Privacy

Onlangs zette een getraumatiseerde bewoner beelden van inbrekers aan zijn huis op Facebook. De federale politie waarschuwt er nu voor dat foto’s en bewakingsbeelden niet online mogen worden gedeeld als daarop inbrekers herkenbaar worden afgebeeld. Wie dat toch doet riskeert een boete, en de inbrekers zelf kunnen een schadevergoeding eisen wegens schending van hun privacy, en bij een proces kunnen ze procedurefouten inroepen om een veroordeling te ontlopen. Want stel je voor zeg, je wilt gaan inbreken, en dan maken ze zo maar foto’s van je, ongevraagd welteverstaan, die ze dan ook nog eens op facebook plaatsen. Niet te geloven hoe grof en onverdraagzaam mensen tegenwoordig zijn geworden.

Als we de redenering van de politie doortrekken naar het dagelijkse leven, kunnen we ook geen foto’s meer van een terrasbezoekje bijvoorbeeld op facebook zetten, want ook daar zouden mensen herkenbaar kunnen op staan, die niet hun toestemming gaven tot het maken van de foto’s, waardoor we hun privacy zouden geschonden hebben, en daarvoor boetes zouden moeten betalen. Kunnen ze meteen Facebook opdoeken, wegens te gevaarlijk en te duur aan boetes! 

Mijn mening is dat als ze niet stiekem op iemands eigendom zouden komen, ze ook niet het risico zouden lopen dat er foto’s van hen worden genomen, die later op internet verschijnen. Simpel toch? Het is eigenaardig dat iemand kan veroordeeld worden omdat hij een afbeelding of een filmpje op internet plaatste van onbekenden in zijn achtertuin, die aanstalten maakten om zijn woning binnen te dringen om goederen van hem te stelen. Wie is er dan begonnen met inbreuk te plegen, de dieven of de fotograaf, en wat zal bij de rechter het meest doorwegen?

In een voetbalmatch zou men spreken van een gelijkspel, 1-1. Als het om een bokswedstrijd ging, zou de jury aan beiden evenveel punten geven, maar zou wie de foto op internet plaatste zeker worden uitgeroepen tot winnaar op punten. De aloude volkswijsheid zou spreken van: “Eigen schuld, dikke bult.”