Vraag 136 Waarom worden we soms door anderen aangevallen?
Je leert het meest als je merkt dat je sterk reageert op wat iemand anders zegt of doet. Hoewel men in een dergelijke situatie geneigd is zich te concentreren op het gedrag van de ander, heeft jouw reactie in werkelijkheid niets met de ander te maken. Je reactie laat zien op welk punt jij in conflict verkeert, niet hoe het er met de ander voorstaat. Elk conflict ontstaat uit een of andere vorm van schuldgevoel of onzekerheid.
Als je bv. naar bed gaat met iemand die getrouwd is en je daar schuldig over voelt, reageer je als iemand je een bedrieger noemt. Je reactie is gebaseerd op het feit dat je jezelf als bedrieger ziet en de ander maakt dat alleen maar los. Als je jezelf niet als bedrieger zag, zou je niet zo in het geweer komen tegen zo'n opmerking. Je krijgt de behoefte je te verdedigen doordat jij jezelf als schuldig ziet. Wanneer je door iemand anders aangevallen of beledigd wordt, kan dat je alleen maar kwetsen of boos maken als je denkt dat die aanval op een of andere manier gerechtvaardigd is. Je bent van mening dat je iets verkeerd hebt gedaan en nu zijn ze erachter gekomen. Je weet dat je straf verdient, dus is het enige wat je nog kunt doen om die straf te ontlopen, jezelf verdedigen. Door je te verdedigen geeft je toe dat je schuldig bent. Waarom zou je je verdedigen als je je niet schuldig voelt? Dan zou je alleen maar lachen en zeggen: "Leuk geprobeerd broeder". Je zou de aanval niet persoonlijk opvatten. Je zou zien dat iemand alleen zichzelf aanvalt en dat jij degene bent die dat losmaakt. Je zou weten dat het niet aan jou ligt dat hij ergens onder lijdt.
Er bestaan vele vormen van zelfbedrog. Het is belangrijk om inzicht te hebben in jouw versie. Verwijten aan het adres van de dader bevrijden je niet van de kringloop van geweld, omdat het een patroon is dat, zij het op onbewust niveau, zichzelf in stand houdt. Zolang je in slachtoffergevoelens en verwijten blijft hangen, draag je dat patroon met je mee, dat alles omdat je niet de moed hebt om "naar binnen te kijken". Houd voor ogen dat jij dat "object-spel" besloot te gaan spelen.
Het probleem is nooit dat anderen je bedriegen. Anderen laten je slechts een afspiegeling zien van je overtuigingen over jezelf. Word je bewust van de angst en het zelfoordeel waardoor je je leven laat bepalen. Kijk naar het lage Zelfbeeld dat je hebt. Houd op met dat spel van reageren op anderen.
Door je bewust te worden van het patroon, kun je het geweld dat je jezelf aandoet volkomen doorvoelen, jezelf vergeven en het weloverwogen besluit nemen niet langer slachtoffer te willen zijn. Dat maakt een einde aan de kringloop van het zelfbedrof. Dat is het drama van de bewustwording.
Om een einde te maken aan die schendingen moet je zonder enige reserve kunnen zeggen: "Dit voelt niet goed. Ik vind dit niet juist. Wil je er alsjeblieft mee ophouden. Ik vind dit onaanvaardbaar". Je moet een ander duidelijk laten weten: Ik raak nog liever je liefde kwijt dan deze misstand te laten voortduren. Je moet voor jezelf opkomen. Zolang je de moed niet hebt om helemaal voor jezelf op te komen, zal er altijd iemand in je leven zijn die misbruik van je maakt. Sterker nog, je blijft dat soort mensen oproepen totdat je besluit dat het genoeg is geweest. Het is zo'n simpel verzoek en toch vind je het ongelooflijk moeilijk om dat verzoek te doen. Elke keer dat er een gevoelige snaar bij je wordt geraakt is dit een kans om je bewust te worden van jouw methode van zelfbedrog.
Heb geduld. Je bent onderweg naar de volledige macht. Als het ik alle macht heeft, is misbruik onmogelijk.
