Als je klaagt maak je jezelf tot slachtoffer. De arme ik of slachtoffer ziet de wereld als oneerlijk. Andere mensen of situaties zijn het probleem. De arme ik ziet zichzelf als machteloos en komt in ieder gesprek onmiddellijk met zijn wonden en problemen op de proppen. Hij concentreert zich op de negatieve en angstige aspecten, en zo verleidt hij anderen ertoe hem energie en kracht te geven. Daarom wil of kan hij die wonden uit het verleden niet loslaten. Allemaal hebben we moeilijkheden meegemaakt waardoor we sterk zijn geworden, maar als we die gebeurtenissen in het heden levend houden, ondermijnen we de psychische energie waarmee we een nieuwe weg in kunnen slaan.
Als je je uitspreekt zit je in je kracht. Verander de situatie dus door er wat aan te doen. Keer je van de situatie af of aanvaard haar.
Door steeds maar verhalen te vertellen over gebrek, over wat je mist, blijf je op een punt dat tegenstrijdig is met je verlangen naar voorspoed en overvloed. Je kunt niet met je gedachten zijn bij wat je niet wilt en tegelijkertijd krijgen wat je wel wilt.
Als je je focust op gebrek, als je de gewoonte hebt om te klagen, dan blijf je op een punt van energetische aantrekkingskracht. Dit zal alleen leiden tot meer gedachten waarin klagen de hoofdrol speelt.
Je hebt het vermogen (al probeer je het maar een klein beetje) om aan een nieuw patroon te beginnen, een nieuw verhaal te vertellen, op een andere vibratie te gaan zitten en zo je aantrekkingspunt te veranderen.
Je kan je aantrekkingspunt veranderen door te visualiseren op welke manier je graag zou willen leven. Richt je aandacht op deze beelden, totdat je een gevoel van verademing bespeurt. Dat is het teken dat er echt een verschuiving in je vibratie heeft plaatsgevonden. Deze vibraties beginnen onmiddellijk met het aantrekken van gedachten, mensen, omstandigheden die je blij maken.
Vraag 76
