Omheiningen tegen de doodxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Gisteren in het journaal op tv gezien: de NMBS gaat omheiningen plaatsen langs de spoorwegen.  Het aantal zelfmoorden is vorig jaar namelijk drastisch toegenomen, ook veel jongeren onder de slachtoffers.  De Belgische Spoorwegen denken daar iets aan te kunnen verhelpen door aan dichtbebouwde locaties omheiningen te plaatsen, zodat de mensen niet meer op de sporen kunnen geraken.  Ik vraag me daarbij af of ze binnenkort ook alle bruggen gaan afsluiten voor voetgangers, alle fietspaden langs de waterwegen en alle gewone wegen.  Onbegonnen werk.

In het journaal werd er niet bij stilgestaan waarom zoveel mensen, waaronder vele jongeren, zich vorig jaar van het leven beroofden.  Tot vervelends toe blijven de media herhalen dat de jonge generatie veel langer zal moeten werken dan de huidige en zelfs dan wordt volgens hen een pensioen niet gegarandeerd.  Wat natuurlijk klinkklare onzin is.  Net zoals de huidige problemen rond pensioenen twintig jaar geleden al perfect voorspelbaar waren (de babyboomers van na de tweede wereldoorlog, weet je wel) voor vooruitziende politici, die er blijkbaar niet waren, is het nu even voorspelbaar dat er later voor de huidige jonge generatie geen pensioenprobleem zal zijn.  Tegen de tijd dat zij op pensioen gaan, zijn de babyboomers grotendeels uitgestorven, en daarmee zal het probleem van te veel gepensioneerden opgelost zijn.  Dus, stop ermee om de jeugd onnodig angstig te maken.

Wat maakt de mensen tegenwoordig dan zo ongelukkig, dat zovelen de dood boven het leven verkiezen?  Is het de van kindsbeen af veeleisende maatschappij, de te grote werkdruk, de losbandige tijdgeest, de dichtslibbende wegen met gestresseerde bestuurders, de onbetaalbare woningen en energieprijzen, de val van de kerk en haar leiders en daardoor het gemis aan ernstige geestelijke leiding, de nieuwe technologieën en het verlies van privacy, het milieu dat naar de vaantjes is, de corrupte topbestuurders van banken die beloond worden met dikke premies voor hun wangedrag, de vele gezinnen die in uitzichtloze armoede leven of de sombere werkelijkheid van de journaals en de nieuwskranten?  Ongetwijfeld zijn dit oorzaken die er voor zorgen dat de Spoorwegen nu omheiningen moeten plaatsen om mensen van zelfmoord te weerhouden.  Het is het geheel van dit alles en nog veel meer dan dat.  Is  onze maatschappij te hard, te egoïstisch, te veeleisend geworden?  Welk perspectief wordt de mensen, de jeugd vooral geboden? 

Deze week overleed Phil Bosmans.  Die man had wonderbaarlijke eenvoudige ideeën, die hij kenbaar maakte met de bekende spreuken van de Bond Zonder Naam.  Phil Bosmans wist waar onze maatschappij ziek was, en hij bood krachtige pilletjes aan die de oorzaak van het kwaad bestreden.  Spijtig genoeg ging de roep van Phil Bosmans verloren in het drukke en oppervlakkige gekrakeel van deze tijd.  En toch, …. toch is er geen andere weg dan de eenvoudige remedies van Phil Bosmans om uit deze sombere tijd te geraken.  Hieronder geef ik wat remedies van Phil Bosmans mee, die mij aanspraken, en die het verdienen om terug in de belangstelling te staan en uit te proberen.  Het zijn stuk voor stuk zijn omheiningen tegen zelfmoord:

Menslief ik hou van je

---

Noten mag je kraken, mensen nooit!

---

Ik ben niet van jou, ik ben er voor jou!

---

Je bent niet volmaakt?  Dat is perfect!

---

Een schouderklopje heeft nog nooit iemand verwond

---

Een beetje humor, je beste medicijn

---

Begin nooit de dag met de scherven van gisteren

---

Hebben is hebben, geven is een kunst

---

Applaus voor gewone mensen

---