|
Vergeten
Een quiz deze week op TV, Blokken met Ben Crabbé. Twee jonge kandidaten kregen een bekend geluidsfragment te horen uit een onemanshow van Toon Hermans (1916-2000), voor velen de grootste Nederlandse cabaretier van de jaren 60 en 70. Naast cabaretier was hij een gevierd schrijver, muzikant, dichter en schilder. Geen van beide kandidaten kende het geluidsfragment, erger nog, ze hadden nog nooit van Toon Hermans gehoord, totaal onbekend voor hen. Quizmaster Ben was er zo van aangedaan dat hij op een moment dacht te doen te hebben met een frats van de mensen van Bananasplit.
Dat herinnerde mij eraan hoe relatief en vergankelijk alles is. Als zelfs Toon Hermans nu al onbekend is voor de jonge generatie, wie zal er ons dan later nog herinneren? De enigen die kans hebben in het collectief wereldgeheugen te blijven bestaan zijn mensen als Julius Caesar, Napoleon, Elvis, Michael Jackson, Paris Hilton en natuurlijk Eddy Wally. Voor alle anderen wacht totale vergetelheid.
Een gedicht van Toon Hermans:
Geluk
Hij zocht het geluk, het grote het
hij zocht, maar vond het niet,
en vele malen stond hij met een kluitje in het riet
hij zocht het geluk in het riet,
hij zocht het geluk in het dal, aan de top
maar werd het zoeken moe
Pas toen hij zei: "Ik geef het op"
toen kwam het naar hem toe
Enkele bekende citaten van Toon Hermans:
- De hemel geeft, wie vangt die heeft.
- Te leven is een gunst, te weten hoe is een kunst.
- De roem van mensen is slechts schijn. Je kunt alleen maar groot zijn in het klein.
|
