Nieuwjaarsspeechxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Nadat de klok 24 uur had geslagen, het nieuwe jaar 2012 was ingezet, stond mijn vrouw op uit haar zetel,  tikte met een lepeltje tegen haar glas en zei dat ze een speech ging houden op het nieuwe jaar.

Ik zei bij mezelf, “Neen, toch niet weer opnieuw.  Ik ben vorig jaar op pensioen gegaan, en dacht van deze toestanden verlost te zijn.”

Mijn vrouw was evenwel vastberaden en hield met een klare en luide stem haar betoog: “Dit jaar eis ik van jou 10% meer inzet, en als ge niet content zijn, dan bolt ge het maar af.”

“Ja maar,” probeerde ik “ben je dan niet content over hetgeen ik doe?  Alle karweitjes die voor mij bestemd zijn, voer ik alle dagen plichtsbewust uit.  Ik zit al aan 100 %.  Er zijn er die veel minder doen dan ik, en die hangen thuis wel de grote jan uit met hun vrouw.  Kijk hier verder maar eens in de straat, die gaat alle dagen kaarten op café, maar zijn vrouw is wel tevreden over hem.  Ik weet ook wel dat ze zelf mee gaat kaarten met hem, maar wat dan nog?”

Mijn vrouw was evenwel bitterhard, en hield niet de minste rekening met mijn argumenten.  “Dit jaar werk je 10% meer dan vorig jaar zeg ik je , en het jaar daarop nog eens 10% bovenop, en zo zal dat altijd blijven doorgaan.  Ah, gij dacht dat als ge uw pensioen had, ge hier maar op uw lauweren kunt komen rusten?”

Nat bezweet, schoot ik wakker.  Alle spanning viel van me af, toen ik me realiseerde dat het maar een nare droom was, een vreselijke nachtmerrie.  Gelukkig moest ik op deze eerste werkdag van het nieuwe jaar niet meer naar het werk.  Ik ben met pensioen, en dat heeft zo zijn voordelen.