De
bruin
Deze
morgen, toen ik de staldeur open deed, zat ze nog op de stok, tussen
de haan en de zwarte. Onze bruine kip, het was een speciale. Was,
schrijf ik, want ze is niet meer. In de vroege voormiddag zagen we
dat de kippen aan het pikken waren op iets, achter in de weide. Mijn
vrouw zei nog: Da's precies de bruine kip die daar ligt. Dat
kan niet, antwoordde ik, want die zat zojuist nog op
de stok,
bij de andere kippen.
Toch
haastte ik me de wei in, want ik wilde weten wat daar lag. En jawel,
het was de bruine kip, met alle andere kippen en de haan errond. Er
zat geen enkel teken van leven meer in, zo dood als een pier. Dit
laatste zeg ik niet toevallig, want het was een kip die vooral verzot
was op pieren. Een ander speciaal trekje van haar was, dat ze altijd
als eerste in mijn omtrek vertoefde als ik de weide inging. Hoe vaak
heb ik me niet aan haar geërgerd als ik aan het graven was in de
wei. Ik moest constant oppassen dat ik de schop niet in haar nek
stak, want ze was er steeds als de kippen bij om te zoeken naar de
pieren die boven kwamen door het graven, en daarbij had ze geen enkel
benul van het gevaar dat haar zelf boven de kop hing.
Haar
naam had ze niet gestolen, met haar glanzende lichtbruine pluimen.
Vroeger gaven we al onze kippen en hanen een naam. Maar sinds we
Harie geslacht hebben, en er geen brok van door onze keel kregen -
omdat het onze Harie was - zijn we gestopt met namen geven. Nu noemen
we ze de witte, de sussex, de zwarte en de grijze... Opeten doen we
ze ook niet meer, kippen en hanen die in ons kippenhok terecht komen,
zijn zeker van een goed verzorgde oude dag, tot aan de dood.
Het
is vreemd als ik nu in de weide kom. Anders was de bruine kip altijd
het eerst om me te verwelkomen, en te ontdekken wat voor lekkers ik
die dag weer bijhad. Zij was dan ook nummer één in de pikorde:
eerst ik en dan de anderen. Zo gaat dat bij kippen. De haan weet
niet goed wat hem overkomen is, zit er wat verweesd bij onder de
appelboom. De bazin van zijn harem is plots weg en dat zorgt voor
commotie binnen de groep. Vreemd dat zelfs een kip vriendschap kan tonen en dat een mens droevig kan zijn om een kip. Bedankt bruintje,
voor je gezelschap en de ontelbare eitjes die je ons hebt geschonken.
|