Abstract

Onlangs bezocht ik een tentoonstelling, waar vooral abstracte schilderijen hingen.  Op één rij hingen vier doeken, die volgens mij niets concreets voorstelden.  Eén bepaald werk daarvan, trok mijn aandacht: een streep, een kleurveeg, een vlek, wat halen door elkaar… Toen ik de kunstenaar vroeg wat het doek voorstelde, antwoordde hij dat iedereen dat voor zichzelf moet uitmaken.  “Iemand zal er een bloem in zien, iemand anders eerder een emotie of een dier,” zei hij.   Mij bracht het doek alleen maar in de war, zag er niets speciaals in.

Wel inspireerde het mij om ook eens een abstract gedicht te schrijven.  Vraag me niet wat het gedicht te betekenen heeft.  Kan dat niet goed uitleggen.  Wat ik wel kan zeggen, is dat het vlug is geschreven, alla prima, om het in schilderstaal te zeggen.   Het is abstract, en iedereen zal er uithalen wat bij hem of haar past, naargelang de stemming van het moment.  Veel leesgenot.

Akke lakke potver sorry
Dandy pietje eekse polly
Pollens sollens teetjenie
Awel mijne tute sletenie
Pakke zakke makke kwenie
Hagge zagge roeterie