Vraag 98 Hoelang kan het sterven worden uitgesteld?
De lengte van het leven wordt bepaald door Hem die het leven schenkt. Het hangt niet af van de voedingscalorieën die worden geconsumeerd of de hoeveelheid geneesmiddelen die worden ingespoten. Hoe lang je ook lijdt aan een ziekte, de dood kan alleen optreden wanneer de tijd het juiste moment aangeeft. Iedereen moet heengaan als het bevel van de god van de dood hem bereikt. Status, trots en macht ruimen alle veld voor de dood. De dood sluipt achter het leven aan. Ieder levend wezen komt op elk moment wat dichter bij die gebeurtenis. Hoe je ook probeert je te verzetten en welke voorzorgsmaatregelen je ook neemt, de dag zal aanbreken dat je je eindbestemming hebt bereikt. De dood is een zekerheid.
De dood tast de ziel niet aan. De ziel kan niet worden vernietigd. Daarom moet je niet bang zijn voor de dood. De dood is slechts een andere levensfase. De dood moet niet worden beschouwd als onheilspellend. Je moet niet wegrennen voor het probleem. Je moet het nadenken over de dood niet uitstellen, omdat je vindt dat zulke gedachten nutteloos zijn. Want onderzoeken wat de dood is, is in werkelijkheid onderzoek naar je eigen realiteit. Deze waarheid moet worden erkend Streef er dus altijd naar met een zuiver lichaam en een zuivere geest het hogere zelf te verwerkelijken. Richt dag en nacht je aandacht daarop. Het gevoel dat overheerst op het ogenblik van de dood werkt in het volgende leven met grote kracht; Houd de dood in gedachten; doe niets dat kwaad voortbrengt, vermijd schadelijke gedachten, houd je aan de waarheid, richt je geest op God. Iedereen moet zich nauwgezet onderzoeken, zijn gebreken opsporen en zich inspannen om ze recht te zetten. We moeten de waarheid erkennen dat wij alle spirituele oefeningen niet doen ten behoeve van een aangenaam leven maar voor een goede en vredige dood.
Bedenk dat je niet dit lichaam bent; jij bent het onverwoestbare goddelijke zelf. God schiep de mens naar zijn beeld en gelijkenis, wat nooit bedoeld is vanuit de stoffelijk-lichamelijke betekenis maar wel vanuit de ziele-betekenis.
Het stervensproces kunnen we zien als een soort scheidingsproces van het stoffelijk lichaam (wat ziek kan zijn) met de ziel of geestelijk lichaam (wat altijd gezond is). De ziel legt het aardse lichaam af omdat er op een verhevener niveau voor de stof geen kans meer bestaat zich te handhaven.
De angst voor de dood is een typisch westers verschijnsel. Wij willen zelf, vanuit onze beredeneerdheid, de stoffelijke dood vatten, en aangezien we dat niet kunnen, hebben we er angst voor en houden we de stoffelijke dood zoveel mogelijk op een afstand. Iedereen heeft angst voor de dood. Dus moet je niet doden; maar mensen helpen te begrijpen wat dood betekent. Ze zijn bang omdat ze er niets van af weten, omdat de dood het grote onbekende is. Je kunt mensen behulpzaam zijn, met de dood kennis te maken, door middel van meditatie, omdat dat een bepaalde manier van doodgaan is, terwijl je toch in leven blijft.
Kijk naar de bloemen in de tuin. Wanneer je ze plukt juichen de knoppen dat het morgen hun beurt is. Voelen ze droefheid? Bloeien ze er minder uitbundiger om? Nee, zodra ze weten dat zij morgen aan de beurt zijn, maken ze zich met animo en opwinding op. Zo moeten mensen zich ook gereed houden.
Wat er dan na de stoffelijke dood gebeurt is dat er een God van liefde is die niet over ons oordeelt maar dat Hij wel een spiegel van onszelf voorhoudt, het is ons eigen spiegelbeeld en wie doorover oordeelt zijn wijzelf. Alleen de ziel die dit inzicht in het hart heeft gegrift kan zich verenigen met God. Als die waarheid niet wordt meegedragen in het hart, wordt het lichaam steeds opnieuw geboren. Als men zich van nu af in innerlijke beschouwing tot God keert, zal dat van pas komen wanneer het einde nadert.
