De bank
Het oude huis, dat al enige tijd leeg stond, werd verkocht. De vrouw was overleden, de man ging naar het bejaardentehuis.
Op de website van de makelaar stonden 27 foto’s. Het waren de klassieke foto’s die hoorden bij de verkoop van een huis: de living, keuken, badkamer, slaapkamers, berging… tot ik aan een afbeelding kwam die mij intrigeerde. Vooraan de foto bevond zich een afgeleefde asfaltverharding waar het onkruid doorheen woekerde, achteraan centraal stond een bank, omringd met struiken en bomen.
De bank moet een belangrijke rol in het leven van de bewoners hebben gespeeld. Hoe dikwijls zouden ze hier samen hebben opgezeten, pratend over de alledaagse dingen binnen een gezin. De bank zal een toevluchtsoord geweest zijn in alle seizoenen, een plaats om even uit te rusten, na te denken, en in de hete zomers een schuilplaats in de schaduw van de bomen en struiken rondom. Kinderen moeten er hebben gespeeld, en vele bezoekers zijn zeker tot daar gekomen om een gesprekje te voeren met de bewoners. De bank, een plaats waar zeker al eens zal zijn genoten van een glaasje drank, met of zonder alcohol. Ongetwijfeld moet de bank vele gesprekken hebben opgevangen, geheimpjes hebben gehoord, blije en droevige dagen hebben meegemaakt.
Ooit, op een door iedereen vergeten dag, hebben de man en de vrouw er voor het laatst samen opgezeten. Misschien wisten ze toen zelfs niet dat het de laatste keer was samen, misschien wel. En wie het laatst overbleef, zal er zich zeker op momenten zeer eenzaam op hebben gevoeld, met heimwee terugdenkend aan gelukkiger tijden.
De bank staat er nu verlaten bij. Ernaast staan nog drie aarden potten met planten, die de verzorging missen die ze vroeger zeker kregen. Voor de rest is het een lege verlaten plek, alleen de bank, en anders niets meer. Zal ze ooit terug verwelkomd worden door nieuwe bewoners? Of zal ze het lot ondergaan, zoals dat meestal gebeurt bij de verkoop van huizen? Al het oude moet weg: de keuken, de badkamer, de vloeren… en zeker ook die bank.
|