Himalayazout

Op zoek naar gezondheidstips, kwam ik de laatste tijd op internet regelmatig berichten tegen over Himalayazout.   Dit zout zou bijzonder mineraalrijk, en de zuiverste vorm van zout zijn, gezonder dan ons dagelijkse tafel- en keukenzout, die bewerkte zoutvormen zijn, werd geschreven. Himalayazout stamt nog uit de oertijden, toen de streken van het Himalayagebergte nog onder zeeën lagen en de continenten nog tegen elkaar moesten opbotsen, en daardoor bergen zouden omhoog stuwen. Het roze zout dat te koop wordt aangeboden zou ongejodeerd, ongeraffineerd en zonder toevoegingen zijn, oerzout in de puurste vorm dus, en gezond omdat het talrijke levensnoodzakelijke mineralen zou bevatten. Volgens de meeste bronnen zou het Himalayazout ongeveer 250 miljoen jaar oud zijn, op de aardetijdschaal zaten we toen in het Jura tijdperk.

In de plaatselijke biowinkel gingen we op zoek naar dit heilzaam zout. Al gauw vonden we daar inderdaad het roze Himalayazout, en nog wel met keuze uit twee verschillende merken. Op de verpakking van het ene zout lazen we dat het afkomstig was van zeeën die meer dan 250 miljoen jaar geleden waren opgedroogd.   Het tweede soort Himalayazout was verpakt in een charmant ogend doosje, waarop te lezen stond dat het zout meer dan 200 miljoen jaar oud was.

Bij zoiets gaat er bij mij altijd een alarmbelletje rinkelen: tweemaal het roze Himalayazout, het ene 250 miljoen, het andere 200 miljoen jaar oud. Natuurlijk besef ik ook dat een afwijking van enkele procenten op een tijdschaal van miljoenen jaren niet te vermijden is, maar 50 miljoen jaar verschil voor hetzelfde, dat vond ik toch straf. Wie heeft dat ooit uitgerekend, en wie maakte ooit die grote rekenfout?

Welk zout zou dan het beste zijn van de twee, vroegen we ons af. Uiteindelijk kozen we dan maar voor het zout van 200 miljoen jaar oud, waarschijnlijk dat de aanlokkelijke verpakking ervan mee onze keuze bepaalde.

Thuis gekomen ontdekte ik pas dat er ook op dat miljoenen jaren oude Himalayazout een uiterste houdbaarheidsdatum was bepaald. Op de onderkant van het doosje stond immers geschreven: best before 09/2019. Nog vier jaar goed dus. Een geluk dat ik dat zout van 250 miljoen jaar oud niet heb gekocht, dacht ik direct.