Ik ben Gisela Altruye, kantdocente en al 35 jaar bezeten van Kant. In 1979 ben ik gestart met kantgroep "Terug naar 't kantkussen" en tot op de dag van vandaag zijn er nog altijd dames die reeds komen van in het begin.
Zoeken in blog
Gezien in Ieper
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Chantilly Lace
Spaanse kantkussens in het Begijnhof van Diest
In Spanje is men gek op kantklossen en hun creativiteit kent geen grenzen!!
"de klantklosster" van Sveltlana Pavlickova, bekeken door de ogen van Hilde. Eigenlijk is Hilde wel een stukje "kunstenaar" want zonder al te veel technische bagage klost ze in het verre Turkije toch mooie kantwerken.
Een masker in kant vind ik fascinerend, broos en opwindend terzelfder tijd.
De tekening, van M. Bruggeman, heb ik 50 % verkleind en uitgewerkt met katoen nr 120, en natuurzijde. In sommige delen heb ik piepkleine pareltjes verwerkt.
Ter illustratie het prachtige gedicht van Alice Nahon.
Maskers
Alice Nahon (1896-1933)
De mensen doen hun maskers af, ze kijken vreemd elkander aan verwonderd dat ze naast elkaar lijk vreemden staan.
Nochtans ze stonden zij aan zij in zelfde strijd voor zelfde brood; Sleepten zij niet dezelfde sleur van zorg en nood?
Viel niet dezelfde klacht en scherts van uit hun bitter-blije mond? Was 't niet of men de hele dag elkaar verstond?
De mensen gaan zover vaneen wanneer de schemering is nabij; ze worden er niet triestig om of ook niet blij.
Ze speelden immers maar een spel waarin de ziel geen teken gaf; ze deden enkel met elkaar wat lief, wat laf.
En met een gauw-vergeten groet een scheiding zonder lach of leed, gaat ieder naar zijn eigen huis dat stilte heet.
Daar zijn er die te dromen gaan langs paden mul van schemering, naar 't land dat 's avonds schoner wordt, herinnering.
En velen worden stil-devoot om rein profiel van lief gelaat dat in de voorhal van hun ziel gebeeldhouwd staat.
Ik weet er ook die sprakeloos en moede van d'ondankbre strijd de avond danken om zijn uur van eenzaamheid
De mensen doen hun masker af, hun mooie-spelen moe-gedaan, och arme, zij die levenslang gemaskerd gaan.
Gemaskerd door hun eigen trots, vergulde lach of kranke lust. Zij krijgen van geen enkle dag wat avondrust.
Ze gaan, 'lijk zwervers, altijd door langs dageraad en avondrood; ze vinden nergens 't eigen huis dan in de dood.
Na de schooltijd, klonken deze liedjes verder in straten en in de huiskamers.
Het spellewerksterslied was een arbeidslied en Brugge had, zoals andere Vlaamse steden, een eigen repertorium dat meestal aangepast was aan het ritme van het klossen en het activeerde de werkzaamheden.
De kantscholen waren katholieke scholen en gedurende het klossen werd er godsdienstles gegeven of er werd gebeden.
De meisjes die al enige ervaring hadden, ze klosten steeds dezelfde kantsoort, hoefden zich niet meer zo danig te concentreren en het zingen bracht dan ook enige afwisseling in het monotone geluid van het klossengekletter!
De samenzang in de spellewerkscholen was mooi en aangrijpend en menige voorbijganger bleef stil staan om te luisteren.
Zo maakte elke leerling zich een rijk repertorium spellewerkliederen eigen een schat voor het nageslacht!
Het volkslied weerspiegelt de mentaliteit van een heel volk!
Gedurende de lange winteravonden, samen met de familie rond het haardvuur werden er volksliederen gezongen. Door de verandering in leefomstandigheden verdwijnt dit deel van de volkskunst.
Gelukkig werden er in de 19de eeuw vele van deze liederen verzameld en opgetekend.
Naast Kerst en lofzangen, zedelijke en stichtende liederen, sagen, balladen, minneliederen, kinderliedjes enz. vinden we hier ook tellingen uit de spellewerkscholen terug.
Aan deze scholen danken we het feit dat er heden nog zoveel tellingen en liedjes bekend zijn.
In de spellewerkscholen en ook in scholen waar gesponnen werd, zongen de meisjes om een zeker ritme te verkrijgen.
In naai en breischolen was het zingen eerder een ontspannende bezigheid.
Ook Kaprijke en Lembeke doen mee. Op 4 verschillende locaties kun je de werken bewonderen van amateurkunstenaars uit de gemeente.
Een bezoek aan de mooi gerestaureerde pastorij, Gentstraat in Lembeke, is een aanrader!
De statige Pastorij van Lembeke dateert van 1772 en werd gebouwd aan de rand van een parkhof. Het neoclassicistische gebouw heeft een driehoekige fronton waarin twee guirlandes en het bouwjaar aangebracht werden. Het gebouw werd in 1982 binnen en buiten volledig gerestaureerd.
Spijtig dat de tuin er verwilderd bijligt nu de pastoor al enkele jaren overleden is maar de gemeente Kaprijke, eigenaar van het gebouw, belooft er wat aan te doen.
Werken van volgende amateurkunstenaars :
Annie Lefebvre - pastel, acryl Oscar Lippens - pastel
Is een succesvolle uitgave van de v.z.w. Kantcentrum Brugge. Het is een schitterende patronenmap, samengesteld door de master class Binche, onder leiding van Mevr. Anne-Marie Verbeke-Billiet. Navolgende dames werkten hieraan mee: Alice Harte, Anne-Marie Verbeke, Annie Tamsin, Anny Slegers, Jeanne Vroemen, Kumiko Nakazaki, Lieve Van Landschoot(+), Ton Pauly en Vera Mariën.
Deze viertalige uitgave bevat alle patronen van het uniek kantwerk 'Hoop' dat deze groep een tijdje geleden realiseerde. Het werd in het kunstveilinghuis Bernaerts te Antwerpen openbaar verkocht ten voordele van de actie 'Kom op tegen Kanker'. Het Kantcentrum kocht de auteursrechten af en ook deze afkoopsom heeft de groep medewerksters spontaan voor dezelfde actie afgestaan.
De elf onderdelen van dit kunstwerk zijn elk op zich pareltjes op gebied van Binchetechniek en vakkennis.
Ook mevr. G. De Coninck, cursiste in Eeklo, heeft dit unieke kantwerk uitgewerkt.
Een berichtje in mijn gastenboek doet altijd plezier maar liefst geen buttons van meer dan 40.000 KB want die vertragen het blog !
Omdat ik hen zo mooi vind !!!!
Thomas Woolner
Camino 2005
De voettocht van mijn man, Theo, naar Santiago de Compostela wordt stap na stap beschreven op zijn blog !! Interesse ? Kijk dan naar : http://blog.seniorennet.be/camino2005
