Voetbal is oorlogxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Gisteren speelden de nationale ploegen van Duitsland en België tegen elkaar in het kader van de voorronde van het Europees kampioenschap voor landenploegen.  Duitsland had de buit al binnen, maar België had nog een waterkansje om zich via barragematchen te plaatsen.  Het moest dan wel gaan winnen op vreemd terrein in Duitland, want niemand verwachtte dat de andere opponent Turkije een steek zou laten vallen tegen Azerbeidzjan.

De Belgen hadden geen keuze, in deze veldslag tegen Duitsland moesten ze hun loopgraven verlaten en voluit voor de aanval gaan, alleen winst leverde een ticket op voor barragematchen.  De Duitsers werden meteen na het startsignaal bestookt met onophoudelijk licht artillerievuur, vanuit de lucht en over de grond.  Het liet de aanvalsgolven gedwee over zich heen gaan, trok alle manschappen terug naar de achterste linies en kwam ongeschonden uit het blitzoffensief van de dappere Belgen.

Na een halfuur was de eerste munitie van de Belgen opgebruikt en was er al sprake van licht concentratieverlies.  De bevelhebber van de achterhoede gleed met zijn strijdschoenen uit in de modder, wat de strategisch sterke Duitsers bemerkten, en aangrepen om de Belgische burcht een eerste maal te bestoken.  In 1940-1945 konden de Belgen nog rekenen op de steun van een uitgebreide alliantie, nu moesten ze het alleen klaren en dat is tegen een supermacht als Duitsland niet evident.

Eén goed gerichte langeafstandsraket sloeg een eerste bres in de Belgische linies.  De Belgen waren nog niet bekomen van deze aanslag, of een tweede Duitse aanvalsgolf langs de linkerflank sneed als boter door de Belgische defensie en betekende de doodsteek voor een (over)moedig België.

Al de rest van de veldslag had niet veel belang meer.  België moest noodgedwongen verder ondervinden dat de middelen die het kon inzetten niet waren opgewassen tegen een tactisch en fysiek sterkere tegenstander, die de strijd rustig onder controle hield zonder de belager te willen vernederen.

Rinus Michels zou het graag hebben meegemaakt en zijn theorie bevestigd zien.  Voetbal is oorlog, maar het ene leger is het andere niet.