 1979 ben ik gestart met kantgroep "Terug naar 't kantkussen" en tot op de dag van vandaag zijn er nog altijd dames die reeds komen van in het begin.
Zoeken in blog
Gezien in Ieper
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Chantilly Lace
Spaanse kantkussens in het Begijnhof van Diest
In Spanje is men gek op kantklossen en hun creativiteit kent geen grenzen!!
"de klantklosster" van Sveltlana Pavlickova, bekeken door de ogen van Hilde. Eigenlijk is Hilde wel een stukje "kunstenaar" want zonder al te veel technische bagage klost ze in het verre Turkije toch mooie kantwerken.
De basis van de Roemeense lacé kant is een gehaakt, tamelijk plat koord dat gemakkelijk de krommingen van een patroon volgt.
Gekloste of geweven linten moeten in de hoek gevouwen worden wat niet zon mooi resultaat geeft.
Het motief wordt op een dun stuk papier getekend en dit wordt met rijgsteken vastgenaaid op een stoffen ondergrond, juist zoals bij naaldkant.
Het gehaakte koord wordt met kleine steekjes vastgezet op het patroon. Om het werkstuk een bepaald reliëf te geven worden koorden van verschillende dikten gebruikt.
Wanneer de omtrek van het motief volledig met het koord is afgewerkt, verbindt men op plaatsen waar de koorden elkaar raken, deze met kleine, onzichtbare steekjes.
De open ruimten tussen het koord vult men dan op met spijltjes, naaldkant of naaldweefsel..
Kenmerkend aan de Roemeense kant is de enorme variëteit van de vullingen. Bepaalde technieken worden doorgegeven van moeder op dochter.
Wanneer alle open ruimten opgevuld zijn en alle koord met elkaar verbonden, kunnen de rijgdraden verwijderd worden. Ze worden aan de achterkant losgeknipt en het kantwerk komt los van zijn ondergrond.
Roemeense kant werd traditioneel gebruikt als decoratie en niet als versiering van de kledij. Waarschijnlijk komt het omdat het een stugge en dikke kantsoort is door het gebruik van de gehaakte banden.
Tafelkleden, lopers, ingelijste wanddecoraties, kerstversiering, kussens zijn de meest voorkomende toepassingen.
Roemeense lacé kant met "petit point" motiefje in 't midden.
Na WO II, toen Roemenië tot het Oostblok ging behoren, werd de productie van Roemeense lacé kant georganiseerd in coöperatieven. De kant werd verkocht in speciale winkels, in toeristische centra, waar men alleen met buitenlandse valuta kon betalen.
Na de val van Ceausescu zijn productie en kanthandel geheel vrij.
Tijdens een rondreis door Roemenië kom je talrijke kantwerksters tegen met hun eigen standje aan een toeristisch trekpleister.
Rond de vorige eeuwwisseling werd Point-lacé kant erg populair in Europa. Toen was Transylvanië een onderdeel van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie. Volgens sommigen kwam de techniek van de Roemeense lacékant uit Frankrijk via Hongarije in Transylvanië terecht. Dat zou best kunnen want in Roemenië noemde men vroeger de lacé kant ook wel "LACETTE".
In Roemenië zelf werden nog tot in de jaren '60 en '70 patroonboeken uitgegeven Via Roemeense uitwijkelingen kende deze kantsoort een ware bloeiperiode in de Verenigde Staten van Amerika.
In Transylvanië maakt men nu nog een gemengde kant, een soort lintkant ook wel Point-Lacé genoemd.
Bij de lintkant uit onze streken maakt men gebruik van mechanisch geweven linten (banden). Hiermee vormt men een patroon dat nadien wordt opgevuld met naaldkantsteken. Zie Princessekant.
De basis van de Roemeense lacé-kant zijn gehaakte, katoenen banden waardoor de kant wat meer reliëf krijgt.
Bij Roemeense Point-Lacé gebeurt de vlakvulling meestal met een speciale naaldweef techniek en soms ook met naaldkantsteken zoals bij ons.
Voorbeeld van opvultechnieken :
Links naaldweefsel , typisch voor Roemeense lacé kant.
Rechts naaldkant vulling, de zogenaamde Brusselse steek, die met één draad gemaakt wordt.
De "gaitan" is een gekloste band die vooral gebruikt werd om de winterkledij van de mannen te versieren. Volgens de geschriften leefden er honderden gezinnen van de productie van deze banden. Spijtig genoeg is er weinig over te vinden, alleen deze foto uit het museum van volkskunde te Brasov. Hierop is een vrouw afgebeeld die gaitan aan het maken is. Het kussen ligt op haar schoot en ze werkt met grote klossen. Dat duidt op het gebruik van dik garen. We zien ook dat de vrouw in armoedige omstandigheden leeft, ze zit met blote voeten op een aarden vloer, in een armtierig interieur.
Deze huisnijverheid is momenteel volledig verdwenen en de gekloste linten zijn vervangen door gehaakte of mehanische banden.
Sinds 1 januari 2007 maakt Roemenië deel uit van de Europese Unie.
In de loop der eeuwen heeft Roemenië een grote verscheidenheid aan culturen en culturele invloeden ondergaan en dat is de reden dat het land rijk is aan regionale klederdrachten.
Naast prachtig en kleurrijk borduurwerk zijn de klederdrachten ook versierd met kant.
Toch zijn er in Roemenië weinig sporen van kantcentra en kantproductie te vinden.
Uitzondering hierop is een randgemeente, ten noorden van Brasov in het district Transylvanië waar de "GAITAN" gemaakt werd.
De porseleinkaarten geven dus een waaier van interessante informatie aan wie ze nauwkeurig bestudeert en eens de andere kant van kant wil zien.
Opvallend is wel dat alle kaarten in het Frans zijn. Men spreekt altijd van dentelles alhoewel de meeste kaarten verwijzen naar Vlaamse kanthandelaars uit Gent, Brugge, Ieper
Ondertussen zijn er ongeveer 150 jaar verlopen en nu pronkt iedereen met een business card.
Maar als ik kijk naar de creatieve decoraties op deze ouderwetse adreskaartjes kan ik een vleugje nostalgie niet wegcijferen !
In de 19de eeuw waren Brussel en Brugge belangrijk voor de kantproductie : Point de Gaze,Brugse en Brusselse Duchesse waren en zijn nog steeds wereldberoemde kantsoorten.
Ook Geraardsbergen waar de ragfijne Chantillykant geklost werd, kende rond deze periode een hoogtepunt.
Het lag dus voor de hand dat ook kanthandelaars porseleinkaarten lieten drukken.
Voor deze hoofdzakelijk in België gebruikte methode was een schitterende toekomst weggelegd tot bleek dat loodwit(basisch loodcarbonaat), het kleurpigment om het karton glanzend wit te maken, zéér giftig was voor de drukkers !!
Prikkelbaarheid, hoofdpijn, beven, geheugenverlies, stuipen, coma zijn maar enkele symptomen die arbeiders kregen als ze veel met loodwit werkten. Na een kwarteeuw werd het gebruik van dit pigment verboden.
Groot was mijn verbazing toen ik het laatste nummer van FILUM, het tijdschrift van Kant in Vlaanderen, doorbladerde.
Jan Goffa is een levensgenieter en een dromer in de vrije uren. Op gedichtendag 2007 verscheen zijn eerste dichtbundel "Ongerept" Op gedichtendag 2008 werd hij stadsdichter voor de stad Sint-Truiden. Op gedichtendag 2009 verscheen de bundel "Haspengoud".
Naar aanleiding van een babbel ter afronding van de Erfgoeddag 2009, concentreerde hij zich met genoegen op het thema "kantklossen".
Ik was aangenaam verrast door het gedicht :
Het kanten sonnet
garen, getwijnd tot guldendraad, kruisigt zich klossend op het kussen tot Vlaamse linnenslag of lussen tot stof voor een gewijd gewaad
uit zijde die zich naadloos spint wordt vlijtig dure kant geweven geknoopt, gepaard, gespoeld, gedreven tot openluchtjes of tot lint
bezield gaan zij verwoed te keer speldend van Binche tot Kortenbos zigzaggend, trossend, op en neer
geen ogenblik laat het hen los zodat hun man vanavond weer bedeesd toegeeft : "ik ben de klos !"
Jan Goffa
Jan Goffa heeft onder het pseudoniem ARAMIS, een blog op seniorennet :
Een mens is altijd geneigd om, op een tentoonstelling, eens stiekem de tentoon gestelde werken te betasten. Daarom ligt of staat er steevast een bordje bij :
NIET AANRAKEN AUB
Maar in het Duitse Emden hing aan deze piramide het bord :
AANRAKEN AUB
Met grijpgrage vingers kon men de textuur van de verschillende werken beter beoordelen.
Een compositie waarin diverse materialen zijn verwerkt.
Een berichtje in mijn gastenboek doet altijd plezier maar liefst geen buttons van meer dan 40.000 KB want die vertragen het blog !
Omdat ik hen zo mooi vind !!!!
Thomas Woolner
Camino 2005
De voettocht van mijn man, Theo, naar Santiago de Compostela wordt stap na stap beschreven op zijn blog !! Interesse ? Kijk dan naar : http://blog.seniorennet.be/camino2005