|
Jaaroverzicht 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
We zitten in de tijd van de
jaaroverzichten. Geen dag- of weekblad
dat er niet mee uitpakt dezer dagen. Op
mijn blog mag het dan ook niet ontbreken.
Hierna volgt mijn jaaroverzicht met grappige, merkwaardige en belangrijke gebeurtenissen
uit mijn directe omgeving (thuis, familie, vrienden en kennissen),
bijeengesprokkeld in 2012. Allemaal echt
gebeurd, niets verzonnen.
Om redenen van privacy, sommige gebeurtenissen kunnen voor de betrokkenen nogal
gênant zijn ;-) , wordt niemand met naam vermeld. Ook ikzelf zal er wel ergens tussen staan
natuurlijk.
***
Bij een gepensioneerd koppel begeeft
de verwarmingsketel het plotseling, en moet die vervangen worden, volledig versleten
na meer dan dertig jaar gebruik. Het
duurt een tijdje voor de bestelde nieuwe ketel kan worden geleverd en geïnstalleerd. De vrouw des huizes heeft een telefoontje met
haar vriendin, en die vraagt terloops of de oude buiten is?
Het onverwachte antwoord van de vrouw des huizes: Die oude, die is met gene
stok buiten te krijgen, t is alsof hij aan mij is vastgeplakt.
Waarop de vriendin reageert: ik bedoelde niet die oude, maar je versleten
verwarmingsketel.
Even een korte stilte aan de telefoon, gevolgd door gegiechel.
***
Een pedicure komt de voeten verzorgen bij een bejaarde man aan
huis. Ze heeft wat te diep gesneden,
waardoor de man een beetje bloedt aan een teen.
Ze doet een pleister op het wondje en nadat ze dat gedaan heeft, vraagt
ze aan de man of hij soms geen suiker heeft.
Die snelt naar de keukenkast en grijpt de doos met suiker. Voorzichtig heeft de pedicure uitgelegd, dat
ze niet die suiker bedoelde.
***
9 januari 2012: de eerste krokus
steekt het kopje op boven de natte koude grond.
Veel te vroeg, volgens de tijd van het jaar.
***
Er zou die zondagnamiddag bezoek
komen. s Morgens bij het ontbijt
hadden ze erover gepraat, en afgesproken om een lekkere appelvlaai te halen bij
die goede bakker, een eindje weg. Het is
een specialiteit van dat huis. Maar
eerst zou manlief naar een andere winkel gaan, waar ze dagverse mosselen
verkopen. Op de terugweg naar huis besloot
de man om toch maar rechtstreeks naar die bakker te rijden om alvast de appelvlaai
te kopen voor namiddag, anders was die misschien uitverkocht. De bakkersvrouw moest hem evenwel
teleurstellen, want zonet had iemand telefonisch de laatste appelvlaai besteld
en laten wegzetten. Was hij iets vroeger
in de winkel geweest, had hij er nog een gehad.
Spijtig!
In de plaats kocht hij dan maar een halve ananas- en een halve kersenvlaai. Terug thuisgekomen, deed hij het verhaal aan
zijn vrouw.
Het is toch niet waar zeker, zei ze, het was ik die gebeld heb naar de
bakker om die appelvlaai weg te zetten, om er zeker van te zijn dat we er een
zouden hebben.
Dan belt ge nu maar zelf terug naar de bakker, ik ga me daar niet meer
belachelijk maken om die twee halve vlaaien terug te brengen, repliceerde de
man.
Zij heeft naar de bakker gebeld om het uit te leggen, maar ze hebben het die
dag gehouden bij de twee halve vlaaien.
***
Van maandag 6 op dinsdag 7 februari
2012 was thuis de koudste nacht van het jaar.
Het vroor de stenen uit de grond, de thermometer stond op -14,7 graden. Ook overdag bleef het stevig vriezen, de
kippen kwamen zelfs niet uit de stal.
Toen ik in de namiddag het bevroren drinkwater ging vervangen, bemerkte
ik een waterhoen in de kippenstal. Waterhoenen
zijn zeer schuwe dieren en blijven normaal ver uit de omtrek van mensen. Deze bleef rustig zitten in de hoek van de
stal, rustend op het stro. Ik was voor
haar op dat moment blijkbaar een kleiner gevaar dan de omstandigheden buiten.
***
Iemand wilde s morgens als ontbijt een
boterham met verse kaas eten. Altijd
lekker natuurlijk. De persoon was,
achteraf gezien, nog niet goed wakker op dat moment. De eerste boterham mislukte, omdat er bloem
in plaats van suiker op de verse kaas werd gestrooid. De tweede boterham was ook niet goed, nu
deed de nog niet goed wakkere persoon zout in plaats van suiker op de platte
kaas. De derde boterham lukte wel. Echt smaken deed die evenwel niet meer, de
wrange smaak van het zout bleef maar in de mond zitten, vervelend.
***
Wij wonen in een kleine straat,
normaal niet veel te beleven. Nadat het
stuk grond naast ons verkaveld en verkocht was, zijn ze begonnen met
bouwen. Drie huizen tegelijkertijd naast
ons huis in het kleine straatje. Het zal
er wel gezelliger worden met al dat nieuw leven. Op een dag rijdt er een hele grote blauwgekleurde
vrachtwagen door ons straatje. Hij kwam
het glaswerk leveren voor één van de woningen in aanbouw, de mensen zaten er al
te lang op aan het wachten. Het glas was
geladen op een speciaal daartoe uitgeruste heftruck. Toen het glaswerk bijna op zijn plaats was,
viel de hele lading van de heftruck op de grond, een paar meter van het huis
verwijderd. Een spanriem had het
begeven, zei men achteraf. Al het glas
aan diggelen. Veel gevloek en
getier. Ineens werd het bijzonder druk
in ons stil straatje.
***
Er is bezoek.
Aan de bezoeker wordt gevraagd of hij iets wil drinken.
Oh, geef me maar iets fris, ik heb pas gegeten, antwoordde deze.
Iets later komt de gastvrouw uit de keuken met een groot glas triple bier 6°,
met een heerlijke schuimkraag.
Ja maar, ik had iets fris gevraagd, zei de bezoeker verwonderd.
Awel, dat is toch iets fris, het komt recht uit de frigo, antwoordde de vrouw
des huizes, een beetje verontwaardigd over zoveel ondankbaarheid.
De bezoeker heeft het iets fris dan toch maar uitgedronken. En het smaakte hem nog ook.
***
Alles evolueert snel
tegenwoordig. Een GSM bijvoorbeeld, kan
op enkele jaren tijd verouderd zijn.
Iemand had een nieuwe GSM gekocht, waar je ook fotos mee kon
trekken. In het zoekvenstertje kon je
het te fotograferen onderwerp bekijken.
Iemand anders was die nieuwe GSM aan het bekijken. Die vond één ding zeer eigenaardig. In het zoekvenstertje ging een object steeds
heen en weer, en de persoon kon niet thuisbrengen wat dit was. De eigenaar van de GSM ontdekte wat er
scheelde. Het bewegende object in het
zoekvenstertje was de vinger van de persoon die de foto wilde nemen. Voor de lens bewoog die heen en weer. Ja, de techniek evolueert inderdaad
razendsnel, niet bij te houden.
***
Op 29 oktober 2012 is onze bruine
legkip onverwacht overleden. s Morgens
was ze nog kerngezond en een paar uur later lag ze dood in de weide. Ook voor kippen zijn er geen zekerheden in
het leven.
***
Begin december. Eerste sneeuw, vroeg op het seizoen. s Morgens heeft iemand medelijden met een merel
die verstijfd van de kou stilzit onder het perenboompje. Na een kwartier zit de vogel er nog altijd,
onbeweeglijk in dezelfde positie. Het
lijkt wel of hij bevroren is. Daar moet
iets aan gedaan worden, actie is onmiddellijk nodig om het diertje te
redden. Uiteindelijk blijkt het
gezichtsbedrog te zijn. In het
perenboompje hangt kerstverlichting. De
stroomkabel ervan is geleid langs de stam.
Onderaan de boom is het stopcontact van de kerstverlichting aangesloten
met een ander contactpunt. Dit alles is
tegen regen en sneeuw beschermd met zwarte tape. Van binnenuit is dat precies een merel,
bevroren van de kou! Beetgenomen door
een gezichtsbedrog, maar het is de bedoeling die telt natuurlijk.
***
Het aanmaakhout voor de inbouwhaard
is op. Iemand rijdt speciaal om er te gaan
halen bij de winkel van de Boerenbond.
Thuisgekomen laadt hij van alles uit de auto: kippeneten, strooivoer
voor de vogels, bloem voor brood te bakken, enz.
Vraagt iemand: En waar is het aanmaakhout?
Het verrassende antwoord: Ik wist dat
ik iets vergeten was, maar in de winkel kon ik er niet opkomen wat. Nu weet ik het weer.
Zou het zo zijn dat het begint?
Dan nog maar eens teruggereden om brandhout te halen.
***
De moderne tijden hebben het leven
gemakkelijker gemaakt op velerlei gebied.
Op de computers van de pensioendienst in Brussel bijvoorbeeld, bestaat
van iedereen een volledig pensioendossier. Iedereen kan zijn/haar persoonlijk
dossier 24 uur op 24 uur online inkijken.
Zo wilde nog niet zo lang geleden iemand zijn persoonlijk pensioendossier
raadplegen. Je moet dan je
identiteitskaart in een kaartlezer steken, je pincode invoeren, en je hebt
inzage in uw persoonlijk dossier. De
theorie klinkt goed, nu nog de praktijk.
Tientallen pogingen om in te loggen mislukten, steeds kwam er dezelfde
foutmelding. Na meer dan één uur verwoede
pogingen om verbinding te krijgen (het is een volhouder), en het bijna bereiken
van een hyperaanval van stress, zei de bewuste persoon dat hij nog één allerlaatste
poging ging doen, en dan zou hij het opgeven.
Daar kwam zijn vrouw ook even naar
kijken, want die had van in de verte in de gaten gehad hoeveel moeite hij wel had
gedaan om aan zijn dossier te geraken.
Het is toch wel uw paspoort die in de kaartlezer zit? vroeg ze op een
voorzichtige toon, want de andere helft van de trouwboek had bijna zijn
kookpunt bereikt en was nog moeilijk aan te spreken.
Het gevloek dat even later op die vraag volgde, ga ik jullie besparen. Wat bleek?
Mijnheer probeerde al meer dan een uur in te loggen met zijn bankkaart
in plaats van met zijn paspoort, en die bankkaart kon de kaartlezer en de computer
op de pensioendienst van Brussel niet lezen.
***
|
