Witte Kerstmis

Ik droomde van een witte Kerstmorgen

een Kerstmorgen met hoopvolle berichten

een heel gewone morgen zonder zorgen

en rondom mij veel blijde gezichten

Ik droomde van een witte Kerstdag

een Kerstdag zonder tierlantijntjes

van plezante dingen en gelach

versgebakken brood met rozijntjes

Ik droomde van een witte Kerstavond

vuur in de haard en een glaasje wijn

aan mijn voeten onze lieve trouwe hond

verhalen vertellen, gezellig samenzijn

Ik droomde van een witte Kerstnacht

een Kerstnacht zo stil, heilig en volmaakt

gaan slapen met het vredige gedacht

dat er een engeltje over me waakt

31-12-2010, 11:58 geschreven door Ivo  

Sneeuwvlokje

Wat is er kwetsbaarder, zachter, romantischer of lieflijker dan een sneeuwvlokje.  Vederlicht en van een wonderbaarlijke schoonheid.

Aan dat alles moest ik deze morgen denken toen ik de buitendeur open deed en geconfronteerd werd met een wit deken van wel 15 cm dik.  Op plaatsen lag de sneeuw opeengehoopt en verhinderde hij de normale doorgang.  Hem ruimen kost enorme inspanningen en stelt je armspieren en rug danig op de proef.  Op de radio hoorde ik berichten van onberijdbare wegen, omgevallen bomen door het gewicht van de sneeuw, vooral in Wallonië.  De grootste wegreuzen staan geblokkeerd langs de weg, geen doorkomen aan.  In heel Europa zijn luchthavens gesloten, treinen worden geschrapt of hebben grote vertragingen.

En dat komt allemaal door dat kwetsbare, zachte, romantische, lieflijke, vederlichte sneeuwvlokje.

20-12-2010, 11:02 geschreven door Ivo  

                                     Tentsletje

Volgens Van Dale is een tentsletje een meisje dat bijvoorbeeld op een festivalweide met verschillende mannen seksuele betrekkingen heeft in haar tentje. 

Als deze stelling juist is, zouden er meer van die mannen moeten zijn dan tentsletjes, want één tentsletje doet het met meerdere mannen, wordt gesteld.  Nu was ik wat gaan surfen op internet om te zoeken naar een specifieke verzamelnaam voor die mannen.  Nergens iets van te vinden.   Dat is toch spijtig.  Als we 'tentsletje' horen, kan iedereen zich direct een beeld vormen van wat met het woord wordt bedoeld.  Voor de bezoekers van de tentsletjes, of hun klanten, hebben we geen naam, alleen maar “mannen,” volgens Van Dale.   Allemaal verdwijnen die na het bezoekje terug in de anonimiteit, onder de algemene noemer 'mannen.'  Dat is toch een gat in onze taal,  dat dringend moet worden opgevuld.

We zouden die mannen ook moeten kunnen typeren met een woord.  Wordt dat misschien het Woord van het Jaar 2011?  Het zou bijvoorbeeld “Tentbokje” kunnen zijn.   Van Dale zou de betekenis van tentbokje kunnen omschrijven als “een man die bijvoorbeeld op een festivalweide seksuele betrekkingen heeft met een meisje in haar tent.”

Van tentsletje is het simpel te verklaren hoe het woord tot stand kwam, van tentbokje eveneens.  Tent, van tent, die staat op een weide.  En wat zit er op een weide?  Juist, een bok.  En wat doet een bok, naast grazen?  Hij zorgt voor nakomelingen bij de geitjes.   Zorgen voor nageslacht, zal wel niet direct de bedoeling zijn van een tentbokje op een festivalweide, integendeel.  Maar bokkenmanieren zijn hem niet vreemd.  En drie dagen op een festivalweide, veelal in warm weer, zonder zich fatsoenlijk te kunnen wassen of douchen… Je weet wat ze zeggen van een bok, vandaar….

Zullen we “Tentbokje” meteen nomineren als Woord van het Jaar 2011?

18-12-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Sinterklaas

Morgen is het Sinterklaas en zoals elk jaar zal ik deze avond mijn bord zetten.  Eigenlijk hoort het niet dat een volwassen bijna gepensioneerde man dat nog doet, maar het is sterker dan mezelf.  Het is een traditie die ik absoluut in ere wil houden en daarbij, niemand hoeft het te weten toch.  De worteltjes liggen al klaar in de kelder en dan leg ik er ook nog twee klontjes suiker bij voor de ezel. 

Het doet me terugdenken aan mijn kindertijd toen thuis op de grote tafel een tiental borden stond.  Iedereen legde er dingen op in de hoop goed te scoren bij de Sint en zwarte Piet en zo iets extra te krijgen.  De een had een biet, de andere een snede wit brood, klontjes suiker, een brief met goede voornemens, sommigen probeerden het zelfs met een gesmeerde boterham, maar dat had moeder niet zo graag.  Als we ’s morgens enthousiast de huiskamer binnenkwamen na een lange rusteloze nacht,  stond de tafel vol met speelgoed en de teljoren puilden uit van de snoep.  Alles wat we de avond voordien in het bord hadden gelegd, was verdwenen, opgegeten of meegenomen door de Sint, zwarte Piet en de ezel.

Ik weet ook wel dat mijn bord morgen nog leeg zal zijn,  maar niets kan op tegen de vreugde van je bord te zetten, even terug te komen in de beleving van je kindertijd en diep van binnen te blijven geloven dat mirakels nog bestaan.  In gedachten zal mijn bord morgenvroeg goed gevuld zijn met allerlei lekkers en zullen er vele verrassingsgeschenken naast liggen.   Even zal ik weer kind zijn, en dat zal deugd doen.  Mijn dag zal niet meer stuk kunnen. 

05-12-2010, 10:34 geschreven door Ivo  

Fles witte wijn

Eindejaar, het is de tijd van krijgen en de tijd van geven.  Het een kan niet zonder het ander, want moest niemand geven, we zouden ook niets krijgen.  De wet van oorzaak en gevolg.  Deze week een brief in de bus gevallen van de uitgever van mijn krant.  Alle abonnees van Het Belang van Limburg krijgen zomaar gratis, als dank om lezer te zijn, een fles witte wijn, af te halen zaterdagmorgen 4 december 2010 tussen 10 en 13 uur aan het dorpsplein te Hoeselt, voor de kiosk.  Rond half elf even de auto van stal gehaald en naar het dorp gereden.  Niet te laat vertrekken, dacht ik, want de weervoorspellers hadden voor de namiddag zwaar winters weer gegeven.  Wie niet de baan op moest, bleef beter thuis en wie echt weg moest, deed dat best in de voormiddag, werd gezegd.

Grote drukte rond en in het centrum, vanuit alle toegangswegen naar het dorpsplein probeerden auto’s zich naar de kiosk te wringen.  Mijn eerste gedacht was, ’t is voor niks, zie ze doen (ik ook natuurlijk).  Maar in de ongebruikelijke file naar het wijnkraampje op een koude zaterdagmorgen in een stil dorp, kreeg ik al vlug andere gedachten. 

Ik realiseerde me dat het goed is dat de mensen nog moeite doen om zelfs op een gure winterdag buiten te komen voor een gratis fles witte wijn.  Het zou heel erg met ons gesteld zijn als we zo verwend waren dat we het niet meer deden.

Het gaf me plots een warm gevoel zoveel mensen moeite te zien doen voor een fles wijn.  Deze namiddag zullen vele inwoners van Hoeselt hetzelfde wijntje hebben gedronken, en dat is geen dagelijks gebeuren.  Schol en gezondheid!

04-12-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Vergeten

Een quiz deze week op TV, Blokken met Ben Crabbé.  Twee jonge kandidaten kregen een bekend geluidsfragment te horen uit een onemanshow van Toon Hermans (1916-2000), voor velen de grootste Nederlandse cabaretier van de jaren ’60 en ’70.  Naast cabaretier was hij een gevierd schrijver, muzikant, dichter en schilder.  Geen van beide kandidaten kende het geluidsfragment, erger nog, ze hadden nog nooit van Toon Hermans gehoord, totaal onbekend voor hen.  Quizmaster Ben was er zo van aangedaan dat hij op een moment dacht te doen te hebben met een frats van de mensen van  Bananasplit. 

Dat herinnerde mij eraan hoe relatief en vergankelijk alles is.  Als zelfs Toon Hermans nu al onbekend is voor de jonge generatie, wie zal er ons dan later nog herinneren?  De enigen die kans hebben in het collectief wereldgeheugen te blijven bestaan zijn mensen als Julius Caesar, Napoleon, Elvis, Michael Jackson, Paris Hilton en natuurlijk Eddy Wally.  Voor alle anderen wacht totale vergetelheid.

Een gedicht van Toon Hermans:

Geluk

Hij zocht het geluk, het grote ‘het’
hij zocht, maar vond het niet,
en vele malen stond hij met een kluitje in het riet
hij zocht het geluk in het riet,
hij zocht het geluk in het dal, aan de top
maar werd het zoeken moe
Pas toen hij zei: "Ik geef het op"
toen kwam het naar hem toe


Enkele bekende citaten van Toon Hermans:

• De hemel geeft, wie vangt die heeft.
• Te leven is een gunst,  te weten hoe is een kunst.
• De roem van mensen is slechts schijn.  Je kunt alleen maar groot zijn in het klein.

27-11-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Angstmaatschappij

Voortdurend worden we via de media geïnformeerd over alles wat misloopt en kan mislopen, en wat we er aan kunnen doen om dat te voorkomen.  Is dit het tijdperk van de angstmaatschappij?  Sinds Dutroux spelen er geen kinderen meer op straat, ’s nachts geld afhalen aan een automaat is spelen met je leven, na de moorden van De Gelder in een crèche, kom je geen kinderverblijf meer binnen zonder je aan te melden, ook al is de kans dat zoiets nog zou gebeuren te verwaarlozen.  Bij het minste wat gebeurt, reageren politici met maatregelen, en de vraag is of dat altijd nodig is.  Kan een maatschappij perfect zijn?  Kunnen we ooit uitsluiten dat niets meer zal fout lopen door het opleggen van zoveel regels.

Een blik op de midweekse krant van vandaag woensdag 17 november 2010 illustreert met welke angsten we continue worden opgezadeld.  Grote vette titel op het eerste blad: ‘Tijdbom antibiotica tikt in rusthuizen.’  In het artikel kunnen we lezen dat in onze rust- en verzorgingscentra een tijdbom tikt als er niet anders wordt omgesprongen met antibiotica en hygiëne.  In de Belgische rusthuizen is vandaag al 19 procent van de bewoners drager van de MSRA-ziekenhuisbacterie en in sommige rusthuizen loopt dat op tot bijna de helft.  Bij een foto van een kind staat: “opgelet: alleen gebruiken indien nodig.”  Een simpele vraag: waarom schrijven de dokters het dan voor?  Is het nu aan de oudjes om te zeggen wat hun dokters moeten voorschrijven?

In het hoofdartikel ‘De Kern’ krijgen we ander slecht nieuws: ‘Herman Van Rompuy pakte gisteren uit met de meest alarmerende waarschuwing sinds het begin van zijn ambtstermijn als voorzitter van de Europese Raad.  Als de eurozone de schuldencrisis niet onder controle krijgt, aldus Van Rompuy, dreigt niets minder dan het einde voor de hele Europese Unie.’ 

Europa…, ging dat niet voor meer stabiliteit zorgen op de geldmarkten?  We rollen van de ene Griekse tragedie in de andere.  De Europese Raad, de Europese instellingen… werken daar niet de bestbetaalde ministers en ambtenaren om dit alles op te lossen?

Op blz. 3 wordt gesteld dat de gezinsmoord in Wemmel (man, vrouw en zoon vermoord bij carjacking) had kunnen vermeden worden.  Een woordvoerder van de Federal Computer Crime Unit zegt dat het drama niet had plaatsgevonden als bij de plaatsing van het zoekertje op internet rekening was gehouden met enkele basisregels.  (Een straffe uitspraak als we in het artikel iets hoger op de bladzijde lezen dat de onderzoekers nog altijd maar moeilijk kunnen begrijpen dat de daders enkel voor de auto’s kwamen en dat ze ook rekening houden met een ander motief).

Federal Computer Crime Unit geeft in elk geval al tips voor het plaatsen van een zoekertje op internet. 

Regel nummer 1: ‘plaats nooit uw thuisadres of telefoonnummer bij een zoekertje.’

Als ik mijn krant doorblader kom ik terecht bij de zoekertjes, die staan vol met telefoonnummers.  Misschien kan het minder kwaad dat telefoonnummers in de krant staan dan op internet?  En wat moeten mensen doen die hun huis willen verkopen als ze geen adres mogen plaatsen, en mogen kopers dan niet komen kijken of moeten ze een kat in een zak kopen?  En iemand die moeilijk verplaatsbare dingen wilt verkopen, tuinhuisjes, beelden, meubels,…. het zal moeilijk zijn als je geen adres of telefoonnummer kunt doorgeven en als ze niet kunnen komen zien wat er te koop is. 

Verder staat er in de doordeweekse krant dat de ergste ellende van de wateroverlast voorbij is, maar dat na de regen sneeuw op komst is, dat door het alsmaar drukker wordend verkeer, de mist en werkzaamheden, Brussel gisteren onbereikbaar was, dat Ford Genk slechts werkzekerheid biedt tot 2014 in plaats van tot minstens 2020, zoals eerder beloofd door het management, dat het gisteren de slechtste beursdag was in drie maanden en dat de brandstoffen duurder worden. 

Een voor wie het nog allemaal niet genoeg is, en nog met meer angst wilt opgezadeld worden: er zijn nog de weekbladen, radio en TV.

17-11-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Pjèrke

Vandaag raast de eerste grote herfststorm over het land.  Regen en wind jagen ons naar binnen.  Ideaal weer om te lezen.  Heb nog eens gebladerd in het mooie boek “Hoeselt – De tijd van toen – Van de hak op de tak,” geschreven door Paul Achten.

Toevallig stootte ik op deze winderige dag op volgend verhaaltje.  Het gaat over Pierre Lambrechts (Pjèrkë van Kweskës Willëm), volgens het boek een intelligente, brave, ernstige, ludieke, aparte kerel, die geen kat kwaad zou doen,  een dorpsfilosoof,… en vrijgezel (°1919 - +2004).

“Op een late avond, of was het een vroege morgen, strompelde hij even bij café Bertus (sportlokaal) naar buiten om daar tegen de muur in de steeg het overtollige bier te laten weglopen.  Toen hij terug binnenkwam zag zijn broek er nat uit.  Mariette van Bertus vroeg: ‘Pjèrke, rèngert het baute?’ (= regent het buiten)

‘Nee,’ zaat Pjèr, ‘het wèèt!!’  (=het waait).

Een prachtig verhaaltje vind ik dat, echt in de sfeer van deze dag.

11-11-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Herfst

Als bladeren schilderen

Een bont tapijt uitspreiden

Bomen hun takken tonen

Wolken snellen en drukken

Dan is het herfst

Als de winden blazen

Dan koud, dan weer warm

Als de kerkhoven bloeien

En vogels samentroepen

Dan is het herfst

Als de zon milder wordt

Haar tinten zacht pastellen

De vruchten zijn geoogst

Alle schuren gevuld

Dan is het herfst

Als de dagen donkeren

Kilte overal binnendringt

Het haardvuur rood gloeit

En Sinterklaas zich roert

Dan is het herfst

Als herinneringen komen

Weemoed traant op de ramen

Berustend in wat is geweest

Wachtend op wat komen gaat

Dan is het herfst

11-11-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

05-11-2010, 16:54 geschreven door Ivo  

Mijn huis

Het huis waar ik me

steeds zo in geborgen voelde

begint tekenen van

slijtage te vertonen

Langzaam maar zeker

doet de tijd zijn werk
De pannen zijn nog redelijk

maar het gebinte vervormt

Alle vertrekken zijn alsnog
 in tamelijk goede staat

De rioleringen werken normaal

Het stelsel van de

centrale verwarming
is hier en daar aan

onderhoud of vervanging toe

Als het even meezit

zal ik nog een tijdje

in dit huis mogen vertoeven

Vandaag werd het 59 jaar

Het kan alle kanten uit.

27-10-2010, 18:38 geschreven door Ivo  

Memorabele blunders

Hier ga ik enkele recente echt gebeurde memorabele blunders vertellen.  Om niemand in verlegenheid te brengen, geef ik geen namen, alleen maar een hij en een zij.  En die hij of zij kan evengoed ikzelf, als iemand uit mijn familie- of kennissenkring zijn. 

De nieuwe stofzuiger

Zo was er iemand die een nieuwe stofzuiger had aangeschaft.  Ze had gekozen voor een degelijk merk, want de stofzuiger moest veel worden gebruikt, wat wil je met een grote hond in huis.  Ze was nog net geholpen voor het sluitingsuur van de plaatselijke elektrozaak.   Thuisgekomen ging ze de nieuwe aanschaf natuurlijk onmiddellijk uitproberen.  En wat bleek?  De stofzuiger werkte zeer degelijk, grote zuigkracht en heel weinig lawaai.  Eén groot nadeel echter: een te korte steel om mee te werken.  Voorovergebogen wegens de te korte steel, had ze de hele living gedaan, inclusief twee grote tapijten.  Na dat karwei had ze pijn aan de rug gekregen, want haar rug was altijd een zwakke plek geweest en dat liet zich nu voelen.  Ze was al een paar keer gaan kijken in de doos of er soms geen stuk meer inzat, maar dat was niet het geval.  Met zo’n onding jarenlang werken zag ze niet zitten, en daarom wilde ze naar de winkel bellen om haar beklag te maken.  Dat kon pas na de middagpauze.  Ontgoocheld wilde ze de stofzuiger in de doos opbergen om hem terug naar de winkel te brengen,  en te ruilen voor een andere.  Zo’n korte steel was echt niet te doen.  Bij het opbergen duwde ze per toeval op een knopje aan de steel en wonder boven wonder….. de steel schoof opeens uit en werd een stuk langer.  Bleek het te gaan om een telescopische uitschuifbare zuigbuis, aan te passen aan de lengte van de gebruiker.  Ze had de hele living met een halve steel gedaan.  Gelukkig had ze haar beklag nog niet gemaakt in de winkel en is het incident binnenshuis gebleven.

Les: lees eerst aandachtig de gebruiksaanwijzing, vooraleer te beginnen werken met een nieuw apparaat.

Bankkaart verloren

De avond ervoor was hij gaan kienen, zoals alle zaterdagen, samen met zijn partner.  De volgende morgen had hij zich op zijn gemak in de zetel gezet in de living aan de salontafel, ontspannen en schoenen uit.  Hij was bezig wat orde aan te brengen in zijn portefeuille.  Dat moet van tijd tot tijd gebeuren, want met al die elektronische kaarten van tegenwoordig is het zaak om het overzicht te behouden.  Opeens kwam hij verschrikt tot de vaststelling dat zijn bankkaart er niet meer in zat.  In paniek trok hij zijn schoenen aan die voor hem aan de tafel stonden, en begon hij te roepen dat zijn bankkaart weg was.  Er was volgens hem maar één mogelijkheid, hij moest die verloren hebben aan de kienzaal de avond tevoren.  Op de parking daar had hij zijn portefeuille bovengehaald, want hij is graag voorbereid als hij aan de kassa komt en hij was er zeker van dat zijn bankkaart er toen nog inzat.  Eerst verwittigde hij zenuwachtig Card Stop en daarna reed hij in zeven haasten van Hoeselt naar de kienzaal in Maasmechelen.   Zoals gevreesd was daar op een zondagvoormiddag geen leven te bespeuren.  Dan maar over het traliewerk gekropen met het risico zijn broek te scheuren.  De hele parking afgezocht, wel driemaal, naar zijn kaart niet te vinden.  Ontgoocheld is hij terug naar huis gereden.  In de namiddag, wanneer alles wat tot rust was gekomen, installeerde hij zich terug voor zijn zetel voor de tv, ze gaven een wielerkoers uit.  Toen hij zijn schoenen uitdeed, bemerkte hij iets abnormaals in de binnenkant van zijn linkerschoen, de bankkaart was terecht.  Iedereen vraagt hem nu of hij dat dan niet gevoeld had dat die kaart in zijn schoen lag, en daar kan hij alleen maar ontkennend op antwoorden.

Les: als je een bankkaart verloren hebt, kijk dan eerst in je schoenen vooraleer je paniekerig begint te handelen.

26-10-2010, 18:02 geschreven door Ivo  

De waarheid

Het grote mediagebeuren over de parachutemoord is voorbij.  Dertig jaar, dat is de straf die het Tongerse hof en volksjury op donderdag 21 oktober 2010 uitsprak voor Els Clottemans.  De speurders kregen tijdens het proces heel wat kritiek op hun manier van onderzoek voeren.  Volgens de verdediging van de veroordeelde verliep dat onderzoek eenzijdig en slecht, en hadden de speurders alleen hun cliënte in het vizier.  De speurders reageerden hierop door te zeggen dat er voor hen slechts één fundamenteel punt is, waar nooit van wordt afgeweken: enkel en alleen de waarheid telt.

Na het verdict werden alle kranten overstelpt met lezersbrieven.  Een meerderheid daarvan heeft grote twijfels over de uitspraak en vreest dat de echte waarheid niet aan het licht is gekomen.  Iemand veroordelen zonder materiële bewijzen kan volgens velen niet. 

Grote vraag is of de uitspraak van het hof van assisen gestoeld was op de waarheid.  Wat is evenwel de waarheid?   Misschien kunnen oude spreekwoorden, die toch veel volkswijsheid inhouden, klaarheid brengen.  Wat zeggen spreekwoorden over de waarheid?

Een eerste spreekwoord leert ons dat ‘de waarheid in het midden ligt.’  Joepie, zou je zeggen, we weten het al, simpel en eenvoudig.  Maar voor wie een beetje dieper nadenkt, stelt zich al vlug de volgende vraag: waar ligt het midden?  En dat vertelt het spreekwoord er spijtig genoeg niet bij.

Het tweede bekend spreekwoord over de waarheid brengt misschien soelaas: ‘Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.’  Zal wel zo zijn, maar ook dit spreekwoord brengt geen opheldering.   Misschien dat in de loop van de tijd de volledige waarheid aan het licht zal komen, door materiële bewijzen of laattijdige bekentenissen,  het geeft nu geen directe oplossing.  Daarbij is tijd heel geduldig, en zou het kunnen dat de volledige waarheid slechts na jaren aan het licht zal komen.  In elk geval zegt dit spreekwoord niet wanneer de waarheid zal worden achterhaald en daardoor is het niet bruikbaar voor deze zaak.

De spreekwoorden brengen ons dus niet verder.  Even ons licht opsteken bij bekende citaten.  Google gaf er op mijn vraag zonder verpinken tientallen over de waarheid, waarvan ik er enkele heb uitgekozen. 

Een citaat van een zekere Sherlock Holmes (toch niet de eerste, de beste) trok mijn aandacht: “Als je alles wat onmogelijk is hebt geëlimineerd, moet dat wat overblijft, hoe onwaarschijnlijk ook, de waarheid zijn.”  Vraag is dan: werd al wat onmogelijk is geëlimineerd?  Volgens de verdediging niet, volgens de speurders wel.  Dit citaat brengt ons bijgevolg evenmin verder, maar we kunnen er wel eens over nadenken.

Het is hopeloos, ook spreekwoorden en citaten brengen geen klaarheid in deze zaak.  Besluiten doe ik dan maar met een citaat van Simone Weil, een Frans filosofe, die leefde in het begin van de twintigste eeuw, dus al een heel oud en hopelijk wijs citaat:

“De waarheid beminnen betekent de leegte verdragen, en dus de dood aanvaarden.  De waarheid staat aan de kant van de dood.”

23-10-2010, 15:19 geschreven door Ivo  

Jeugdkapel

Dicht bij ons huis staat een kapel, de Jeugdkapel.  Via een holle weg is ze te bereiken, een prachtig idyllisch  decor.  De kapel werd in 1938 gebouwd door de jeugdbewegingen van Hoeselt en werd enkele jaren geleden grondig gerenoveerd.   Om aan de kapel te geraken, moet je een steile trap beklimmen.  Onderaan de kapel staat een bank, een rustpunt langs het fietsroutenetwerk.

Een kapel zou een rust- en bezinningsplaats moeten zijn, een plaats waar men even kan bekomen van de drukte.  Waar je een kaars kunt laten branden voor persoonlijke verlangens en herinneringen.  Dit kan niet meer bij de Jeugdkapel.  Ze is gebarricadeerd.  Voor de toegangsdeur staat een metalen traliewerk en de vensters van gekleurd glas zijn dichtgemaakt met metalen platen, waar kleine gaatjes in geperforeerd zijn, zodat je met wat moeite toch een glimp van de binnenkant kunt opvangen.  De kapel werd de laatste jaren immers steeds weer beschadigd.  Vensters werden ingeslagen en binnenin sneuvelde ook het één en ander.  Ze zeggen dat een groepje jongeren verantwoordelijk zou zijn voor deze vandalenstreken.  Tijdverdrijf om in de belangstelling te komen, zij het dan anoniem. 

Ondertussen werd één metalen afdichting van de ramen ook reeds bewerkt, er helemaal doorheen zijn ze nog niet geraakt.  Waarschijnlijk zal dat niet meer lang duren.

Onze Lieve Vrouw staat nu in een versterkte burcht, maar het is onzeker of het ijzerwerk haar genoeg bescherming zal bieden om er nog lang te vertoeven.

Gebedje voor Onze Lieve Vrouw

Ach Lieve Vrouwke

‘k zou zo graag een

kaarsje laten branden

binnen in de kapel

dicht bij uw beeld

maar de deur is toe

en ik kan niet bij u komen

Daarom bid ik tot u

vanachter dit traliewerk

voor een betere wereld

een wereld waar respect is

voor andermans zaken

Ik zal thuis een kaarsje

voor je aansteken

bij uw beeld op de kast

een veiliger plaatsje

dan hier

Foto 1: een schilderij van mezelf: De Jeugdkapel;
Foto 2: recente foto van de Jeugdkapel - voorgevel;
Foto 3: recente foto van de Jeugdkapel - zijgevel met gebarricadeerd raam.

10-10-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Gebarentaal
 

25 september 2010 was de internationale dag van de doven.  Vandaag tijdens het middageten hoorde ik op de radio iemand uitleggen dat de taal van de doven, de gebarentaal, ook onderhevig is aan dialecten, net zoals de gesproken taal.  Altijd van mening geweest dat de gebarentaal universeel was,  overal ter wereld hetzelfde.  Neen dus.  Het lijkt me een gevaarlijk gegeven.  Stel dat een dove ergens op reis in gebarentaal aan een andere dove wilt vragen: “Waar woont de dokter?”  En in dat land willen die gebaren zeggen: “Waar woont de bokser?”  ‘k Mag er niet aan denken wat er allemaal fout zou kunnen lopen.

26-09-2010, 15:31 geschreven door Ivo  

                                         Hoofdprijswinnaar

Vandaag fantastisch nieuws ontvangen bij de post.  In een grote omslag, afkomstig van ‘Bakker Financiële Directie,' zaten niet minder dan vier grote papieren, waarin met koeien van letters stond op geschreven dat ik grote kans maak op een superprijs!  Kort samengevat komt het er op neer dat ik geselecteerd ben als kandidaat voor de grandioze geldprijs van 10.000 euro, de hoofdprijs.

Er is evenwel een probleempje.  In de briefomslag zat ook de officiële bekendmaking van de genomineerde hoofdprijskandidaten van de wedstrijd.  Persoonlijk werd ik geselecteerd als kandidaat nr. 1, en dan is er ook nog Mevrouw Pover uit Gent, Oost-Vlaanderen, die geselecteerd werd als kandidaat nr. 2.

In nog grotere letters staat dat als blijkt dat ik de winnaar word van deze topwedstrijd, ze me gegarandeerd 10.000 euro zullen uitbetalen.  Ondanks het feit dat mevrouw Pover uit Gent ook een geselecteerde kandidaat is, staat er letterlijk zo bij (Mevrouw Pover moest het weten).

Eén kans op twee dus om een hoofdprijs van 10.000 euro te winnen, dat is niet min.  Maar de helft ervan, zou ook al mooi zijn.  Ik dacht bij mezelf, ik ga eens stout doen, ik ga buiten het weten van Bakker Financiële Directie proberen contact op te nemen met mevrouw Pover uit Gent, en haar een voorstel doen.   Mijn voorstel zou zijn dat wie van ons beiden de prijs ook mocht winnen, we hem zouden delen, elk de helft.  De kans op de 10.000 euro is dan wel weg, maar je hebt wel zeker 5.000 euro in handen.

In de witte gids ben ik dan het adres en telefoonnummer van mevrouw Pover uit Gent gaan opzoeken.  Daar staat onder Gent evenwel niemand met de naam Pover.  Wel één iemand die De Pover heet, maar op de papieren die ik heb, staat in grote drukletters duidelijk Mevrouw Pover, het kan dus niet die De Pover zijn.

Er zit nu niets anders op dan ongeduldig en vol hoop wachten wie van ons twee de hoofdprijs gaat winnen, Mevrouw Pover uit Gent of ik.  En je moet eerlijk zijn, heeft Mevrouw Pover nu de naam om zo’n grote prijs te winnen?  Dan verleent mijn naam zich daar toch veel beter toe, je moet er alleen nog maar de bloemen inzetten.

14-09-2010, 13:01 geschreven door Ivo  

11-09-2010, 11:23 geschreven door Ivo  

Jubileum

Het was me helemaal ontgaan, maar door de hete actualiteit werd ik er aan herinnerd.  Eigenlijk heb ik een jubileum te vieren, een gouden jubileum nog wel.   Alhoewel vieren hier wellicht niet zo’n goede woordkeuze is.

50 jaar geleden, op 1 september 1960, werd ik als achtjarige jongen, van het toen landelijke Termolen, gehucht van Zonhoven, in een internaat geplaatst van de Broeders van Liefde in Gentbrugge.  Een afgelegen gesloten gebouwencomplex, heden ten dage noemen ze zoiets een gevangenis.  Acht jaar heb ik er gezeten, alleen naar huis met de grote vakanties.  Acht jaar lang onder een streng regime, volledig afgesloten van het thuisfront.  Acht jaar die mijn jeugd vervroegd hebben beëindigd en me brandmerkten. Gelukkig ben ik er gespaard gebleven van pedofielpraktijken.  Andere leerlingen hadden minder geluk wanneer ze als lustobject waren uitgekozen. 

Alles moet niet worden afgekeurd.  Natuurlijk waren daar ook doorgoede broeders en leraars, mensen die hun best deden om het de leerlingen naar hun zin te maken.  Mensen aan wie ik heel goede en warme herinneringen heb.

Wat ik me nu tot de dag van vandaag evenwel nog afvraag, is waarom ze mij daar acht jaar lang hebben opgesloten.  Welke reden was daar voor?  De handicap aan mijn been, is voor mij niet voldoende

Maar al bij al, mag ik toch een jubileum meemaken..

Iedere leerling zal het op zijn manier hebben ervaren, en ik kan aannemen dat sommigen het een aangename tijd vonden op dat internaat.  Voor mij evenwel niet, het was een nachtmerrie.   Het relaas van mijn verblijf in het internaat heb ik proberen te beschrijven in een boek, met als titel nr. 267. Vooral de gevoelens die ik toen als kind had, hoe ik het persoonlijk beleefde, trachtte ik weer te geven door het vertellen van gebeurtenissen die ik er  meemaakte, droevige en plezante.

11-09-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Vertrouwen

Vertrouwen is het woord dat de laatste tijd (in België) het meest in de belangstelling staat.  De politici die betrokken zijn bij de preformatie van een nieuwe regering vertrouwen elkaar niet meer.  Sommigen willen de afspraken nu zwart op wit op papier, maar dat is voor anderen dan weer een teken van wantrouwen.  “Ofwel geloof je ons op ons woord,” zeggen die, “ofwel stoppen de gesprekken, want dan is er niet het noodzakelijk vertrouwen.” 

Indien je iemand op zijn woord wilt geloven, dan moet je een onbegrensd vertrouwen in die persoon hebben.  Weermannen bijvoorbeeld, kun je die vertrouwen?  Tot gisterenavond was ik geneigd om hierop ja te zeggen, want door de nieuwe technieken zijn die er toch fel op vooruit gegaan. 

Het weerpraatje van Frank op dinsdagavond 31 augustus bracht mijn vertrouwen aan het wankelen.  Natuurlijk is het zo dat weermannen met tal van onzekere factoren rekening moeten houden, maar toch….  Tijdens het weerpraatje zelf viel het me op hoe onzeker Frank over de situatie was en hij liet dat duidelijk blijken door zijn woordgebruik.  Hij gebruikte niet minder dan zes (6) maal het woord ‘waarschijnlijk’, eenmaal het woord ‘mogelijk’ en eenmaal de zin ‘ziet het er naar uit’ (heb dat achteraf goed nageteld met ‘Net Gemist’).

Tja,…  als je zo zwaar aan jezelf twijfelt, hoe moeten wij hem dan nog geloven?

Nu de eerste dag van zijn voorspellingen van gisteren bijna om is, kunnen we besluiten dat Frank er niet zo ver naast zat, of beter gezegd er zelfs pal op zat. 

01-09-2010, 16:48 geschreven door Ivo  

Opvallen

Er zijn vele manieren om op te vallen.  In de krant een foto gezien van een vermoeide preformateur Elio Di Rupo, … zonder strikje.  Dat was opvallend.

In mijn tuin heb ik eens rondgekeken naar dingen die opvallen, lang moest ik niet zoeken.

Eén bloem viel me op door haar feloranje kleuren, een echte aandachtstrekker.  Wie daar naast kijkt, is gegarandeerd kleurenblind. 

Als ik nog maar aanstalten maak om naar buiten te gaan, is onze hond Chloë er als de pinken bij en staat ze al voor mij aan de deur.  Welke andere hond loopt nu hele dagen met een worst rond?  Het is haar opvallend trekje.

Opvallen kun je door de grootste te zijn, daar is geen discussie over.  Toen ik vorige winter verschillende soorten dahliaknollen kocht, had ik er geen vermoeden van dat er een bij was met reuzenbloemen.  Stond niet op de verpakking.

Schoonheid is ook een manier om op te vallen, gewoon mooi zijn in al je eenvoud.  Zoals de witkleurige dahlia’s met een violet tintje.

Aan de voorkant van de border is het een pracht van ontelbare bloemen.  In alle maten, kleuren en vormen.  De border wordt afgezoomd door een rij zonnebloemen.  Aan de achterkant van de border is weinig te zien, behalve enkele bloemen die er komen piepen.  Aan de voorkant tussen al die andere bloemen zouden ze zeker niet zijn opgevallen, aan de achterkant van de border wel. 

In onze tuin verblijven vele vogels: mussen, meesjes, duiven, vinken en merels…  Komen allemaal een graantje meepikken van het kippenvoer of komen snoepen van de zonnebloemzaadjes.  Vorig jaar bemerkten we een merel met een witte kop.  Een tijd lang hebben we hem niet meer gezien, tot hij plots weer opdook.  Nu was hij in het gezelschap van een partner, die hem steevast volgde.  Ik kan geen enkele vogel van de andere onderscheiden, behalve die met zijn wit kopje, die valt op.

30-08-2010, 14:10 geschreven door Ivo  

Geld

Geld maakt niet gelukkig, zeggen ze.  Gisteren nog gehoord en ik ben het er volledig mee eens.  Om andere mensen de kans te geven gelukkig te worden, heb ik besloten een goede daad te stellen.  Eenmalig wel te verstaan.  Een tweede kans krijgt niemand. 

Aan iedereen die me er met een e-mailtje om vraagt, zal ik mijn bankrekeningnummer doorgeven.  Daarna kunnen geïnteresseerden hun geld op mijn rekening storten.  Zo zijn zij van die vuiligheid af en offer ik me op om diep ongelukkig te worden.

Update op 11 september 2010.  Na bijna veertien geen enkele reactie ontvangen op dit bericht.  Eerlijk gezegd, ik snap het niet meer...

30-08-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Namen

Een jong koppeltje heeft onlangs hun kind de naam Barça gegeven, naar hun favoriete voetbalploeg Barcelona.  Een ander paar reageerde op dit krantenbericht met de mededeling dat zij twee jaar geleden hun kind al de naam Harley Davidson gaven, omdat motoren een passie zijn.  Harley Davidson is ondertussen al twee jaar oud en wordt vandaag gedoopt.

Vroeger werden niet alle voornamen aanvaard bij de burgerlijke stand op de gemeente, nu is dat geen probleem meer.  Dit zou binnen een twintigtal jaren tot hilarische toestanden kunnen leiden. 

Stel je voor, het radioverslag van een voetbalwedstrijd, anno 2023.

Mooie aanval opgezet door Dobbel Palm, voorzet naar Atlas Copco, prachtige controle en doorsteekpasje naar Smart.  Klasse van Smart hoe hij de bal tussen de benen van zijn tegenstander Leffe Blond speelt.  Hij ziet Jeep vrijstaan en zet een één-tweetje met hem op.  Op rechts komt Trabant ingelopen, zijn tegenspeler Akai kan hem niet volgen, Trabant komt de grote rechthoek binnen en wordt gehaakt door Hoegaarden Grand Cru.  Scheidsrechter Lexus twijfelt geen ogenblik en legt de bal op de penaltystip.  Rolls-Royce zet zich achter het leer, terwijl doelman Triumph met zijn armen ligt te zwaaien om hem te beïnvloeden.  Rolls-Royce plaatst de bal precies in de linkerbenedenhoek, geen houden aan.   Verdiende goal voor de best spelende ploeg.

Na de wedstrijd volgde nog een rechtstreeks interview met trainer Grundig van de thuisploeg,  Samengevat kwam het er volgens hem op neer dat zijn ploeg een verdiende overwinning behaalde, maar dat hij besefte dat de tegenpartij twee grote kansen had gemist, waardoor de uitslag evengoed andersom had kunnen zijn.  Vooral de misser van Ford Mustang vond hij onbegrijpelijk.  Ook de jonge Voorzitter Mini werd nog even voor de camera gehaald, en die had vooral lof voor de prestatie van Westvleteren, die terugkwam uit een zware blessure.

22-08-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Limiet

Op het pakje zaad dat ik had gekocht, stond geschreven: “Helianthus annuus – Grote reuze-zonnebloem –  vormt bloemen met een diameter van 30 cm - hoogte 250 cm.”  In het koude voorjaar hadden ze moeite om op gang te komen, maar eens de zon en de warmte er waren, zag je ze dag per dag omhoogschieten.   Twee zonnebloemen staken elkaar naar de kroon om de hoogste te worden.  Tussen beiden in stond er nog een, maar die had de strijd al vlug opgegeven.  Op het laatst had ik een trapladdertje nodig om de hoogte te meten.  De grootste bereikte een lengte van 415 cm, de andere was iets kleiner. 

Toen kwamen er uit het niets drie zware regendagen.  De grootste had in haar winnaarseuforie met deze mogelijkheid blijkbaar geen rekening gehouden.  De stengel bovenaan was nog te zwak om haar door regen verzwaarde reuzenbloem te torsen.  Het werd haar te veel en ze knakte onder het enorme gewicht van de bloem.   Haar concurrent iets verder in de rij, had er binnenpretjes bij en plagerig kwam ze haar richting uit en bekeek haar minachtig vanuit de hoogte, alsof ze de schade persoonlijk wilde komen vaststellen. 

De rechtse had de strijd om de grootste te zijn gewonnen, maar hoogmoed werd haar ondergang.  Ze had de limiet duidelijk overschreden, en werd er zwaar voor afgestraft.  Geen nazaadjes voor haar.

21-08-2010, 20:16 geschreven door Ivo  

10-08-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

ING

ING is bezorgd voor de 60-plussers.  Ze hadden beslist dat die in de toekomst maximum 1.000 euro per week konden afhalen uit een geldautomaat, in plaats van 2.500 euro nu.  Bij ING zeggen ze dat ze de 60-plussers wilden beschermen, want de meeste bankkaartfraudes zouden gebeuren bij deze niet meer zo jongeren.  Nog dezelfde dag als de maatregel werd afgekondigd, moest ING hem na luid en algemeen protest intrekken.  Dan is een bank eens bekommerd om mensen, willen ze hen in bescherming nemen, en weer is het niet goed.

Wat nog niemand weet, is dat ING nog vele andere doelgroepen in bescherming wilde nemen.  Dit heb ik uit zeer betrouwbare bron als eerste mogen vernemen.  Eerst wilden ze de ouderen aanpakken, en als die genoeg beschermd waren, wilden ze ook andere doelgroepen beschermen.

Ziehier het plan.

Jongeren onder 12 jaar: per week kan er maximum 1/50 van het bedrag van de rekening worden afgehaald, maar niet meer dan 500 euro.  Niets meer afhalen tussen 20 uur ’s avonds en 09 uur ’s morgens, wegens slaaptijd.

Jongeren tot 18 jaar: geld afhalen kan tot 1.250 euro/week.  Als dat evenwel meer dan twee keer per maand gebeurt, moeten ze zich aan het loket melden, samen met de ouders of de voogd.

Jongeren 18-30 jaar:

Indien ongehuwd of niet-samenwonend: per week maximum 2.500 euro.  Indien ze meer willen per week, kan dat, maar alleen na een geschreven verklaring waarin de reden van de verhoogde geldopname is weergegeven, en dit is goed te keuren door ING (dit om impulsieve beslissingen te vermijden).

Indien gehuwd of samenwonend: elke partner kan tot 1.250 euro per week met zijn/haar kaart afhalen.  Indien ze meer willen,  moeten ze zich samen gelijktijdig aan het loket melden.

30 tot 40-jarigen:

Maximum 2.500 euro per week maar niet van vrijdagavond 22 uur tot maandagmorgen 06 uur.  Op die tijdstippen mag maximaal 1.000 euro/week worden afgehaald, zoals de 60-plussers (reden: kans op verminderde alertheid).

40 tot 50-jarigen:

Maximum 2.500 euro per week.  Indien ze slagen in een door ING afgenomen psychologisch en vaardigheidsonderzoekje kan dat bedrag opgetrokken worden tot 5.000 euro/week.  Indien gehuwd of samenwonend moeten beide partijen het hier wel over eens zijn.

50 tot 60-jarigen:

De overgangsgroep. 

Tot 55 jaar: 2.500 euro per week, zonder bijkomende voorwaarden.

55 tot 60 jaar: 1.250 euro per week, zonder bijkomende voorwaarden.

60-jarigen:

Die regeling heeft uitgebreid in de pers gestaan, maar werd ondertussen dus afgevoerd.

75-plussers tot aan het levenseinde:

Maximum 100 euro per week.  Indien meer gewenst, te wenden aan het loket, maar dan vergezeld van iemand die wettelijk het toezicht over die persoon mag uitoefenen.

Door de onverwachte reactie van de 60-plussers gaat ING de modaliteiten voor de andere leeftijdsgroepen ook niet wijzigen en worden die bijgevolg niet beschermd. 
En nochtans, ING meende het goed met ons….

Spijtig, een gemiste kans.

04-08-2010, 15:38 geschreven door Ivo  

Slapen

Volgens een recent Amerikaans onderzoek zijn niet acht uur slaap per etmaal ideaal om gezond te blijven, maar wel zeven uur.  Mensen die minder of meer dan zeven uur liggen te ronken, dutjes inbegrepen, lopen volgens de studie een groter risico op hart- en vaatziekten.

Lap, daar heb je het.  Heb ik me al die jaren de zelfdiscipline opgelegd om aan die destijds door onderzoekers voorgeschreven ideale acht uur slaap te komen en miste ik ’s avonds vaak mijn favoriete tv-programma’s wegens te laat en daardoor slecht voor de gezondheid.  Wie indertijd geen acht uur per nacht onder de wol lag, was met zijn gezondheid aan het spelen, werd gezegd.

En nu komen ze plots met de boodschap: “Het was niet waar, we hebben ons vergist, acht uur slapen is slecht, daar word je op termijn ziek van.”  Ondertussen zit ik door die jarenlange acht uur slaap misschien opgezadeld met een of andere hartkwaal of verstopte bloedvaten, wie weet. 

Dat ze straks niet afkomen met onderzoeken die uitwijzen dat vier glazen rode wijn per dag beter is dan twee, of dat veel chocolade eten eigenlijk gezonder is dan weinig.  Of nog erger dat veel spek met eieren eten beter is dan alle dagen aardappelen of pasta.  Als ze daar ooit mee uitpakken, dan sta ik niet meer in voor de gevolgen.  Onweerstaanbare dwang noemen ze zoiets.

03-08-2010, 18:48 geschreven door Ivo  

28-07-2010, 11:32 geschreven door Ivo  

27-07-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Zomer

Zon, water, parasol

Margriet, gras, zonnebloem

Zee, zand, lol,

Vlinders, bijen, gezoem

Bikini’s, bloot, kussentjes allerlei

Lavendel, beekjes, Vogezen

Drankjes, bankjes, vruchtengelei

Muziek, fietsen, lezen

Woelen, dromen, zoenen

Wolken, wind, hagelbui

Kersen, pruimen, limoenen

Vakantie, reizen en vooral lui

22-07-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Stelen

Stelen, dat mag niet.  Je mag helemaal niets stelen, daar staan strenge straffen op.  Er is één uitzondering:  de show.  Die mag je stelen.  Als je die steelt, dan zetten ze je zelfs op een voetstuk en krijg je er nog applaus bovenop.

07-07-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

05-07-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Opgelost

De uitvaartsector vraagt dat lijken in de toekomst ook opgelost zouden mogen worden.   De nieuwe techniek bestaat erin dat het lijk in een aluminium container wordt gelegd, waarin water en een chemische oplossing zitten.  In drie uur tijd wordt het lichaam vloeibaar gemaakt, op wat restafval na, dat overblijft van de botten.  Deze resten kunnen de nabestaanden dan meenemen in de urne.   Ze beweren dat het veel beter is voor het milieu dan verbranden, want een crematie vergt veel energie en er ontstaat bijkomend veel CO2.  Niets van dat alles bij resomatie, want zo heet de nieuwe techniek.  Goed onthouden, binnenkort ook terug te vinden in de Dikke Van Dale.

Mooi opgelost zou ik zeggen.  Wat er met mij na mijn dood zou gebeuren, begraven of verbranden, dat liet me tot nu toe koud,… alhoewel, die oven

Maar drie uur in een bad met een bijtend product, daar zullen ze me toch stevig van moeten overtuigen.  Zou een zekere Andras Pandy sommigen op ideeën hebben gebracht?

Of het ook beterkoop gaat worden, heeft de uitvaartsector er niet bijgezegd.  Ook niet of ze de kist mee gaan oplossen in het zuurbad.  Als het is om het milieu te  redden, mogen we ons niet te veel vragen stellen.  Alle middelen zijn dan goed.

29-06-2010, 19:17 geschreven door Ivo  

22-06-2010, 20:11 geschreven door Ivo  

Een zomers tafereeltje

Lekker warm weer, heerlijk genieten in een luie zetel op het terras.  Een dichte beukenhaag met daarvoor een kleine vijver.  Goudvissen komen speels eten zoeken aan de oppervlakte.  Een prachtige blauwe waterjuffer komt aangevlogen en gaat wat uitrusten op de oeverbeplanting.  Plots vliegt een mus uit de haag en grijpt de waterjuffer.  Ze verdwijnt ermee in het dichte gebladerte.  Het rustig zomers tafereeltje wordt aldus abrupt verstoord.    Waarom moest de waterjuffer sterven, op deze zorgeloze zonovergoten dag?

15-06-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Foto’s

Merkwaardig toch dat we dikwijls met onszelf lachen bij het bekijken van oude foto’s, en dat we ons in de tegenwoordige tijd meestal zo serieus nemen.

13-06-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Oorlogen, massale verkrachtingen, hongersnood, wereldwijde folteringen in gevangenissen, oceanen besmeurd met olie, corruptie bij grootbanken met financiële wereldcrisissen als gevolg, pedofiele priesters en bisschoppen, vernielen van tropische wouden met inbegrip van de dieren die er in leven, luchtvervuiling waardoor catastrofale opwarming van de aarde, …. allemaal mensenwerk.

Wat me daarbij nog het meest verontrust is dat God ons schiep naar Zijn beeld en gelijkenis.

Oude Testament.  Genesis.  Hoofdstuk 1.  De Schepping.

[26] En God zei: “Nu gaan Wij de mens maken, als beeld van Ons, op Ons gelijkend; hij zal heersen over de vissen van de zee, over de vogels van de lucht, over de tamme dieren, over alle wilde beesten en over al het gedierte dat over de grond kruipt.”  [27] En God schiep de mens als zijn beeld; als het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen.  [28] God zegende hen, en God sprak tot hen: “Wees vruchtbaar en word talrijk; bevolk de aarde en onderwerp haar; heers over de vissen van de zee, over de vogels van de lucht en over al het gedierte dat over de grond kruipt.”

Ik vrees dat de mens God een beetje verkeerd begrepen heeft.

09-06-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven


acht, negen, tien, elf, twaalf, dertien


vijftien, zestien, achttien, twintig


ik ga zo graag naar school

02-06-2010, 16:27 geschreven door Ivo  

Ik hou van de zon


van de wolken


en van de wind


maar rode kool haat ik

01-06-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Oliebron in de Golf van Mexico

Nu hebben ze die oliebron in de Golf van Mexico toch niet gedicht zeker (zeggen die van BP tenminste).  Waarom hebben ze die bron niet laten spuiten?  Als het nog even had geduurd,  konden we binnenkort allemaal met emmers naar de zee om onze brandstof te halen.  Ze gunnen een mens ook niets meer tegenwoordig.

Update zondag 30 mei 2010.  De berichten over het afdichten van het olielek waren onjuist, er zou momenteel nog massaal olie ontsnappen.  Er blijft dus een kansje dat de olie toch tot nog bij ons aan de kust zal geraken, al zou dat nog wel even kunnen duren.

28-05-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

23-05-2010, 10:41 geschreven door Ivo  

BHV X 10

Belgisch Horror Verhaal

Bevel Hoogdringend Verdelen

Beschamend Helse Vechtscheiding

Beklijvende Heilige Vijfminuten

Bestendig Hevig Verzet

Botte Hakbijl Verhakseling

Best Heel Voorzichtig

Bijzonder Hete Vraag

Bijna Helemaal Verzuurd

Belachelijk Hopeloze Verordening

18-05-2010, 19:54 geschreven door Ivo  

Op 17 mei 2010 overleed Bobbejaan Schoepen, 85 jaar oud.  Hij werd geboren op 16 mei 1925 onder de naam Modest Hyppoliet Joanna Schoepen.   Bobbejaan was een veelzijdig artiest. 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Bobbejaan_Schoepen

Talloze van zijn liedjes zijn opgeslagen in het collectief geheugen, en zullen zeker van tijd tot tijd terug opduiken.  Liedjes zoals "Ik heb eerbied voor jouw grijze haren," Café zonder bier," en "De lichtjes van de Schelde."
Vooral het laatste is ongetwijfeld dikwijls door onze moeders en grootmoeders meegezongen.

http://www.youtube.com/watch?v=CLJbtadvuKM&feature=PlayList&p=E7B2AE9232F4F942&playnext_from=PL&playnext=1&index=11

De lichtjes van de Schelde

De tijd zit erop en we varen weer thuis
Het duurt nog maar enkele weken
Een paar keer op wacht en dan kom ik naar huis
Dan zullen w'elkander weer spreken
Dus, dit is de laatste brief die ik je schrijf
Kijk 's avonds maar goed in de krant
Dan weet je precies waar ik ben en ik blijf
Totdat ik weer t'rugkom in 't land

(refr.)
Zie ik de lichtjes van de Schelde
Dan gaat m'n hart wat sneller slaan
Ik weet dat jij op mij zult wachten
En dat je aan de kaai zult staan
Zie ik de lichtjes van de Schelde
Is 't of ik in je ogen kijk
Die zo heel veel liefs vertellen
Dan ben ik als een prins zo rijk

Je weet wel, m'n schat, dat ik veel van je hou
Dat hoef ik je niet te verklaren
Een zeeman is dol op z'n kind'ren en vrouw
Maar toch moet hij altijd weer varen
En heeft soms de zee iets verkeerds met me voor
En krijg ik voorgoed averij
Denk dan aan de kind'ren en sla je er door
Maar spreek ze dan dikwijls van mij

17-05-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

13-05-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

09-05-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Natuur

De vulkaan met de bijna niet uit te spreken naam Eyjafjallajökull zette in april de wereld een tijdje op haar kop.  Even liet de natuur voelen wie het eigenlijk voor het zeggen heeft als het er op aan komt.  In Europa en wereldwijd bleven vliegtuigen aan de grond, viel het transitverkeer van personen en goederen stil, stonden taxi’s vergeefs op klanten te wachten en lagen de anders drukke hallen op de vlieghavens er verlaten bij.  Mensen en machines wachtten werkloos op betere tijden. 

Toen ik in het weekend van het hoogtepunt van de vulkaanproblemen op de E313 van Hasselt richting Antwerpen reed, passeerde ik langs de grote windmolens van Nike in Ham.  Ze stonden er werkloos bij, er zat niet de minste beweging in de grote wieken.  De natuur leverde die dag geen energie en de windmolens geen elektriciteit.

De Brugse bisschop Roger Van Gheluwe nam op 23 april 2010 ontslag, nadat een verborgen kant van hem aan het licht was gekomen.  Jarenlang heeft hij een neefje, de zoon van zijn broer, seksueel misbruikt.  Hij heeft zich voor bezinning teruggetrokken in de abdij van Westvleteren, hopelijk houdt hij er geen kater aan over.  Zijn natuur bleek sterker dan zijn roeping.

26-04-2010, 19:43 geschreven door Ivo  

Lente

Ik was bijna vergeten je frisse groen

je wit in blauw, je blauw tegen zwart

je goud op grijs en je zilver

je geel in wit, je rijk palet

Ik was bijna vergeten je hevig en je diep

je kwelen en je kwetteren, zo vief

je warmte en je pressie, je drang

je draaien en je keren, zo lang

Ik was bijna vergeten het krieken

je schemering in rood en geel

je mare van weelde en pracht

je toon, je geruis en kracht

Ik was bijna vergeten je tederheid

je kuren en je grillen

En hoe vlug ik je herkende

mijn lente, lente, lieve lente

22-04-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

17-04-2010, 08:24 geschreven door Ivo  

Eén wens

Een oude landloper, die altijd onder dezelfde brug ging overnachten in een drukke stad, vond op een avond, net voor hij zich terugtrok om te gaan slapen, een verweerde koperen kruik tussen de struiken.  Hij raapte de kruik op, want ze leek hem toch wat geld waard.  Misschien goed voor wat extra eten en drinken, dacht hij.

Tot zijn grote verwondering kwam er een mist uit de kruik, die stilaan veranderde in een mannelijk figuur met lange witte baard.  De landloper wreef zich eens goed in de ogen.  Zou hij deze avond zo dronken zijn dat hij waanvoorstellingen begon te zien?  Hij twijfelde even, maar toen begon de geest uit de kruik te spreken. 

Die sprak tot hem: “ik heb heel goed en heel slecht nieuws voor je.  Je mag zelf kiezen welk nieuws je het eerst wil horen.”

“Zeg dan maar eerst het slechte,” zei de landloper, “dan zijn we daar al van af.”

Toen sprak de geest uit de kruik: “Het staat in de sterren geschreven dat wie deze kruik zou vinden en mij daardoor liet ontsnappen nog maar één dag te leven heeft vanaf het moment dat hij de kruik opraapte.”

De landloper schrok zich een hoedje, en moest even slikken en hikken.

“Vertel me dan nu ook maar vlug het goede nieuws,” prevelde hij.

De geest uit de kruik ging verder: “Het hele goede nieuws dat ik je kan meedelen, is dat je één wens mag doen, die onmiddellijk en volledig in vervulling zal gaan.  Die wens mag evenwel niets te maken hebben met je gezondheid of met het slechte nieuws dat ik je zojuist vertelde.”

De landloper nam een slok van de halfvolle fles wijn, die hij al had weggestoken voor de volgende dag.  Hij begon te piekeren, en te piekeren wat hij zou vragen, maar zijn vertroebelde geest kon niets zinnigs bedenken.

“Weet je wat,” zei hij tenslotte, “mijn wens is dat jij hier onmiddellijk uit mijn leven verdwijnt, voor altijd, en dat ik me van dit hele verhaal en van jou niets meer herinner.  Ik wil me seffens zoals elke avond te slapen leggen in mijn kartonnen doos, mijn roes uitslapen en morgenvroeg mijn laatste dag doorbrengen met mijn lotgenoten, zoals alle dagen voorheen, tot mijn tijd gekomen is.  Je denkt toch niet dat ik me nu ga liggen zot te piekeren tot ik mijn beste wens gevonden heb, daarvoor is de tijd die me nog rest me veel te kostbaar.”

De landloper was nog niet goed uitgesproken of hij zag de mistige geest zich terugtrekken in de kruik.  Hij gooide ze terug tussen de struiken waar hij ze gevonden had, kroop in zijn kartonnen doos en begon aan zijn laatste nachtrust.

15-04-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

13-04-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Jos Ghysen bank

Het doet een mens deugd om na die lange grijze gure winter eindelijk terug wat zon te zien en te voelen.  Ik profiteerde ervan om op één van die eerste lentemiddagen een fikse wandeling door de binnenstad van Hasselt te maken.  Dan voel je dat de spieren nog niet op temperatuur zijn.  Daarom tussendoor wat gaan uitrusten op één van de vele banken in de stad, toevallig de Jos Ghysen bank, die op het klein gezellig Kadetjesplein staat.  Kwam het doordat ik te lang was blijven zitten op die bank of was het mijn conditie, dat laat ik in het midden, maar toen ik van Jos zijn bank opstond, voelde ik mij zo stijf als een plank. 

Och, het zal wel aan mezelf hebben gelegen …

12-04-2010, 18:35 geschreven door Ivo  

06-04-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

26-03-2010, 12:45 geschreven door Ivo  

22-03-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

16-03-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

11-03-2010, 19:15 geschreven door Ivo  

Nu de pc's de huiskamers hebben veroverd,
kunnen we ook zeggen:

Elk huisje...
heeft zijn muisje

05-03-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Natte dweil

Als ik bij Google de zoekopdracht “natte dweil” ingeef, komt als eerste zoekresultaat iets uit de bus over Herman Van Rompuy.  Dat komt omdat de euroscepticus Nigel Farage de eerste Europese president onlangs omschreef als “iemand met het charisma van een natte dweil, en het uiterlijk van een lagere bankbediende.”  Een uitspraak die heel wat deining veroorzaakte in politieke en andere middens.  Velen noemden het een zware belediging voor de President Nr. 1 van Europa.

Toch is het interessant en nuttig even stil te blijven staan bij de uitspraken van Nigel Farage, om te achterhalen wat hij precies  bedoelde, want de man krijgt daartoe zelfs de kans niet meer door al de heisa.

Een natte dweil,  vakbekwame poetsvrouwen zullen het niet tegenspreken, is een onmisbaar toebehoren om grondig te kuisen.   Het feit dat Farage Van Rompuy een natte dweil noemt, is eigenlijk een compliment.  Hij wil hier eigenlijk symbolisch mee zeggen dat hij verwacht dat Van Rompuy grote schoonmaak gaat houden in dat Europees luxewereldje, waar veel te veel en te zwaar betaalde nutteloze raadsleden zetelen (of canaperen ) in hun Gebouw Van Babel.  Voor hetzelfde geld had hij Van Rompuy ook een droge dweil kunnen noemen, daar kun je nu eens niets mee aanvangen, of een stofvod of een vuilblik, wat heel wat minder uitstraling zou opleveren.  Neen, hij koos bewust voor een accurater gerief, de natte dweil.

En de tweede omschrijving: “het uiterlijk van een lagere bankbediende”, was natuurlijk ook positief bedoeld.  Waarom al dat kabaal?  Wat is er in godsnaam mis met een lagere bankbediende, vraag ik me af.  Waarom begint iedereen te steigeren met deze vergelijking?  Niemand schijnt het compliment van Nigel Farage te begrijpen.  Hij had Van Rompuy evengoed kunnen vergelijken met een zeer hoge banktopman, die miljoenenbonussen opstrijkt om te gokken op de beurs met het spaargeld van Kleine Jan, waarbij soms het volledige kapitaal wordt opgegokt.   Niet toevallig sprak Nigel specifiek over een lagere bankbediende die dat niet doet, maar wel een respectabele bediende is, die zware verantwoordelijkheden draagt en bekend staat voor secuur werk.  Niet te begrijpen dat mensen dit een belediging kunnen vinden.

Verder noemde Nigel Farage België een onbestaand land.  Hier wil ik echt niet verder op ingaan.

05-03-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

01-03-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Na regen komt...
regen, en regen,
en nog eens regen...

26-02-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Alledaags miraculeus

Twee cellen worden een kind

Een knop wordt een bloem

Je goed voelen door een groet

Kunnen voelen wat in een zak zit

Een ei wordt een kuiken
De zon die op de wolken schijnt

Iemand missen die er niet meer is
Een kindje dat geboren wordt

De bedwelmende geur van een bloem
Tranen van verdriet
Proeven hoe lekker er gekookt is

Een kuiken wordt een kleurige haan

De dag die na de nacht komt

Ogen die kunnen kijken

Water dat uit de lucht valt

Kunnen ruiken wat de pot schaft

Zonlicht dat de aarde verwarmt
Een baby die een volwassen mens wordt

Na het slapen weer wakker worden
De sterrenhemel bij een heldere nacht

Iemand herkennen in een menigte

Een regenboog in de lucht

Oren die kunnen horen

Geluk tonen door te lachen

Iemand hebben die van je houdt
.......
Alles zo alledaags, en toch miraculeus

What a wonderful world - Louis Armstrong -  songtekst

I see trees of green, red roses too
I see them bloom for me and you
And I think to myself, what a wonderful world
I see skies of blue and clouds of white
The bright blessed day, the dark sacred night
What a wonderful world

The colors of the rainbow so pretty in the sky
Are also on the faces of people going by
I see friends shaking hands
Saying "How do you do"
They really saying "I Love You"

I hear babies cry I watch them grow
They learned much more than I'll never know
And I think to myself, what a wonderful world

http://www.youtube.com/watch?v=xotoDy5806Y

24-02-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

23-02-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Vrolijke Vrienden


Vrolijke vrolijke vrienden
vrolijke vrienden, dat zijn wij
Vrolijke vrolijke vrienden
vrolijke vrienden, dat zijn wij

Als wij samen gaan kamperen
naar het bos of naar de hei
Dan klinkt het wel duizend keren
vrolijke vrienden dat zijn wij

Vrolijke vrolijke vrienden
vrolijke vrienden, dat zijn wij
Vrolijke vrolijke vrienden
vrolijke vrienden, dat zijn wij

's Morgens komt de zon ons wekken
en de vogels zingen blij
Dan is 't tijd dat wij gaan trekken
door de duinen, bos of hei

Vrolijke vrolijke vrienden....

Twee of drie die koken 't eten
brengen lekk're dingen mee
Dat is iets dat wij wel weten,
wie op kamp is eet voor twee!

Vrolijke vrolijke vrienden....

En gaat stil de avond komen,
zingen, dansen wij bij 't vuur
Tot wij in ons tent gaan dromen
in het late, late uur!

Vrolijke vrolijke vrienden....

http://www.youtube.com/watch?v=qoe6C_fKEhY


Op 16 februari 2010 is Bob Davidse, Nonkel Bob, op 89-jarige leeftijd overleden.  Nonkel Bob is voor meerdere generaties kinderen een idool geweest, ook voor mij.

20-02-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Beter één vogel in de hand, dan tien in de lucht.
Alhoewel... andersom kan ik me moeilijk voorstellen.
                         

17-02-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Het Noodlot

Misschien heeft gisteren iemand tegen zijn geliefde gezegd: "Vandaag neem ik de trein, want op de weg vind ik het te gevaarlijk met die sneeuw en ijzel."

Misschien heeft gisteren iemand uit bezorgdheid tegen zijn geliefde gezegd: "Neem vandaag de trein maar, want het is veel te gevaarlijk op de weg om met onze auto naar het werk te rijden."

14 februari

Een foto op het aanrecht

Waarop je breeduit lacht

Een mooi plaatsje, en terecht

Waar je altijd op ons wacht

Zo blijf je steeds in onze gedachten

En kun jij ons altijd gadeslaan

Wie weet zul je op ons wachten

Zodat we ooit samen verder gaan

Jij was ons grote zorgenkind

 Konden we je nog maar eens zien

Goed of minder goed gezind

Rust zacht, tot later lieve Valentine

13-02-2010, 15:26 geschreven door Ivo  

05-02-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Voetbalsupporters

Er zijn twee soorten fanatieke voetbalsupporters.  Zij die blind zijn voor de fouten van hun eigen ploeg en zij die die fouten niet willen zien.

01-02-2010, 18:27 geschreven door Ivo  

Met dank aan

Als iemand mij eens kon uitleggen waarom op overlijdensberichten altijd alleen maar staat: “Met dank aan haar/zijn huisdokter.”

En nooit, bijvoorbeeld: “Met dank aan haar/zijn bakker, slager, tuinier, kapper of bankier...."

We werken allemaal toch maar voor onze boterham    .

31-01-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Gedichtendag

Vandaag is het gedichtendag

geen dichter die dit missen mag

iets met een traan of een lach

of een rijmpje met een kwinkslag

Je laat je maar gaan, alles kan

als je maar niet speelt op de man

een gedicht dat is geen roman

en ligt in het bereik van alleman

Een gedicht over het weer

over de liefde of het verkeer

of over je baas, die brombeer

laat je maar gaan deze keer

Want het is vandaag gedichtendag

de dag dat je schrijven mag

wat al lang op je lever lag

onder de vlag van gedichtendag

28-01-2010, 13:17 geschreven door Ivo  

Door de economische crisis is er ook onrust in de luxe-lingeriesector, zowel bij de productie als bij de verkoop.  De vakbonden hebben al gedreigd: zij willen geen naakte ontslagen.

28-01-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

2010: balans na bijna een maand

De klanken van de nieuwjaarswensen zijn nog maar net uitgestorven, en toch kregen we in dit prille nieuwe jaar al heel wat ellende over ons heen.  Meer dan we voor mogelijk hielden:
- Ronald Janssen;
- aardbeving Haïti: voorlopig 150.000 doden (25/1), honderdduizenden  gewonden, daklozen…;
- ongeveer 1,7 miljoen liter olie kwam in zee terecht na een botising tussen een sleepboot en een olietanker;
- sneeuwstormen en misérie op onze wegen, alle strooizout op;
- sluiting Opel-fabriek te Antwerpen aangekondigd, met in haar kielzog talrijke andere bedrijven;
- vliegtuig valt neer en een mislukte aanslag op een vliegtuig;
- een minister van pensioenen met een lege kas die zijn job verwart met stand-upcomedy;
- gasexplosie in Luik verwoest appartementsgebouw, tientallen doden?
-  vul maar aan…

En nu het goede nieuws dat ons in 2010 al te beurt viel:
- euh
- euh, euh, euh
- vul maar aan…

Vooral positief blijven….

27-01-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Als ik heel de vakantie braaf ben

Krijg ik een nieuwe fiets

Pa kreeg gisteren een nieuwe auto

Ik heb een heel, heel brave pa

19-01-2010, 16:14 geschreven door Ivo  

Mijn pa kan alles

Hij was vroeger altijd de beste

Maar hij wordt oud, zegt ma

Rekenen gaat nu zo goed niet meer

19-01-2010, 16:14 geschreven door Ivo  

                                  Van schrijfpapier naar PC

Bij het opruimen van oude dossiers, kom je soms interessante dingen tegen.  Zo vond ik bijvoorbeeld volgende onderstaande nota terug, die ik in november 1999 naar mijn chef stuurde. 

"Nota aan de heer .... (mijn chef)

Momenteel beschikken wij in onze bureau over één volwaardige PC met printer en één reserve PC, die hier is blijven staan als 'oefencomputer.'  Omdat wij alsmaar meer en meer met de PC werken, is één computer voor vier mensen te weinig.  Nu gebeurt het al regelmatig dat iemand moet wachten tot de PC vrij is.  Daarom mijn voorstel om één PC met printer bij te kopen voor onze bureau.  Zo is er dan voor twee mensen één PC.  Indien deze aankoop nu niet mogelijk is, zou die toch best begin 2000 gebeuren."

Tot zover de nota van 1999.  Nu is de situatie in dezelfde bureau de volgende: iedereen heeft een PC en als die uitvalt, zijn we allemaal technisch werkloos.

Persoonlijk heb ik de tijd nog meegemaakt van geschreven brieven en schrijven in boeken, de antieke typemachine, het carbonpapier, de stencils, masters, en nu de PC.  Wedden dat sommige jonge bedienden bepaalde termen niet meer kennen.  Van een snel veranderende wereld gesproken.

15-01-2010, 00:00 geschreven door Ivo  

Driekoningen

Rond de kerstperiode van vorig jaar alweer, stond er in de kranten een opmerkelijk bericht.  Dominee Thomas Anderson van de “Living World Bible Church” in Mesa Arizona, een autoriteit in zijn vakgebied, beweert dat Jezus niet arm geweest kan zijn, gezien hij bij zijn geboorte waardevolle giften kreeg als goud, wierook en mirre.  De ouders van Jezus, Jozef en Maria, waren volgens de dominee eveneens bemiddeld.  Ze trokken bijvoorbeeld per ezel naar Bethlehem, wat in die tijd een uiting van welstand was.  Een ezel stond in die tijd, volgens de dominee, gelijk met nu een Cadillac.  Als een arme een ezel had, dan at hij die op, zo simpel is dat.  Alleen de meer bemiddelden konden volgens de dominee hun ezel onderhouden als vervoermiddel.  Waarbij ik me de vraag stel of we er in die tweeduizend jaar echt zijn op vooruit geraakt, want in tijden van crisis zie ik nu niemand zijn Cadillac oppeuzelen.

Dat bericht stemt tot nadenken.  Is Jezus alleen maar in een stal geboren, omdat er in de herberg geen plaats meer was?  Stel dat er in die herberg wel nog plaats was geweest, ons kerstverhaal zou er heel anders hebben uitgezien.  Van een kribbe, een os of een ezel zou dan  geen sprake zijn geweest.  Misschien was Jozef dan na die lange vermoeiende reis een pintje gaan drinken aan de toog, wat een heel aanvaardbare daad zou geweest zijn.  Misschien was Maria in tussentijd dan wel alleen bevallen.  Herders zouden in dat verhaal waarschijnlijk niet zijn voorgekomen, wel zatte tooghangers die er mee lachten dat de Heiland was geboren. 

Komen binnenkort nog andere delen van het bijbels verhaal op losse schroeven te staan?  Volgens mij is het gewoon wachten op de resultaten van de studie van één of andere professor Bijbelkunde, die uitwijst dat er niet drie, maar vier Koningen waren.  Caspar, Melchior en Balthasar zouden het gezelschap gehad hebben van een vierde vorst, namelijk Filippis Bardos.  Eigenlijk was die op dat moment nog geen koning, maar een prins, alhoewel hij toch niet meer van de jongsten was.  Volgens de nog te publiceren studie kwam dat omdat zijn oude koppige vader maar geen afstand van de troon wilde doen, omdat hij zo gehecht was aan zijn wereldse macht.  Andere deskundigen zullen dat tegenspreken en de mening opperen dat de vader geen vertrouwen zou hebben gehad in zijn zoon en daarom zelf zo lang mogelijk koning wilde blijven.  Wat er ook van zij,  Fillippis Bardos had een voor die tijd zeer origineel cadeau bij.  Zijn drie kompanen hadden goud, wierook en mirre, maar hij had spande de kroon met één kilo van de beste Belgische kwaliteitspralines, onbetaalbaar in die tijd.  Daar hebben ze met zijn allen die dag en nacht heerlijk van gesnoept.  Tot zover alleszins de nieuwe studie, die één van de eerstvolgende dagen wereldkundig zal worden gemaakt.  Zullen we in de toekomst een nieuw beeldje aan onze kerststal moeten toevoegen?  Dat van Fillippis Bardos, de vierde en vergeten koning, die de wereld verbaasde,… en hopelijk niet op stelten zal zetten.

05-01-2010, 00:00 geschreven door Ivo