Monchou = Lissa

Kwispel, kwispel hallo!

Eerst het ALLERBELANGRIJKSTE NIEUWS: mijn vrouwtje heeft een zak Hillskorrels

Voor pups gekocht met LAM EN RIJST!!!!!!! Mjammiemjammie.... Als ze de zak nog maar pakt, zit ik al zo braaf als maar wat in de keuken te wachten. Ik hoop dat mijn vrouwtje mijn telepathische boodschap opvangt: 'Doe er gerust nog een schepje bij, jaja, houd je vooral niet in. Ik verzet dat wel, geen probleem!'

Voorlopig eet ik mijn buikje rond en dat mag je letterlijk nemen.

't Is ook nodig dat ik goed eet, want op de foto's die ik gestuurd heb, kan je zien hoe hard ik hier moet werken. Ik doe de tuin (zie foto), ik help bij het dekken van het bed, ik draag kousen en pantoffels aan als iemand ze nodig heeft (en anders ook!). Ik lik het regenwater uit de bloembakken, enfin 't is kinderarbeid dat het niet meer netjes is!

Mijn vrouwtje rijdt met een kleine jeep en ik moet achteraan 'in den bak' zitten. Dat is dus dik tegen mijn goesting. En ik heb een lepe truuk bedacht: Ik begin stilletjes en zielig te piepen, wacht tot mijn vrouwtje gestart is en begint te rijden. En als we dan op de baan zijn, kruip ik stiekem op de achterste zetel met mijn kopje (en mijn liefste verontschuldigende smoeltje) tussen de twee voorste stoelen. Mijn vrouwtje kan dan niks doen, want die moet rijden en IK kan me ECHT niet herinneren waar ik EIGENLIJK zou moeten zitten. Ik heb ze hier al achter mijn rugje horen praten van een hek tussen mij (in mijn bak) en de achterste zetel, maar daar zal ik wel een stokje voorsteken. Ik ben zoals Jean-Luc Dehaene: ik los de problemen pas op als ze er zijn.

Verder heb ik nog hard gewerkt aan mijn plasrecord! Ik ben niet alleen helemaal zindelijk, ik kan het ook UUUUUUUREN ophouden! Bij mijn laatste avonduitje plas ik NOOIT (sterk karakter, hè?) en 's morgens bij het opstaan wacht ik altijd tot een uur of tien. Ik plas uit principe ook alléén in de tuin, niet op de wandeling.

Wel heeft mijn baasje me al de hemel ingeprezen omdat ik het altijd op hetzelfde plekje doe en niet in ZIJN gras... Maar hij weet niet dat ik soms toch stukjes van zijn gras bijt, kwestie van duidelijk te maken dat het binnenkort MIJN gras zal zijn.

Gisteren heb ik op de wandeling kennisgemaakt met RAMBO, een petieterig klein en oud hondje (13 jaar) hier uit de straat. En toen ik met mijn lieve kleine voorpootjes bovenop hem sprong, was meneer met zijn machonaam daar niet van gediend en gromde!!!!!!!!!! In plaats van blij te zijn dat er nog groene blaadjes naar hem keken! Als hij mij nu nog maar van ver ziet komen , maakt hij zich al uit de voeten, de lafaard!

In het weekend ga ik niet alleen voor het eerst naar de puppyklas, ook de twee andere honden uit de familie komen kennismaken met hun nieuwe nichtje Lissa.

Ja, want zo heet ik nu. Vroeger heette ik Monchou, volgens mijn pleegmama Rita een kaassoort. Zouden jullie een kaasnaam willen? Meneer Brie? Mevrouw Camenbert? Nee, dan Lissa!!! Dat heeft stijl, daaraan hoor je meteen: dat is niet zomaar de eerste de beste! Dat beest heeft klasse!

Zo, nu ga ik nog wat op mijn speelgoed kauwen. Ik moet dringend van die kleine melktandjes af! Ik wil grote gevaarlijke tanden! Daarom bijt ik op mijn speelgoed en mijn botten, want met die verdomde kleine tanden kan ik de grote koeken die ik hier van een mevrouw in de buurt op straat krijg, niet kapotbijten. En dan moet mijn vrouwtje die in stukjes breken: zoooo vernederend!

O ja, die mevrouw strooit in de winter ook altijd spekblokjes voor de vogels op haar stoep. En gisteren vertelde ze aan mijn vrouwtje dat de vogels zeker veel last van kou moesten hebben, want dat die blokjes nog nooit zo rap weg geweest waren. Hm, hm!.... Da's lekker,joh, spek! Maar mondje toe hoor, ik verkleed me de volgende keer wel in vogel!

Dikke knuffels, pootjes en alles wat ik maar kan bedenken, van de pup die van plan is een REUS te worden!

De enige echte LISSAAAAAAAAA!!!!!!!(applaus!)

Hier ben ik weer! Tussen twee slaapjes in, schrijf ik nog rap een mailtje (ik kan het nog rapper in het Grieks, maar ja, dat kunnen jullie niet lezen!).

Gisteravond is mijn vrouwtje gaan werken en ik heb geen traan gelaten! Ik ben hééél flink geweest. De buurvrouw heeft met mij gespeeld en ik heb met mijn kleine scherpe tandjes in haar hand gebeten. Om te spelen natuurlijk, want ik zie haar wel zitten: ze knuffelt me de hele tijd en vindt me superlief. Maar dat ben ik natuurlijk ook...

Toen het vrouwtje om half elf thuiskwam, was ik diep in slaap aan de voeten van de babysit. En ik schrok wakker en begon te blaffen. Toen ik zag wie het was, schaamde ik mij wel efkes... Maar ja,zeg, ze moeten mij ook maar niet wakker maken! We zijn dan nog een kort wandelingetje gaan maken en toen zijn we allemaal gaan slapen.

Mijn baasje en mijn vrouwtje mogen mee in mijn grote bed, ik doe daar niet moeilijk over. Ik pak wel héél véél plaats, en als ze het daar niet mee eens zijn, stomp ik met mijn dikke pootjes in hun gezicht. Ik zal ze wel opvoeden!!!

Ze hebben hier ook hele lelijke struiken in de tuin, die ben ik stelselmatig aan het uitrukken. Ik heb ook dat oude bot gekregen dat Kwibbe, mijn voorganger, nog van jullie meegekregen heeft. Mjam, mjam, daar kan ik wel een uur aan bijten!

Vandaag heb ik op straat kennisgemaakt met wat hondjes uit de buurt. Als ze zelf het initiatief nemen om naar mij te komen, ben ik wel op mijn hoede. Maar als ze niet naar me omkijken, ben ik er ook niet graag bij en ga zelf eens tot bij hun. Al de baasjes willen mij strelen en dat vind ik wel ok.

Ik slaap nog veel, maar als ik wakker ben, speel ik tot ik niet meer kan. Deze voormiddag regende het en dat vind ik niet zo fijn, dus zijn we niet naar de hondenwei geweest: we zijn gaan wandelen en ge kunt niet geloven hoeveel er hier te zien is: auto's, fietsen, kindjes, grote mensen, honden... Ik weet niet waar ik eerst moet kijken. Ik zit dan ook de helft van de wandeling op mijn poepje te kijken. Die leiband ben ik nu wel gewend, alhoewel ik toch nog altijd met een beledigde blik naar mijn vrouwtje kijk als ik hem om moet. Ik heb wel een heel sexy mooi rood halsbandje gekregen. Dat staat me geweldig!

Zo, da's mijn brief voor vandaag. Nog effe een sanitaire stop in de tuin en dan ga ik maar 's een slaapje doen.

Uw sloebertje Lissa/Monchou

PS: Zaterdagnamiddag ga ik naar de puppyklas tussen al die raspuppies met hun streken en hun boomstammen, euh stambomen. We zullen wel zien wie de dapperste is! Een Griek laat niet op zijn kop zitten!

Hallo,

Vandaag mail ik (Lisa) eens zelf om te tonen wat een intelligente hond ik ben!

Ik ben het hier al goed gewoon en kan zelfs al heel flink aan de leiband lopen (!!!) Wel ga ik op straat bij alles en iedereen die passeert, op mijn poepje zitten om eens rustig te kijken. En als het te dicht bij komt (fiets of auto of kinderwagen), draai ik mij om om weg te lopen. Maar ik hang dan natuurlijk aan die ambetante leiband, dus probeer ik die dan kapot te bijten. Ik hou jullie op de hoogte van mijn vooruitgang bij het kapotbijten van de leiband.

Gisteren ben ik om 20 u aan mijn nacht begonnen. Maar natuurlijk MOEST ik om 23 u nog mee buiten voor een laatste plasje. Ik heb mijn vrouwtje daar een half uurtje bezig gehouden, maar lekker niet geplast: ik ga in het guiness book of records komen als de hond die haar plas het langste kan ophouden van heel de wereld!!!

Deze nacht had ik bijna een dief gevangen. Het ging als volgt: ik val in slaap op het voeteneinde van het grote bed, maar als mijn baasjes diep in slaap zijn, kruip ik lekker tussen hen in!

En terwijl ik in dromenland was, was mijn baasje opgestaan om te plassen. Ik had dat niet gemerkt en sliep rustig verder. Maar toen hij terug in zijn bed (mijn bed eigenlijk!) wilde kruipen, dacht ik dat er een dief in het bed kroop. Ik blafte luid, zette al mijn haar overeind en maakte een plasje in het bed (om de dief in te verdrinken). Toen moest mijn vrouwtje midden in de nacht het bed verschonen...

Maar ik heb hen uitgelegd dat ik mijn leven op het spel gezet had door een gevaarlijke dievenbende weg te jagen en toen moesten ze wel erg lachen.

Vanmorgen heb ik nog wat aan mijn record gewerkt: ik heb pas geplast op de hondenwei om half elf. Da's straf, hè?

Ik heb ook al verschillende lekkere modderknoken uit de tuin opgegraven. Waarschijnlijk de botten van de dieven die mijn voorganger gevangen en opgegeten heeft.

Nu slaap ik de slaap der onschuldigen. Ik vind het fantastisch op de hondenwei, maar ik ben er ook altijd steendood van. Vanavond moeten mijn baasjes gaan werken: mijn vrouwtje geeft les van 19 tot 22 u. Dan komt de buurvrouw op mij passen, pffff, precies of dat nodig is. Om acht uur ga ik onder de wol en dan heeft niemand nog last van mij. Misschien zou ik 's aan mijn vrouwtje moeten vertellen dat IK wel op de buurvrouw zal Letten, want die is al 82 jaar en zonder mij zou ze misschien vallen of zo...

Voilà, ik lig hier aan de voeten van mijn vrouwtje en ik snurk een klein beetje, kwestie van dat ze niet vergeet dat ik hier lig en op mij trapt.

Dikke kussen, likjes en poten van uw kleine puppy