Ik ben Gisela Altruye, kantdocente en al 35 jaar bezeten van Kant. In 1979 ben ik gestart met kantgroep "Terug naar 't kantkussen" en tot op de dag van vandaag zijn er nog altijd dames die reeds komen van in het begin.
Zoeken in blog
Gezien in Ieper
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Chantilly Lace
Spaanse kantkussens in het Begijnhof van Diest
In Spanje is men gek op kantklossen en hun creativiteit kent geen grenzen!!
"de klantklosster" van Sveltlana Pavlickova, bekeken door de ogen van Hilde. Eigenlijk is Hilde wel een stukje "kunstenaar" want zonder al te veel technische bagage klost ze in het verre Turkije toch mooie kantwerken.
In 1860 behaalde de kantschool een zilveren medaille op een Nijverheids tentoonstelling in Haarlem. Als beloning mochten de kinderen op reis naar Brugge.
Het Rijksmuseum te Amsterdam bezit De staalkaart van kanten uit de Sluise school. Die geeft een overzicht van de verschillende kantsoorten die er vervaardigd werden.
We herkennen Duchesse kant, Mechelse kant, Valenciennes kant, Point d Alençon, Guipure, Vlaanderse kant, Parijse kant, Tule kant
Kort gezegd :
Er was praktisch geen kantsoort die hier niet werd geklost !
In 1860 nam de Sluise kantschool met succes deel aan de wereldtentoonstelling te Londen.
Volgens verslagen uit die tijd, konden de ingezonden werken wedijveren met de Belgische kanten en de kantschool van Sluis kreeg dan ook een eervolle vermelding !!
Daarom stuurde de directrice een verzoek aan het Bestuur van het departement Sluis, meer bepaald aan de Vereniging tot Nut van het Algemeen, waarin zij melding maakte van het bestaan van de school. Tevens dringt zij er aan op ondersteuning en instandhouding van de kantschool.
Het is evenwel niet geweten of er aan dit verzoek gevolg werd gegeven.
Toch heeft de secretaris van deze vereniging, de heer J.F. Van Dale, in 1857 de vergadering geadviseerd het gedane verzoek ter kennisgeving op te nemen en ook de jaarverslagen van de kantschool in de bibliotheek te bewaren.
Volgens de secretaris moest de bewaarschool toegankelijk zijn voor allekinderen.
In 1859 heeft de vereniging zelf de kantschool en de bewaarschool overgenomen en werd er na deze vermelding in de notulen van het Nutsdepartement ,niet meer over de kantschool gesproken.
Uit het archief blijkt dat er in 1857 vier leraressen aan de kantschool verbonden waren.
FOTO's : 2 Kantwerken van José van Pamelen-Hagenaars, uit haar boek "Duchesse kant".
Niet alle heil komt van boven in dit geval komt de hulp uit Beveren!!!
In het bericht van 8 februari vroeg ik mij af wat nu eigenlijk de bedoeling is van dat kussen met bobijntjes uit het museum van Oman.
Vandaag kreeg ik een brief van een kantkennis uit Beveren die een tipje van de sluier heeft opgelicht!
Het kussen dient om passementen te maken.
Ik ben dus weer op internet gaan grasduinen met dit resultaat :
Een passement is een boordsel, garneersel, koord, sierband ook tressen en badges op uniforms.
Inderdaad, de schoonmoeder van mijn zoon zegt dat er een fijnlint aan het kussen hing. Dit lintje wordt verwerkt in de badges waarmee de Omaanse uniformen versierd zijn.
Hier enkele voorbeelden.
Opmerkelijk is de afbeelding van een palmblad dat dikwijls voorkomt.
Daardoor wordt dit passementwerk Palm lace genoemd!
De school werd opgericht met de volgende doelstelling :
De kantnijverheid tot ontwikkeling brengen De armoede lenigen De bedelarij weren
De kantschool werd een succes!!!
Ongeveer 100 meisjes kregen gratis les van een Belgische kantklosster uit het naburige Westkapelle.
Zoals in alle kantscholen kregen de meisjes ook hier onderricht in naaien, breien en algemene ontwikkeling.
Spijtig genoeg waren er ook veel arme kinderen die de kantschool onmogelijk konden bezoeken omdat ze op broertjes of zusjes moesten passen terwijl hun ouders op het land werkten.
Dit probleem werd opgelost door de oprichting van een heuse bewaarschool!!
De aankoop van het lokaal, de inrichting en het loon van de dame die voor de opvang zorgde, vergde veel geld. Daarom werden de kanten die in de kantschool gemaakt werden, te koop aangeboden.
Uit de archieven blijkt echter dat de verkoop onvoldoende geld opleverde om het gestelde doel te bereiken.
In 1854 richtte het echtpaar Renier-Van Willes samen met enkele andere notabele dames, nog een kantschool op in Sluis.
Mevrouw Renier nam de leiding van de kantschool op zich.
Het schoolbestuur zond, op hun kosten, een meisje uit Sluis naar Brugge om zich te bekwamen in het kantklossen met als enig doel die kennis door te geven in de Sluise kantwerkschool.
Z. M. Koning Willem III subsidieerde de school en H. M. Koningin Sofie der Nederlanden was de beschermvrouw.
Het motto van de kantwerkschool was :
Doe wel en zie niet om !!
De mogelijkheid bestaat dat de school van Kaatje van Siszen ook nog bestond en dat er dus sprake was van enige rivaliteit maar dit is enkel een veronderstelling.
Daarom wil ik eerst een woordje uitleg geven over het ontstaan van de "Kantwerkschool" te Sluis in Zeeuws-Vlaanderen.
Voor de scheiding der Nederlanden hadden de Noordelijke Nederlanden geen eigen kanttraditie. Vrijwel alle kant was afkomstig uit de Zuidelijke Nederlanden met name Brugge, Antwerpen, Beveren-Waas, Brussel
Na de scheiding in 1830 wilde men ook in Nederland een eigen kantproductie opzetten als teken van onafhankelijkheid tov België.
Er werden verschillende kantscholen opgericht onder leiding van uit België afkomstige kantleraressen.
Ook in het Zeeuws-Vlaamse Sluis was er zon kantschool onder leiding van de Belgische Kaatje van Siszen.
Kaatje, die eigenlijk Francisca van Belle heette, was gehuwd was met een
Nederlandse schoorsteenveger Jacobus Franciscus Huygens..
Voor ik was wat ik nu ben traag ondanks veel voetjes vele ben ik daarvan kwijt en beweeg me zacht en zoetjes een zuchtje wind gelijk muziek verplaatst mij zonder hinder dan zeg ik zachtjes ,,dank o Heer,, nu kan ik dansen, ik ben een vlinder
Een berichtje in mijn gastenboek doet altijd plezier maar liefst geen buttons van meer dan 40.000 KB want die vertragen het blog !
Omdat ik hen zo mooi vind !!!!
Thomas Woolner
Camino 2005
De voettocht van mijn man, Theo, naar Santiago de Compostela wordt stap na stap beschreven op zijn blog !! Interesse ? Kijk dan naar : http://blog.seniorennet.be/camino2005