|
Goochelen
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In mijn familie was er een nonkel die bij feestjes altijd scoorde door zijn goocheltrucs. Een specialiteit van hem was het wegtoveren van een vijffrankstuk. Als hij aan zijn truc begon vroeg hij of iemand toevallig een vijffrankstuk bij had. Als hij er een van een goedgelovige toehoorder had gekregen, deed hij zijn handpalm helemaal open, legde er het vijffrankstuk op en liet dat uitgebreid aan iedereen zien. Dan maakte hij een vuist, deed zijn hand terug open en weg was het geldstuk. Vervolgens liet hij zijn lege hand duidelijk aan de verwonderde toeschouwers zien, maakte terug een vuist, deed die open en daar was het vijffrankstuk terug. Dat gaf hij altijd terug aan de gelukkige schenker, die zijn centjes al verloren waande. Zijn publiek bleef vol bewondering achter. Een straffe truc die ik nooit begrepen heb.
Mijn nonkel is al een tijdje overleden, maar ik heb de laatste tijd veel aan hem moeten denken bij de bankcrisissen. Bij de trucs die daar worden uitgehaald, vervalt die van mijn nonkel in het niets. Neem nu bijvoorbeeld die Fortis-aandelen. Dat is altijd een ijzersterk aandeel geweest, daar viel niet aan te tornen. Wie Fortis-aandelen kocht, kocht zekerheid en gegarandeerde winst op lange termijn. Eén of andere onverlaat moet het spel in gang hebben gezet, maar op een dag begon het aandeel te zakken en dat bleef zo maar doorgaan tot het niet meer lager kon. Mij hebben ze het al een paar keer proberen uit te leggen, maar ik snap er geen jota van. Om het simpel te houden zal ik het op volgende manier trachten uit te leggen. Ik koop bijvoorbeeld voor 10.000 euro aandelen van Fortis. Ik geef dat geld aan de bank, twintig briefjes van 500 euro, zij ontvangen, en ik krijg de Fortis-aandelen. Veertien dagen later is de waarde van mijn aandelen gezakt naar 5.000 euro. Dan vraag ik mij af waar zijn die briefjes ter waarde van 5.000 euro, die ik aan de bank heb gegeven naar toe? De bank heeft ze niet meer, want de helft is weggesmolten. Niemand die me kan uitleggen waar die verdwenen tien briefjes van 5.000 euro naar toe zijn. Iemand moet die toch onopgemerkt meegegraaid hebben, en die persoon zit waarschijnlijk ergens op een zonnig eiland op een terras grote sier te maken met mijn briefjes. Het is wel een hele straffe goocheltruc, want niemand heeft de truc door, waardoor de goochelaar buiten de gevangenismuren blijft.
Nog straffer was de goocheltruc die citybank recent demonstreerde. Die bank kon van duizenden grote en kleine spaarders geld vastkrijgen, men spreekt van 131 miljoen euro in briefjes van 500 euro in België alleen al, om dat geld te deponeren bij een grote bank in Amerika. 131 miljoen euro, dat is een habbekrats meer dan 5 miljard oude Belgische frankskes. Citybank beloofde kapitaalgarantie en torenhoge interesten. En toen kwam de aap uit de mouw. Vingervlugge goochelaars van de bank wisten het spaargeld van grote en kleine Jan weg te toveren en toen de grote goochelaar zijn handpalm terug opendeed, was er van de bergen spaargeld niets meer te bespeuren, zelfs geen eurocent. De ongelukkige toeschouwers die hun spaargeld vol vertrouwen aan de bank hadden gegeven bleven verbouwereerd achter. Het grote verschil met mijn nonkel vroeger is dat die het vijffrankstuk altijd terugtoverde en weer aan de rechtmatige eigenaar gaf. Citybank niet, die weet zelfs in de verste verte niet waar de hoop briefjes van het spaargeld gebleven is. Ook in een casino kun je al je geld verspelen, maar dan zit je spaargeld bij de uitbater van het casino, die briefjes zijn er nog, hetzij dat ze in ander handen zitten. Niet bij Citybank, daar is alles weg, verdwenen in de kosmos voor altijd. Dat is niet meer goochelen, maar toveren. Straffe truc.
|
