Station

Het volgende verhaal heb ik niet verzonnen, alhoewel het zeer ongelooflijk klinkt. Het stond vorig weekend zwart op wit in mijn krant, met de vette titel: “32 miljoen euro naar de vaantjes.”

Wat zijn de feiten?
Eind 2011 was de officiële inhuldiging van de treinterminal in Lanaken. Een treinterminal is een overslagstation om goederen via het spoor van de weg af te houden. Er werd berekend dat tot 30.000 vrachtwagens per jaar van de weg zouden worden gehouden door de bouw het overslagstation, dat de welluidende naam ’Albertterminal’ kreeg. Tot zover niets dan goed nieuws: een koninklijke naam en een zonnige toekomst in het vooruitzicht.

Evenwel, en dat is het grote ongelooflijke nieuws: sinds de officiële inhuldiging eind 2011 is er in het goederenstation nog geen enkele trein vertrokken of aangekomen. U leest het goed: geen enkele trein. Alleen tijdens de openingsdagen van het station werden enkele treinen ingezet om het verhaal echt te maken. Het zijn de enige die het station ooit aandeden.

Vervelend is dat de overheid 32 miljoen euro investeerde in het project. Dat zijn één miljard tweehonderdnegentigmiljoen achthonderd zesenzeventigduizend achthonderd oude Belgische frankskes.

Nadat het treinstation werd ingehuldigd, kwam men er stilaan achter dat het niet was aangesloten op het Belgische spoorwegnet. De treinterminal is alleen bereikbaar via Maastricht in Nederland, maar daar is men helemaal niet geïnteresseerd, omdat er langs die kant betere en goedkopere alternatieven bestaan.

De burger moet weten dat vooraleer men zo’n grote openbare investeringsprojecten opstart, er een resem peperdure en jarenlange studies, openbare onderzoeken, milieueffectenrapporten, kosten/batenanalyses, subsidiereglementeringen, enz. …. aan vooraf gaan. Heel wat studiebureaus, architecten en gespecialiseerde kantoren verdienen daar ruimschoots hun boterham mee, en nog meer.

Hoe komt het dat geen enkele van die dure gespecialiseerde studiebureaus en overheidsinstellingen er achter is gekomen dat er geen bestaande spooraansluiting op het Belgisch grondgebied beschikbaar was voor dit treinstation, en dat daar zonder de investering zinloos zou zijn? Welk studiebureau berekende het dat het station jaarlijks tot 30.000 vrachtwagens per jaar van de weg zou houden? Kunnen die bureaus nu uitleggen waarom er op drie jaar tijd nog geen enkele trein dit station aandeed?

Natuurlijk is in de treinterminal ook personeel tewerkgesteld, Zelfs een directeur. Wat een marteling moet dat zijn voor die mensen? Al drie jaar vergeefs zitten te wachten op een trein, die er nooit komt. Zit bijvoorbeeld maar eens een paar uren in de wachtzaal van een dokter, of ergens met de auto in de file, niets zo frustrerend als dat wachten. Wel, die mensen zit daar al sinds eind 2011. Wachten, wachten en nog eens wachten, en er komt niets.

En wat zegt de directeur van het treinstation hiervan in de krant? Hij zegt het volgende: “Als er volgend jaar opnieuw geen treinen vertrekken, stoppen we ermee!”

Dat is tenminste klare forse taal. Ze gaan daar na dit jaar nog een volledig jaar wachten of er een trein komt. Een immense laatste inspanning gaan ze leveren, en dan is het gedaan. Genoeg is genoeg. Er zijn grenzen aan alles.

Kan er echt niemand zorgen dat er vanuit Maastricht, al was het maar één trein wordt aangevoerd naar dat treinstation in Lanaken?   Zo kunnen de directeur en het personeel hun job behouden. In tijden van crisis is werkgelegenheid toch een prioriteit.

Als het echt niet zou lukken om een trein naar daar te krijgen, dood- doodjammer. Een investering van 32 miljoen euro, één miljard tweehonderdnegentigmiljoen achthonderd zesenzeventigduizend achthonderd oude Belgische franken zomaar weggesmeten, verdwenen, ribbedebie, verloren, foetsie, naar de maan, spoorloos verdwenen.