|
Ook Greet Rome, dé specialiste op het gebied van Lierse kant, was van de partij !
Kant in combinatie met gedichten.
Hier het alom gekende gedicht van G.Gezelle. Ik geef het nog eens mee omdat het toch zo mooi en speels is.
Het schrijverke
(Gyrinus Natans)
O krinkelende winklende waterding,
met t zwarte kabotseken aan,
wat zie ik toch geren uw kopke flink
al schrijvend op t waterke gaan!
Gij leeft en gij roert en gij loopt zo snel.
al zie k u noch arrem noch been;
gij wendt en gij weet uwen weg zo wel,
al zie k u geen oge, geen één.
Wat waart, of wat zijt, of wat zult gij zijn?
Verklaar het en zeg het mij, toe!
Wat zijt gij toch, blinkende kopke fijn,
dat nimmer van schrijven zijt moe?
Gij loopt over t spegelend water klaar,
en t water niet méér en verroert
dan of het een gladde windje waar,
dat stille over t water voert.
o Schrijverkes, schrijverkes, zegt mij dan, -
met twintigen zijt gij en meer,
en is er geen een die t mij zeggen kan: -
Wat schrijft en wat schrijft gij zo zeer?
Gij schrijft, en het staat in t water niet,
gij schrijft, en t is uit en t is weg;
geen Christen en weet er wat dat bediedt:
och, schrijverke, zeg het mij, zeg!
Zijn t visselkes daar ge van schrijven moet?
Zijn het kruidekes daar ge van schrijft?
Zijn t keikes of bladtjes of blomkes zoet,
of t water, waarop dat gij drijft?
Zijn t de vogelkes, kwietlende klachtgepiep,
of is et het blauwe gewelf,
dat onder en boven u blinkt, zo diep,
of is het u, schrijverken zelf?
En t krinkelende winkelende waterding,
met het zwarte kapoteken aan,
het stelde en het rechtte zijne oorkes flink,
en t bleef daar een stondeke staan:
Wij schrijven," zo sprak het, "al krinkelen af
het gene onze Meester, weleer,
ons makend en lerend, te schrijven gaf,
één lesse, niet min nochte meer;
wij schrijven, en kunt gij die lesse toch
niet lezen, en zijt gij zo bot?
Wij schrijven, herschrijven en schrijven nóg,
den heilige Name van God!"
(van: Guido Gezelle)
13-01-2011 om 15:43
geschreven door Gisela
|
