HOU VAN DE MENSEN ZOALS ZE ZIJN , ER ZIJN GEEN ANDERE
11-03-2006
De ratelsnoek c. Buddingh
Wanneer je aan een beekje woont ,
Een sloot , een plas , een ven ,
Hoor je soms s nachts , heel onverwachts ,
Zachtjes iets ratelen .
Het klinkt niet blij en niet echt droef
Niet dreigend of dramatisch ,
Niet nijdig ,niet rebels , nee , eer
Wat tobberig , wat apathisch .
Maar stel je t ook eens even voor
Zon ratelsnoekbestaan .
Ben ik blij dat k niet elke nacht
uit ratelen hoef te gaan .
11-03-2006 om 20:14
geschreven door Joanna
10-03-2006
Ik las het je voor
Ik heb het je toen voorgelezen Rutger Kopland
Ik schreef een vers over jou gezicht ,
Dat het zo afwezig was , ik vergeleek het
Met water waarin ik het gezicht zag
van een paard , en toen ik opkeek
Was de overkant verlaten .Ik vergeleek
Het met wind waarin ik de adem hoorde
Van een dode hond , en toen ik luisterde
Was het zo godvergeten stil in huis .
Ik heb het vergeleken met veel , met veel
Meer , meer dan ik mij herinner , maar
Ik kan het vers niet meer vinden .
Het was niet alleen maar water , wind ,
Je ziet me nog als ik niet kijk , je ademt
Als ik niet luister , leest wat ik niet schrijf .
Ik heb het je toen voorgelezen .
De ramen stonden open , op het terras
Dronken de vrienden limonade , de appelboom
Bloeide . Ik heb je voorgelezen
Wat ik wilde : weg , met jouw . Naast mijn bed
Een prachtige fruitmand . Geen druif
Nam je , geen sinaasappeltje , nee , nee ,
Die waren allemaal voor mij , voor mij
Alleen . Ik moet in slaap gevallen zijn ,
De ramen waren dichtgedaan , alsof er
Iemand was geweest , de wekker tikte
De maan scheen op het grijze fruit .
Ik heb de volgeschreven papieren waarvan
Ik voorlas , gevonden en verscheurd .
10-03-2006 om 20:57
geschreven door Joanna
08-03-2006
Hans Lodeizen
God zijn spiegel .
Toen God de wereld had geschapen ,
En ze daar klaar voor hem lag
Rustig als een baby aan het slapen
Was hij niet blij met wat hij zag .
Men zou toch zeggen hij had alles
Zelf naar zijn eigen wens gemaakt :
Wij zaten parterre , hij zat stalles ;
De film werd als hij wou gestaakt .
Maar nee , in een geweldig pesthumeur
Zat hij alleen in zijn stoel te kniezen ;
Hij keek aanhoudend naar de deur ,
Men dacht : straks pakt hij nog zijn biezen .
De wereld was naar zijn evenbeeld
En precies als hijzelf geworden
En daarom keek de Heer zo verveeld :
Hij was niet gevleid met de horde .
Caïn sloeg Abel in een kwaje bui ,
De zondvloed kwam , een beetje later ,
De toren van Babel verwarde de lui
En tenslotte sloeg Jezus een flater .
Eén ding was duidelijk: het was niet goed
Wat hij gedaan had met zijn vrije uren .
Hij herkende overal zijn eigen snoet
En de mensen bedreven zijn dolste kuren .
Nu is god van de wereld gegaan ,
Maar een fout is er om een les te leren
Kijkt mijn spiegelbeeld me met liefde aan
Dan wil ik het de rug toekeren
08-03-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
04-03-2006
Thuis...
Dat gelukkig niet
Op tweehonderd meter van waar ik woon
Staat het huis waar ik ben geboren .
Ik kom er haast iedere dag een keer langs .
Daar heb ik geknikkerd , gehoepeld , getold ,
Ben ik onder een paard en kar gelopen .
Ja , wat men ook van mij zeggen kan , niet
Dat ik ver van mijn oorsprong ben afgedwaald .
04-03-2006 om 20:56
geschreven door Joanna
03-03-2006
De mussen
Het solemiomusje . c.buddingh
Het solemiomusje fladdert
Van boom tot boom .
Zij zoekt haar kleine zusje .
Wie helpt haar uit de droom ?
Ze heeft namelijk geen zusje ,
Zelfs niet een geelgenopt .
Geef haar maar gauw een klein kusje
Als ze ook bij jou aanklopt .
03-03-2006 om 20:16
geschreven door Joanna
02-03-2006
winter ?
Sneeuw bij avond
Voor het slapen gaan kijk
Ik nog even naar buiten :
Dikke , donzige vlokken
Dwarrelen omlaag als
Minuscule parachutistjes :
Koning winter neemt weer
Bezit van de aarde .
En ik tuur er vol vertedering naar .
Maar vroegen zou t in
Mij hebben gejuicht :
Morgen sneeuwballen gooien !
02-03-2006 om 19:40
geschreven door Joanna
28-02-2006
De zwaartekracht , bijvoorbeeld.
Ik geef toe ik ben bepaald geen rebel .
Maar tegen wie moet je in opstand komen ?
De zwaartekracht , bijvoorbeeld haat ik vaak
Mateloos :altijd met je neus op de aarde gedrukt .
En aarde is : ellende , verval , ziekte , dood .
Maar probeer er maar eens vanaf te springen .
We zitten gekerkerd in t nu en hier
En magere Hein is onze cipier
28-02-2006 om 21:44
geschreven door Joanna
25-02-2006
binnen en buiten
Binnen en Buiten
Kom binnen ,
En ik draag je op handen
Naar waar je niets meer kunt verzinnen .
Als ik je verfris
Waar de zee de zee is ,
Ween je omdat je weent
Zonder dat het je bevreemdt .
Je lacht omdat je lacht
Je leeft omdat je leeft
Ik ontvang en jij geeft .
Wanneer je ogen sluiten
Gaan we naar buiten .
Jacop der Meistersänger
25-02-2006 om 19:43
geschreven door Joanna
24-02-2006
Samen
Samen
Samen de ochtend omhelzen
En met de zon hoog op de kruin
Rabarber eten.
Samen
Terwijl het rood over de aarde kantelt
Druiven persen .
Een ster wegpinken naar de avond
En met wijn
De nacht verder dragen .
Ina Stabergh
24-02-2006 om 21:57
geschreven door Joanna
23-02-2006
Omdat...
O m d a t d e l i e f d e g e e n v er h a le n ve r t e l d
Omdat de liefde geen verhalen vertelt
Vertel ik en luistert de liefde .
Vertel me niets droevigs of vrolijks
Zegt ze . Noem me geen namen maar
Spreek van haar handen
Haar handen , zeg ik , graven in mijn huid .
Ze graven in het donker van mijn hart
En het doet geen pijn . Ze zetten de tijd stil
Ze zetten het hart stil .Dan voel je geen pijn .
Ik vertel niets droefs en niets vrolijks .
Ik noem je geen namen maar wel hoe ze
Haar naam op mijn lippen schrijft .
Genoeg zegt de liefde , je hebt
Genoeg verteld . Nu krijg ik honger
We schuiven aan tafel . Marco Nijmeyer
23-02-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
19-02-2006
je bent
Je Bent
Je bent gewoon je bent
Gewoon een mens dat is
Een warm en onontwarbaar
Wezen en toch kun je gebeuren
Als een wonder want ik heb je
Geroepen in mijn slaap
Ik riep je liefde
Door eigen honger
In de eigen stem ontwaakt
zag ik ; ik heb je niet gedroomd
hier ben je je bestaat
ik heb je liefgehad
dit is de nacht
ik heb je lief
ik heb je niet bedacht
Ellen Warmond
19-02-2006 om 13:23
geschreven door Joanna
18-02-2006
een appel , een snee brood
Een appel, een snee brood
Nu de grote dingen verdwijnen
Worden de kleine groot:
Wat zonlicht op de gordijnen ,
Een appel , een snee vers brood .
Met hoeveel overbodigs
Maken we ons leven stuk :
Er is zo weinig nodig
Voor wat eenvoudig geluk .
Zo zou ik oud willen worden ,
Klein en weltevree
Een boek om in te lezen ,
Een appel , een snee vers brood .
18-02-2006 om 14:43
geschreven door Joanna
17-02-2006
Een verhaaltje voor jullie
Er waren twee kabouters , At en 0t ,zo klein dat zij niet in de mens geloofden , alleen een beetje in god .
0p een dag naar het leek als altijd kwam een prinsesje voorbij .
Ze zij kijk dat is aardig , bukte en alsof ze bloemetjes plukte , pakte ze Ot en At en stak zoals alle prinsesjes de hele zaak in haar zak . Zo kwamen ze in het paleis , de avond viel , dat hou je niet tegen , maar terstond ontstak het prinsesje opnieuw de zon , zodat Ot en At ineens wisten dat ze waren in het paradijs en god bestond . Dat was de eerste dag .
Zij sliepen die nacht in lucifersdoosjes van de koning onder zacht geurende zakdoekjes van de koningin .
En de volgende dag vroeg het prinsesje , wat zal ik eens voor jullie kopen , waarin hebben jullie nu de meeste zin .
En Ot en At wilden natuurlijk dat het kermis was met chocola , een reuzenrad , draaimolens en heel veel limonade .
Toen ging het prinsesje naar de stad en wat bracht ze mee ?
Vliegtuigjes , botsautotjes , geweertjes een draaiorgeltje met jesterdee , slagroomijs en mooie rode kleertjes .
En het werd alle dagen kermis in t paleis want At en Ot konden de trappen eerst niet op of af en nooit alleen naar de w.c. maar met het vliegtuig ging het één twee drie en was het prinsesje van de wijs dan draaiden zij het orgeltje van jesterdee .
Maar ook moesten de kabouters leren en Ot telde op en At trok af . Ze kregen boeken met gouden woorden , zo groot dat ze uren langs de bladzijden moesten lopen en ze zere voeten kregen van het leren begrijpen wat er stond , en de potloden waren zo zwaar dat ze alleen maar samen en dan nog heel korte brieven konden schrijven , bijvoorbeeld alleen hun namen .
En toen de dagen voorbij waren in het paleis gingen ze weer weg , het was een lange reis terug naar het bos en hun huisje stond er als altijd . Hoe het prinsesje dat wel vond ? Ze huilde zoals ze nog nooit had gehuild , tot ze op een dag aan het paleisraam stond en uit de bomen van het park een duif verscheen met een klein briefje in zijn mond , zo klein dat zij het haast niet lezen kon . Er stond ; Dag prinses (god) een zoen van At en Ot .
Rutger Kopland
17-02-2006 om 20:29
geschreven door Joanna
voor anderen
voor mensen die mij niet kennen ben ik normaal voor mensen die me lief hebben ben ik speciaal voor mensen die mij niet mogen ben ik asociaal maar voor mensen die mij goed kennen, mijn vrienden, familie ben ik bijzonder en dat komt doordat hun dat ook voor mij zijn
17-02-2006 om 19:52
geschreven door Joanna
16-02-2006
eeeIk verlang zo
Ik verlang zo naar een straaltje zon en naar de eerste warme lentedagen, naar witte wolken, die door 't blauw heen jagen op weg naar iets, die ik niet vinden kon. Ik wil de tulpen ruiken als ik ze pluk, ik wil de kersenbloesem weer zien zweven, magnolia's, de kelken opgeheven, of ze een dronk uitbrengen op 't geluk. Ik wil de knoppen weer zien opengaan van berken, mooiste onder alle bomen; Ik wil nu 'k de winter ben ontkomen, met nieuwe ogen in de wereld staan!
16-02-2006 om 19:19
geschreven door Joanna
Water bij dag en bij nacht
Bij dag is het water iets lichter groen dan de bossen , iets lichter blauw dan de hemel , iets lichter dan je wilt zeggen , dat is water . De maan rijst , het water is zwarter dan de bossen die grijs zijn , zwarter dan de hemel die grijs is . De maan daalt in het water , zilveren gulden in spaarpot van dichter. Wolken schuiven voor de maan en alles is weg . Rutger Kopland
16-02-2006 om 19:03
geschreven door Joanna
15-02-2006
t Is nacht . De torenklok slaat vijf
Er daalt een diepe stilte in de stad
En in mezelf . En ik bezie
Het slapend silhouet dat naast me ligt
Zijn ademhalen klinkt met zacht gefluit
En op zijn lippen is een stil bewegen
De onrust is nog steeds niet uit zijn lijf
Ik zie hem aan , en niets is mij meer zeker
Voor alles is een eerste keer , maar dit
Dit moet het eind van alles zijn ;
Een ongemerkt verglijden in de dood
Een mooiere bekroning is er niet
Ik voel een lichte trilling in mijn handen
Er komt weer langzaam leven in de stad
En hij slaapt door , zo schijnbaar ongerept
Het onafwendbaar lot nog net ontsnapt .
Cees van der Pluijm
15-02-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
14-02-2006
een valentijntje
Liefde van later
Als liefde zoveel jaar kan duren
Dan moet het echt wel liefde zijn
Ondanks de vele kille uren
Om domme fouten en de pijn
Heel deze kamer om ons heen
Waar ons bed steeds heeft gestaan
Draagt sporen van een fel verleden
Die wilde hartstocht lijkt nu heen
Die zoete razernij vergaan
De wapen waar we toen mee streden
Ik hou van jou
Met heel mn hart en ziel hou ik van jou
Langs zon en maan tot aan het ochtendblauw
Ik hou nog steeds van jou
Je kent nu al mijn slimme streken
Ik ken al lang jou heksenspel
Ik hoef niet meer om jou te smeken
Jij kent mn zwakke plekken wel
Soms liet ik jou te lang alleen
Misschien was wat je deed verkeerd
Maar ik had ook wel eens vriendinnen
We waren jong en niet van steen
Zo hebben we dan toch geleerd
Je kunt altijd opnieuw beginnen
Ik hou van jou
Met heel mn hart en ziel hou ik van jou
Langs zon en maan tot aan het ochtendblauw
Ik hou nog steeds van jou
We hebben zoveel jaar gestreden
Tegen elkaar en met elkaar
Maar rustig leven en tevreden
Is voor de liefde een gevaar
Jij huilt allang niet meer zo snel
Ik laat me niet zo vlug meer gaan
We houden onze woorden binnen
Maar al beheersen we het spel
Een ding blijft toch altijd bestaan
De zoete oorlog van het minnen
Ik hou van jou
Met heel mn hart en ziel hou ik van jou
Langs zon en maan tor aan het ochtendblauw
Ik hou nog steeds van jou
Jacques Brel / Lennaert Nijgh
14-02-2006 om 20:41
geschreven door Joanna
11-02-2006
Ik heb je nodig
Ik heb je nodig
Ik heb je nodig
Zoals de rivier haar oevers nodig heeft
En de vogel haar nest
Een land een hemel .
Ik heb je nodig
Zoals de druppel een druppel nodig
Heeft om te kunnen stromen
Zoals het raam een muur nodig heeft
Zoals het hart niet zonder vergeving kan
Zoals geen wond zonder hand kan genezen
Zoals de vrucht de angst nodig heeft .
Zo heb ik je nodig
Al Galidi
11-02-2006 om 17:23
geschreven door Joanna
09-02-2006
Een klein beetje plezier
Een klein beetje plezier
Opgesloten in het oude huis
Leven zij een klein beetje
Wijzend naar de zon door de vensters
Lachen zij , hun thee drinkend
Wanen zij zich in Egypte
In de schaduw van deze middag
Heb ik geen stoel ; waar ik hen
Hoor praten is een heldere vlek
En ik ben bang dat ik ziek word
Een klein beetje
Lawaai zoek ik ernstig , ergens
In een oud bovenhuis waar een oud
Moedertje mij thee brengt op het
Gestreepte divankleed
Een klein beetje plezier
09-02-2006 om 22:33
geschreven door Joanna
Over mijzelf
Ik ben
louke , en gebruik soms ook wel de schuilnaam
Lojoke .
Ik ben een vrouw en woon in
de kempen (België) en mijn beroep is
Huisvrouw .
Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus
71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Klassieke muziek beluisteren .
Vroeger speelde ik piano , klarinette en accordeon .Sinds kort bespeel ik het Keyboard en accordeon
Kom vul de glazen en denk langer niet eraan hoe snel de onhoudbare tijd ontvliedt . gisteren is dood , morgen nog niet geboren . wat zou ‘t , als ons vandaag genieten liet ? J.C.Bloem
*
Bedankt voor wie je bent
Voor alles wat je doet
Altijd recht uit het hart
Nooit omdat het moet .
als een boom die bloeit en overwintert als een lamp die uit- en aangaat zo gaat mijn liefde maar waarheen weten alleen de jaargetijden .
Zeer kleine ode aan de slaap
+=+=+=+=+=+=+
Het is nacht en het regent .
In mijn slaap heb ik een paar uiterst zonnige dromen
Er is geen groter zuiverheid dan die van morgen . Er is geen langer liefde dan die van de glimlach .
*
Zomaar voor iemand aardig zijn
Is voor jezelf , maar ook voor een ander fijn .
Verdriet en klagen
Maken bange dagen
Maar boze gedachten
Maken lange nachten
Verklaar je liefde
Zoals vogels zingen
Zoek geen verklaring
Zoals mensen doen
Roos
geurige, prachtige bloem verwelken is je lot maar binnenin blijf je de mooiste
Woorden zullen nooit in staat zijn
Gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn
Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn .
Mooi plaatje van Anton Pieck
Liefde het mooiste wat bestaat
Liefde is ...