|
haiku
aarde wacht heel stil
omsluit het moede lichaam
in zachte welving
aarde wacht heel stil
omsluit het moede lichaam
in zachte welving
Soms... soms moeten we, zonder dat er enige zinnigheid aan toe te schrijven is, ons kind verliezen. Plotseling, door een verkeersongeluk, of via de weg van een langdurig ziekteproces. Wie kan hier vrede mee hebben.... Er volgt een proces van jaren die zich aaneen rijgen. Jaren van verdriet, pijn, wanhoop, boosheid, ongeloof, onbegrip, verbittering, wantrouwen... emoties die elkaar verdringen, die - voor wie de moed heeft ze ten volle te ondergaan - vroeger of later zullen overgaan in... kalme berusting, de stille aanvaarding van een blijvend litteken.... Tot uiteindelijk - voor wie tot het bittere einde heeft durven gaan - een wonderlijk soort vrede zich nestelt in je hart. Nee, geen vrede met het naakte feit dat jij als ouder je kind overleeft. Heel misschien... wel vrede met... de dingen die gebeuren... ja, ook met... jou....
|
