Vraag 112
Zijn anderen een reflectie van onze eigen gevoelens en gedachten?

Parabel:
Een jonge koeherder ging gewoonlijk naar de weide in een bergachtige streek om een kudde vee te laten grazen. Eens toen het vee aan het grazen was, begon hij een lied te zingen. Onmiddellijk hoorde hij de echo ervan.
De herder dacht dat iemand hem nadeed om hem belachelijk te maken. Hij schreeuwde: "Wie is daar, waarom doe je mijn zingen na?" Weer hoorde hij de echo van wat hij zei en hij werd heel geërgerd.
Toen hij thuiskwam vertelde hij zijn moeder wat er gebeurd was. Zijn moeder nam zijn angst weg met de woorden: "Mijn beste zoon wees niet bang, w at je daar hoorde was alleen de echo van je stem. Het was gewoon de weerklank van elk geluid die je maakte. Er was niemand anders die je stem nadeed". Toen begreep de koeherder de werkelijkheid.

Op dezelfde manier verbeelden mensen zich dat anderen hen uitlachen en kwetsen. Het is niets dan een reflectie van hun eigen gevoelens en gedachten. Het zijn je eigen gevoelens en gedachten die naar je terugkomen.
Wanneer je aan verdriet denkt zul je verdrietig worden. Als je aan woede denkt, word je boos. Jijzelf bent de bron van heel deze reactie, reflectie en weerklank en niemand anders.
Je bent verantwoordelijk voor je verdriet of blijdschap. Alles komt naar jou terug als weerkaatsing.
Richt je geest op God.