Het is de grootindustrieel Jan Evert Scholten (1849 -1918) geweest, die de aanzet  gaf om een sport- en natuurpark voor de stadsbevolking, voor jong en oud te realiseren. De vereniging 'Het Stadspark' zette er vanaf 1909 onder zijn voorzitterschap de schouders onder en kreeg een paar jaar later de beschikking over een royaal grondstuk ten zuidwesten van de stad. Na zijn dood in 1918 bleek hij de vereniging bij het testament nog goed bedacht te hebben: liefst 40.000 gulden vermaakte hij voor de bouw van een paviljoen en een harddraverijbaan.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het monument, dat ter ere van hem werd opgericht, heeft de vorm van een geleed bouwwerk, uitgevoerd in Beiers graniet, als drager van gevarieerd beeldhouwwerk. Ervoor ligt een halfrond bassin met een overloop, waarin nu bloemen staan. Oorspronkelijk klaterde water neer uit de 'muur' - de pompinstallatie stond in een binnenruimte, te betreden via een trap en een deur in de noordelijke zijwand van het monument. Rond het bassin staat een afscheiding van eenvoudige smeedijzeren hekjes tussen granieten pijlers. Het monument bestaat uit een forse, driedelige middenpartij en twee armen die eindigen in een hoekpenant. In het centrum van de compositie staat hoog boven alles uitrijzend het bronzen portret van Scholten. Hij wordt geflankeerd door twee in halfreliëf uit Franse kalksteen gehouwen kinderfiguren in sporttenue: de jongen met een discus en het meisje met knotsen. De naastliggende muren dragen bronzen plaquettes met voorstellingen in vlak reliëf, gewijd aan de harddraverij en de fokkerij, namelijk een paard met een sulky en een paard met een veulen.