De boerderij van Sil de Strandjutter uit de TV-serie
FRIEND'S FOTOARCHIEF 3
FOTO'S ZIJN DE SLEUTEL NAAR DE HERINNERING
16-09-2006
FORMATIEZWEMMEN
We kennen wel de ganzenpas, maar gistermiddag ontdekte ik dat ganzen het formatievliegen in het water vertalen naar formatiezwemmen. Het is eerst moeilijk om ze allemaal in het gareel te krijgen.
Maar tenslotte ligt ieder op koers, behalve Gijs Gans, die zijn rechterpoot nog even in de juiste stand moet zetten, maar dan kan er echt worden gezwommen.
Heeft u dat ook ? Meestal loop je in een dorp of stad en kijk je rond, maar heel vaak niet omhoog. Zo zag ik in het Zuiderpark in mijn stad een gevel met twee medaillons. Dat zie je toch niet elke dag, dus een foto is dan weer gauw gemaakt. Op de volgende foto heb ik een van de medaillons in CU opgenomen.
Fotograferen in een park is toch leuk werk, want je komt van alles tegen. Hier viel me de weerspiegeling in het water op van een overhangende boom. Met een beetje fantasie zou het gedeelte, dat vlak boven het water ligt op een rustende, langharige hond kunnen lijken......... Kijk maar eens goed !(Of gaat mijn fantasie een beetje te ver ???)
Gistermiddag ben ik naar de Vismarkt getogen om een foto te maken van de A-toren, welke foto de achterkant van het CD-doosje wellicht gaat sieren van de eerste CD van mijn koor. Ik had daarvoor een blauwe lucht nodig, opdat de titels van de liederen goed leesbaar zijn. Gelukkig was het ZONdag een ZONnige dag en trof ik het dus. Toen ik mij na het fotograferen omdraaide kreeg ik een fraai gezicht op de andere kant van de Vismarkt met zicht op de Martinitoren, een mooi hoekje in de binnenstad van Groningen.
Het gaat in de natuur evenals bij ons mensen: Bij het ouder worden komen de rimpels en groeven. Zo ook bij deze oude boom in het Noorderplantsoen. Eens moet deze een mooie gladde schors hebben gehad. Maar ook ouderdom heeft zo zijn charmes, vind jeniet ?
Dit poortje in de oude stadswal vormde indertijd een doorgang, zodat de stadjers het terrein tussen de stadswal en de gracht konden inspecteren. In de 18e eeuw werd de onderaardse ruimte door de verffabrikant Sikkens gebruikt vanwege het constante klimaat, dat hier heerste. In de volksmond wordt dit poortje daarom het 'Sikkens-poortje' genoemd.Tegenwoordig profiteren de vleermuizen van deze klimatologische eigenschap en vinden hier een onderkomen.
Het park was bedoeld als recreatie gebied voor de stadjers, Van de vijf Groningse stadsparken kreeg het Noorderplantsoen het thema Gronings Cultureel toebedeeld en werd daarmee verbonden met het culturele leven van de binnenstad.
Met de toename van het gemotoriseerde verkeer veranderde de centrale weg in het park geleidelijk in een doorgaande autoroute en sinds 1955 werd er al gepleit voor de afsluiting voor autos, maar eerst in 1994 werd middels een referendum besloten tot afsluiting van het park.
De opkomst van de stadsecologie bracht de ecologische waarden van het oude park in beeld. De leeftijd van het park heeft daarnaast geleid tot een grote verscheidenheid in leeftijd van bomen en struiken. Natuurinventarisaties bewezen de ecologische waarde van dit stedelijk gebied met een rijkdom aan oude bomen, struiken wilde en halfwilde planten, vogels, vleermuizen, vlinders en paddenstoelen. (Wordt vervolgd)
Foto: Hier zijn de glooiingen in het park duidelijk zichtbaar.
Het wapen van de stad Groningen bestaat uit een goudkleurig schild met daarop de 2-koppige Duitse rijksadelaar. Op die adelaar staat een wit binnenschild met daarop een groene dwarsbalk. Dit witte schild met groene dwarsbalk is het eigenlijke wapen van de stad. Het is afkomstig uit de 14e eeuw en is waarschijnlijk afgeleid van de toenmalige stadsnaam: Groeningen.
De Duitse rijksadelaar verscheen pas in de 15e eeuw in het stadswapen. Destijds vielen veel Nederlandse steden onder Utrechts bestuur, de zogeheten Unie van Utrecht. De steden die niet onder de Unie van Utrecht vielen hanteerden de rijksadelaar in hun stadswapen, zoals bijv. Nijmegen en Deventer. Groningen viel officieel onder de Unie, maar was zo onafhankelijk van Utrecht, dat de rijksadelaar daarom waarschijnlijk alsnog in het wapen werd opgenomen.
De Vestingwet van 1874 maakte een einde aan de Groningse stadswallen en vormde tevens het begin voor de aanleg van singels en het plantsoen. Door de hoogteverschillen en de meanders leenden deze zich goed voor de aanleg van een park in de Engelse landschapsstijl.
Deze stijl gaat uit van een asymmetrische aanleg, slingerende paden, spiegelende waterpartijen, zacht glooiende grasvelden en de suggestie van een onbegrensde ruimte met behulp van bossages.
Het park wordt doorsneden door een brede singelboulevard met een ovale verbreding, die uiteindelijk als een vijverpartij met kiosk werd uitgevoerd. Deze kiosk werd in 1930 vervangen door een paviljoen.
Op de foto is de ovale verbreding van de singel tot vijverpartij te zien.
De Rijksuniversiteit Groningen heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1614. Daarmee heeft Groningen na Leiden de oudste universiteit van Nederland. Sindsdien heeft de universiteit vele talenten voortgebracht, zoals Zernike, de Nobelprijswinnaar Natuurkunde, Aletta Jacobs als eerste vrouwelijke student en lector, de eerste ruimtevaarder in de persoon van Wubbo Ockels en zelfs de eerste president van de Europese bank: Wim Duisenberg.
De officiële opening vond plaats op 23 augustus 1614, toen de universiteit startte met 4 faculteiten.
Ten gevolge van de Franse inlijving werd de universiteit in 1812 onderdeel van de Keizerlijke Universiteit van Parijs om in 1815 bij de totstandkoming van het Koninkrijk der Nederlanden een Rijkshogeschool te worden, welke naam in 1876 opnieuw werd gewijzigd in Rijksuniversiteit na de invoering van de Wet op het Hoger Onderwijs
Vandaag een vervolg op de serie over de stad Groningen: De Stadsschouwburg.
Gedurende de tweede helft van de 19e eeuw zijn door geheel Europa in een hoog tempo 'cultuurtempels' gebouwd. De Stadsschouwburg in Groningen, gebouwd in 1883 is in de reeks van cultuurtempels een bouwkundig hoogtepunt. Het esthetische ontwerp van de schouwburg is gemaakt door architect Vogel in een neo-renaissancistische stijl. Het feit dat de Stadsschouwburg een tempel wordt genoemd refereert aan de Griekse en Romeinse Tijd.
De zaal heeft de vorm van een bonbonniere: het is iets breder dan diep en hoog opgebouwd met drie galerijen boven de zogenaamde baignoires rondom de zaalvloer. De Stadsschouwburg telt achthonderd zitplaatsen.
