Opvallenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Er zijn vele manieren om op te vallen.  In de krant een foto gezien van een vermoeide preformateur Elio Di Rupo, … zonder strikje.  Dat was opvallend.

In mijn tuin heb ik eens rondgekeken naar dingen die opvallen, lang moest ik niet zoeken.

Eén bloem viel me op door haar feloranje kleuren, een echte aandachtstrekker.  Wie daar naast kijkt, is gegarandeerd kleurenblind. 

Als ik nog maar aanstalten maak om naar buiten te gaan, is onze hond Chloë er als de pinken bij en staat ze al voor mij aan de deur.  Welke andere hond loopt nu hele dagen met een worst rond?  Het is haar opvallend trekje.

Opvallen kun je door de grootste te zijn, daar is geen discussie over.  Toen ik vorige winter verschillende soorten dahliaknollen kocht, had ik er geen vermoeden van dat er een bij was met reuzenbloemen.  Stond niet op de verpakking.

Schoonheid is ook een manier om op te vallen, gewoon mooi zijn in al je eenvoud.  Zoals de witkleurige dahlia’s met een violet tintje.

Aan de voorkant van de border is het een pracht van ontelbare bloemen.  In alle maten, kleuren en vormen.  De border wordt afgezoomd door een rij zonnebloemen.  Aan de achterkant van de border is weinig te zien, behalve enkele bloemen die er komen piepen.  Aan de voorkant tussen al die andere bloemen zouden ze zeker niet zijn opgevallen, aan de achterkant van de border wel. 

In onze tuin verblijven vele vogels: mussen, meesjes, duiven, vinken en merels…  Komen allemaal een graantje meepikken van het kippenvoer of komen snoepen van de zonnebloemzaadjes.  Vorig jaar bemerkten we een merel met een witte kop.  Een tijd lang hebben we hem niet meer gezien, tot hij plots weer opdook.  Nu was hij in het gezelschap van een partner, die hem steevast volgde.  Ik kan geen enkele vogel van de andere onderscheiden, behalve die met zijn wit kopje, die valt op.