Zoeken in blog

Inhoud blog
  • 782. 't blog wordt log
  • 781. Jean Brusselmans
  • 780. de reiskoffer
  • 779. 1946 - 1966
  • 778. kat & viool
  • 777. alarmen
  • 776. De Grote Gulpini
  • 775. over ganzen
  • 774. creatief mt ellende
  • 773. overal afblijven
  • 772. herfst à la Maju
  • 771. graffiti oorlog
  • 770. klein & mooi
  • 769. Banksy - docu
  • 767. Mitty & Mitty
  • 768. privacy
  • 766. wanneer & indien
  • 765. multitasken
  • 764. 1966 aardgas
  • 763. 1970 , Congo
  • 762. overdenksel
  • 761. Truus ~ 11/11
  • 760. schrijven met licht
  • 759. Truus ~ 10/11
  • 758. giftig geval
  • 757. Truus ~ 09/11
  • 756. twee broers
  • 755. Truus ~ 08/11
  • 754. spinnekoppin
  • 753. Truus ~ 07/11
  • 752. een spinisauriër
  • 751. Truus ~ 06/11
  • 750. mensenwensen
  • 749. Truus ~ 05/11
  • 748. trukje met truck
  • 747. Truus ~ 04/11
  • 746. voedselfotografie
  • 745. Truus ~ 03/11
  • 744. maybe, Maebe
  • 743. Truus ~ 02/11
  • 742. silos in kleur
  • 741. Truus ~ 01/11
  • ------ Truus ~ 00/11
  • 740. de Gaawe Lieuw
  • 739. vechten? lachen?
  • 738. beetje luguber
  • 737. op élk ogenblik
  • 736. chef Buytaert
  • 735. mijn deugnieterij
  • 734. Yoga = Zen ?
  • 733. veranderingen
  • 732. met de moto
  • 731. deze BBQ-tafel
  • 730. een klarinet & zo
  • 729. man op bankje
  • 728. gelatenheid
  • 727. weer naar school
  • 726. de laatste dag
  • 725. daglicht in huis
  • 724. blikvernauwing
  • 723. basketbal
  • ------ schooltaak
  • 722. personentransfer
  • EINDE NOVELLE
  • 721. --- afl. 121/121
  • ------ tante-zijn
  • 720. zoo-broeken
  • 719. --- afl. 120/121
  • ------ gesprek
  • 718. de dodendraad
  • 717. --- afl. 119/121
  • ------ ze hadden dorst
  • 716. look? erbarmen!
  • 715. --- afl. 118/121
  • ------ voorzichtig
  • 714. look, zei u ...
  • 713. --- afl. 117/121
  • ------ iets v Kees Stip
  • 712. look, zei u ?
  • 711. --- afl. 116/121
  • ------ onze merel
  • 710. sterren ontmoeten
  • 709. --- afl. 115/121
  • ------ onze cavalerie
  • 708. chaos à la Steen
  • 707. --- afl. 114/121
  • ------ wat nu?
  • 706. biechten
  • 705. --- afl. 113/121
  • ------ rijpe peren
  • 704. de Slimste Thuis
  • 703. --- afl. 112/121
  • ------ ik wil later
  • 702. diefstal in 1911
  • 701. --- afl. 111/121
  • ------ bijna klaar
  • 700. Saludos Amigos!
  • 699. --- afl. 110/121
  • ------ filo-wijzerplaat
  • 698. hoogteverschil
  • 697. --- afl. 109/121
  • ------ wijndelijk!
  • 696. kant & poëzie
  • 695. --- afl. 108/121
  • ------ waarom hij danst
  • 694. brood & fruitsap
  • 693. --- afl. 107/121
  • ------ aan de kassa
  • 692. de lach
  • 691. --- afl. 106/121
  • ------ moederdag
  • 690. binair schrift
  • 689. --- afl. 105/121
  • ----- om in te bijten
  • 688. Hal Lasko
  • 687. --- afl. 104/121
  • ------ Ferdy & Leemans
  • 686. doop Seluj
  • 685 .--- afl. 103/121
  • ------ schooltaak
  • 684. telefoneren
  • 683. --- afl. 102/121
  • ------ zoet-zuur
  • 682 strooien hoed
  • 681. --- afl. 101/121
  • ------ graad is alles
  • 680. geld ~ écht geld
  • 679. --- afl. 100/121
  • ------ uit de losse pols
  • 678. bomen verhuizen
  • 677. --- afl. 099/121
  • ------ charmante man
  • 676. spijt
  • 675. --- afl. 098/121
  • ------ een autokoe
  • 674. wat een dokter!
  • 673. --- afl. 097/121
  • ------ Brits fatsoen
  • 672. 't remt niet
  • 671. --- afl. 096/121
  • ------ verstrooid
  • 670. mijn hok
  • 669. --- afl. 094-095
  • ------ oma dalton
  • 668. de vissoep
  • 667. --- afl. 093/121
  • ------ intens manneke
  • 666. pillen pakken
  • 665. --- afl. 092/121
  • ------ begoochelen
  • 664. kippevel
  • 663. --- afl. 091/121
  • ------ strand & zand
  • 662. YSL & Majorelle
  • 661. --- afl. 090/121
  • ------ tijd is relatief
  • 660. de Kreta - krok
  • 659. --- afl. 089/121
  • ------ ze rukken op !
  • 658. meloenen
  • 657. --- afl. 087+088
  • ------ kleine & kat
  • 656. de andere Russen
  • 655. --- afl. 085+086
  • ------ lookalike + nep
  • 654. geheim
  • 653. --- afl. 083+084
  • ------ virtuoze dames
  • 652. het is Tetris !
  • 651. --- afl. 081+082
  • ------ speel dan toch
  • 650. het paradijs
  • 649. --- afl. 079+080
  • ------ de kleine coach
  • 648. een Smutske
  • 647. --- afl. 077+078
  • ------ mistake waltz
  • 646. connecties
  • 645. --- afl. 075+076
  • ------ allen te paard !
  • 644. een schreeuwertje
  • 643. --- afl. 073+074
  • ------ hulde aan Greeley
  • 642. kritiek
  • 641. --- afl. 072a+b
  • ------ contrast
  • 640. ontbijt ~ oelala
  • 639. --- afl. 071/121
  • ------ 'n boom schieten
  • 638. les gens du nord
  • 637. --- afl. 070/121
  • ------ de selfie
  • 636. kast & kast
  • 635. --- afl. 069/121
  • ------ de locatie
  • 634. wraak
  • 633. --- afl. 068/121
  • ------ treitergedrag
  • 632. in werking!
    'een gans jaar maart?'
    schrijfvloer 01 ~ afgerond, klaar
    25-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.-----. gelijk Elvis?

    naar de afdeling klassiek

    Als kerstcadeau wou ze de strijksonates van Rossini ofwel de impromptus van Schubert.
    Op CD. Want op plaat zou dat niet meer te vinden zijn. Nee, op plaat niet meer.

    Op een dag dat het KMI geen ontij gepland had ondernam ik de expeditie
    naar een winkel waar ze volgens mij Rossini en Schubert in huis zouden hebben.

    Binnen herkende ik de zaak niet. Een totaal nieuwe inrichting.
    Misschien zelfs nieuwe eigenaars? 
    Ik zag geen namen van componisten meer.
    De afdelingen vooraan in de winkel zeiden hiphop, house,
    en verder naar achter R&B, country, jazz …

    "Excuseer, vroeg ik aan de piepjonge winkelbediende, heeft u ook een afdeling klassiek?"
    Ze dacht even na en vroeg "bedoelt u … gelijk Elvis?"

    Dit is een van de werken die ik toen zocht, licht en zacht.
    klank aanzetten
    https://www.youtube.com/watch?v=KdnETWq7rcY
    07min24 van uw tijd en elke seconde waard

    m
    HiH-12/2015, met dank aan BF

     

    25-12-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.224. ontstoppen

    een vakman in huis

    Vorige week belden we een loodgieter, om de spoelbakken van de keuken na te kijken,
    want die lopen veels te traag leeg om nog oké te zijn.
    En gelijk vroegen we of hij eens zou willen kijken naar de douche,
    want we vermoedden daar een lekje.

    Dat kwam in orde, hij zou langskomen. Die dag nog.
    “Vandaag nog! Halleluja!”

    Hij was bezig met een job in Zandvliet en zodra hij daar klaar was
    zou hij ons bellen dat hij op komst was. Dat vind ik tof.
    Zodra hij belt maak ik de kast onder de spoelbakken leeg.
    Er lagen al twee vouwboxen gereed.

    Het was 11h30 en er was nog altijd geen telefoontje van onze redder. 
    - Zou hij vandaag nog komen, vroeg ik aan LM,
    die job in Zandvliet kan iets groot zijn hé. Iets groter dan hij zelf gedacht had.

    Waarop LM :   
    - Ja, ze hebben hem daar laten komen omdat de sluis niet meer leeg liep.


    foto Wikipedia

    13h15 : Hij was hier al sinds 12h aan het werk, een kwieke jongeman,
    en dat van die sluis paste helemaal in zijn vakgebied, zei hij.
    We kunnen hem aanbevelen. Toch wat zijn gevoel voor humor betreft.

    m
    EZW-12/2014, herwerkt

    25-12-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.223. een logé

    de sopraan en de papegaai

    De jongere zus van mij ma was sopraan bij het koor van de BRT. 
    Op een keer had Tante S een papegaai op logé,
    de baasjes van de vogel waren met kerstverlof aan de kust. 
    Na enkele dagen kon hij de opwarmingsoefeningen van mijn Tante meezingen.
    Of zijn baasjes daar blij mee geweest zijn betwijfel ik,
    stembanden opwarmen is geen melodieus gebeuren hé. 

    Maar de vogel zelf vond het blijkbaar plezant of interessant en
    hij was zo fier op zijn nieuw kunnen dat hij van geen ophouden wist.
    Hij herhaalde de deuntjes heel de dag door.

    Nonkel L was aannemer en hij had zijn kantoor thuis.
    De oefeningen van Tante S waren ongeveer een dagelijks ritueel,
    ze waren zelfs een rustgevend gebeuren in huis, maar
    de vrije interpretaties ervan door een snerpende papegaaienstem,
    dat was teveel van het goede, dat bracht Nonkel L tot krachttermen.

    De  papegaai pikte de krachttermen op en leerde een verzameling vloeken
    die hij bracht met evenveel overtuiging als Nonkel L zelve en die hij
    vlot afwisselde met de stemoefeningen van Tante S. 
    De vogel moet een heerlijke vakantie gehad hebben.
    Zijn woordenschat was duidelijk verrijkt dank zij Nonkel L
    en zijn stembereik was hoorbaar uitgebreid dank zij Tante S.

    Wat de baasjes ervan vonden hebben we nooit geweten. Aan die kant bleef het stil.

    m
    EZW-10/2011- HiH-11/2014, bijgewerkt

    25-12-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    24-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.222. kerst-egeltjes

    de kerst-egeltjes, een doe-filmpje

    Dit filmpje vind ik heel mooi omdat er veel gezegd wordt met ogenschijnlijk simpele lijnen in een simpel decor.

    Drie egeltjes komen zich voorstellen.
    Zodra de keuzemogelijkheid verschijnt, gewoon aanklikken.
    Dat egeltje krijgt dan het scherm voor zich alleen en mag optreden.

    Misschien best links beginnen, dat is mogelijk de volgorde van de fragmenten
    zoals de makers ze bedoeld hebben in hun verhaal.
    Van links naar rechts staan de bolle, de lange en de gestuikte.
    Met kan ze ook zien als de ijverige, de bazige, de simpele.
    Zij zullen elk een liedje voor u zingen, verkleed of al doende met iets.

    Voor het eerste egeltje kan met kiezen uit drie kostuumpjes.
    De kostuumpjes zijn een sneeuwbal – een rendier – een sneeuwman.
    Voor het tweede kan men kiezen uit drie bezigheden,
    dat zijn snowboarden - ijsschaatsen - sleeën
    Het derde egeltje krijgt drie bladen in de pootjes gestopt om zijn liedjes te zingen …
    Gewoon aanklikken telkens wanneer een keuzemogelijkheid verschijnt.

    Alle drie doen ze hun allerbeste best.
    Drie egeltjes maal drie mogelijkheden, dat zouden negen fragmenten moeten zijn hé?
    Dat dacht ik ook.

    Beste wensen van LM & mij en klank aanzetten,
    http://www.youtube.com/watch?v=1HIGCgpHYB4

    m
    EZW-24/12/2012 - It's a jungle out there

    24-12-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.221. kerstpechverhaal

    Jacqueline vertelt over een kerst-bom in huis


    Het was in de jaren tachtig.

    Twee maanden voor kerst ging een vriendin verhuizen. Ze verhuisde van een villa naar een appartement.
    En de poes, die altijd buiten had gelopen en binnen kwam wanneer ze goesting had, verhuisde mee.
    Ineens moest poeslief zich aanpassen en mocht ze niet meer buiten.

    Na zo’n veertien dagen werd poesmadame wat rustiger en
    ze leek zich te schikken in haar lot van binnenhuiskat.
    Kerst naderde en een echte kerstboom werd in de living van het appartement gezet,
    versierd tot en met, want mijn vriendin is een kerst-mens.
    De boom was weer heel mooi gekleed
    en de avond voor kerstavond werden alle pakjes  -het waren er bijna dertig-, onder de boom gelegd.
    En die nacht is poeslief actief geworden.
    Van alle pakjes had ze het papier kapot getrokken en de boom had ze geplunderd van onder tot boven.
    Bij het opstaan, kreeg mijn vriendin bijna een appelflauwte. Chaos en rommel over heel de living.
    Er waren twee pakjes bij met pralines en poes was er zo grondig mee bezig geweest,
    dat de pralines over de vloer verspreid lagen.
    Mijn vriendin was echter een sterk iemand, ze belde mij en vertelde het en ze lachte,
    maar die lach was een zenuwlach, dat hoorde ik.

    Dus op 24 december in de voormiddag ik naar daar, de kerstboom terug opgetuigd,
    de pakjes die nog konden gered worden weer ingepakt, en opnieuw pralines en chocolade gaan kopen.
    Gelukkig had poeslief de flesjes parfum niet open gekregen. Het zou er gestonken hebben.
    Rond vier uur was alles terug in orde en opgelapt, voor zover het opgelapt kon worden.

    Poeslief werd een paar uur verbannen naar het berghok waar ze haar vernielactiviteit rustig snorrend uitsliep.
    Twee jaar later verhuisde mijn vriendin naar een boerderij, er kwamen nog twee poezen bij.
    Die hebben daar een luxe leven, maar de avond voor kerst mogen de drie poezen niet in de living,
    ze worden die nacht verbannen naar de schuur of naar de zolder.

    Jacqueline/Peggytwo
    HiH-24/12/2015

    24-12-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    23-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.220. de feesttafel

    dresseren volgens de Kunst


    Het een gerecht mooi opdienen is niet meer voldoende. Men moet een bord nu 'artistiek' kunnen dresseren. 
    Hier een paar voorbeelden voor de feestdagen, met de signatuur van de kunstenaar in kwestie. 
    ‘k Ben druk aan het oefenen. Ge doet toch mee? Jackson Pollock kan ik al!

    Thanksgiving Special - Georges SeuratGeorges Seurat   Thanksgiving Special - Vincent Van GoghVan Gogh

    Thanksgiving Special - Pablo PicassoPablo Picasso   Thanksgiving Special - Piet MondrianPiet Mondriaan

    Thanksgiving Special - Andy WarholAndy Warhol    Thanksgiving Special - Jackson PollockJackson Pollock
    voor meer : http://www.hrothstein.com/thanksgiving-special/

    m
    EZW-11/2014

    23-12-2017 om 03:17 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.219. Frans ~ II / II

    Mme H gaf Frans, van het derde tot en met het zesde leerjaar.

    De uitgangen van de vervoegingen liet ze ons opzeggen in
    Catsiaanse dreuntoon: "imparfait?"
    "ais! ais! ait! ions! iez! aient!" dreunde de klas.
    Mme H gaf ons een applausje en wij bloosden van plezier.

    En als we die uitgangen combineerden met de infinitief als stam
    kregen we een conditionnel, tweemaal prijs voor hetzelfde werk.
    Zo was Mme H. Zij maakte er een sport van geheugendril en wij vonden het plezierig.
    En véél nuttiger dan het geheugenwerk dat we moesten opbrengen voor catechismus.
    Later heb ik bij sollicitaties nooit een proef moeten afleggen over
    'grondige kennis van catechismus'. Iemand onder U?
    Misschien heb ik de verkeerde branche gekozen.

    ‘Uw best doen voor Frans’ was zelfs niet nodig.
    Mme H zorgde dat alles in orde kwam,
    in een lichtblauwe ritselende nylon stofjas met knoopceintuur.
    De enige lerares die nog een stofjas droeg.
    Dat gaf wel cachet aan het vak Frans hoor.
    Die stofjas straalde beroepsernst uit. En vakkennis.
    En wij floreerden onder dat aureool. 

    I
    n het vijfde en zesde leerjaar kwam er voor het vak Frans ook
    de lerares Franse dictie, Mme R. Een Française. Verdwaald in Vlaams-Brabant?
    Mme R-D was een combinatie van Juliette Greco en Zizi Jeanmaire.
    Als jonge vrouw droeg zij kort plat haar en platte schoenen, in de 60's hé,
    zwarte collants -zo heette een kousenbroek toen- en had een fantastische
    crèmekleurige jas met één grote rode knoop in het midden.
    En een knalrode handtas.

    Achteraf bekeken is het een wonder dat Mme R-D ooit aangeworven werd in
    dat bastion van burgerlijk fatsoen: die eigen stijl? dat eigen denken?
    De Heer dacht ook al eens aan het Heil van de leerlingen blijkbaar,
    niet enkel aan het zielenheil van de nonnen.

    Úren hebben wij doorgebracht met een potlood tussen onze tanden:
    ba-bé-b i-bo-buu! Mesdemoiselles? - En dan was het aan ons.
    "Voorrrraan in de mond jufrrrous, frrans worrdt voorrraan in de mond gesprrrokén!"
    'jufrrrous', zei ze, als ze al eens 'needrelands' sprak.

    Gek dat alle leraressen aangesproken werden met 'Juffrouw', gehuwd of niet.
    Een nonnenbastion hé.
    Behalve dus Mme H, zij werd aangesproken met 'Madame' zelfs in het Nederlands, ook al was zij ongehuwd.

    De echtelijke status van Mme R-D was iets minder duidelijk,
    maar dat hebben we pas in het middelbaar vernomen.
    Het middelbaar was aan de overkant van de straat, een paar meter verschil,
    maar heel een andere wereld. En die begon al op de stoep.

    m
    06/2012, HiH-12/2014, herwerkt

    23-12-2017 om 02:50 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    22-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.218. Frans ~ I / II

    Frans leren is al spelend gebeurd

    In maart 1959 zijn we daar gaan wonen,
    vanaf welk jaar we mochten buiten spelen weet ik niet.
    ‘Buiten’ was buiten de tuin, op straat. Dat zou zomer 1960 kunnen geweest zijn.

    We woonden in de westrand van Brussel en hadden daar rustige straten, dus
    speelden wij allemaal op het kruispunt van die straten,
    daar konden zij-allemaal van in huis ons-allemaal op straat in het oog houden.
    ‘zij allemaal’ waren de Moeders, ‘ons allemaal’ de verzamelde kroost. 
    We hadden speelkameraadjes in twee van onze landstalen. We = Tina & ik.
    't Was een zeer landelijke wijk. 

    Wij tekenden met krijt heelder toestanden op de wegbedekking,
    sinds die er lag, want tevoren waren het kasseikopkes.
    De upgrading van kasseikoppen naar asfalt hebben we huppelend gevolgd. 
    Wij versmosten er met z'n allen krijt op want wij hadden alle tijd,
    en alle tijd om Frans te leren want de straat was overdag een verworven terrein,
    er kwamen omzeggens geen auto's. 
    Enkel 's avonds, de auto's van de vaders en die vertraagden
    want zij gingen hun eigen nazaten toch niet uit hinkelparken & kastelen en andere krijtlijnen rijden.

    Tina en ik leerden dus Frans op straat. Het Frans dat we kenden volstond voor ons leefwereldje van toen.
    We konden zelfs schelden. Tina veel beter dan ik, maar dat kan ook aan haar temperament liggen.
    Zij kan het nog altijd vlotter dan ik.

    Toen ik in het derde studiejaar met geschreven Frans kennis maakte
    ging een nieuwe wereld voor mij open :
    hetgeen er staat hoort ge niet en hetgeen ge hoort staat er niet.
    En toch klopt alles! Fa-ci-ne-rend.

    Drie jaar later kwam Tina in het derde studiejaar en zij voelde zich compleet bedot :
    hetgeen ge hoort staat er niet en hetgeen er staat is gelijk de katten!
    ‘-aient’ vond zij kattegejank, ze las wat er stond. 
    Maar 't gaat al vele beter. Zij is nu een zakendame in hartje Brussel.
    En daar is men meertalig. Par principe.

    Tina en ik, wij hebben onze basis van op straat.
    Voor voetballers klinkt zoiets oké.Voor Dames van 60+ ... iets minder.

    Laura hebben we van zodra ze oud genoeg was,
    continu meegesleurd op driewieler & trottinette. Dat heeft zij overleefd. 
    Maar, ze heeft geen Frans ingelepeld gekregen op straat.
    Toen ze erbij was, was ze te jong. Toen ze oud genoeg was,
    waren er geen kinderen van haar leeftijd in het buurtleven
    en was het straatgebeuren daar compleet over en gedaan.
    En het is niet terug gekomen: de kinderen waren op.

    Met het Frans van Laura is het nooit echt goed gekomen.
    Andere talen wel, maar Frans niet. Eigenaardig hé.

    m
    EZW-06/2012-HiH-12/2014, herwerkt

    22-12-2017 om 03:07 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.217. Jan Decleir

    te gast bij Wim Helsen, Jan Decleir
    met Marche-les-Dames uit het verdriet van België

    In Het verdriet van België beschrijft Claus de jongensjaren van hoofdpersoon Louis Seynaeve,
    leerling op een nonneninternaat en telg uit een verbazingwekkende en grotesk getekende familie.
    Verwarring, hunkering en bedrog zijn Louis’ deel en uit alle macht
    probeert hij duidelijkheid te vinden in de verwarring en leugenachtigheid om hem heen.
    Alleen door te fantaseren, de werkelijkheid geweld aan te doen, kan hij overleven.

    Marche-les-Dames, onheilspellend rotsig gebied.

    De Koning is bijziende, hij hangt loodrecht aan het touw en hijst zich op,
    zijn bril bewasemt, hij tast met zijn rechterhand de gekartelde wand af,
    hij graait in de natte klimop.
    Op dat ogenblik verschijnt in een kloof van de rots een man met een verminkt gezicht,
    de helft van zijn gezicht is ingedeukt, het ene oog ligt lager dan het andere en lijkt verlamd.

    - Hangt u goed, Sire? vraagt de man.
    - Merci, mon vieux, ik hang perfect.
    - Goed zo, Sire, zegt de man en haalt vanonder zijn draderige legerjas een broodmes te voorschijn.
    - Herkent u mij niet, Sire?
    - Non, mon brave.
    - Toch was ik bij u in de loopgraven aan de IJzer.
    - België dankt u daarvoor, mijn waarde.
    - U heeft mij de twaalfde oktober 1917 met een missie belast achter vijandelijk prikkeldraad.
      Maar, niettegenstaande mijn smeekbede of ik even mijn bril mocht halen in de blokhut,
      hebt u mij bevolen onmiddellijk de bewuste missie te volbrengen. U gaf dit bevel in het Frans, Sire.
    - Et alors, Flamand?
    - Alors? alors ben ik uit de loopgraaf gesprongen, en bijziende als uwe majesteit, op een granaat.
      Sire, dit is onrecht geweest en dit moet gewroken worden.
    - Doe wat u niet laten kunt, slechte Belg, zegt Koning Albert de Eerste.
    - Adieu, slechte Koning, zegt de verminkte en snijdt het klimtouw door.

    Hij wacht niet op de doffe kwak beneden, maar snelt als een gazelle over de rotsen.

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Decleir in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a25/ 
    10min42 



    Over Jan Decleir : https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Decleir 
    Over het verdriet van België : https://nl.wikipedia.org/wiki/Het_verdriet_van_Belgi%C3%AB 
    Over Hugo Claus : https://nl.wikipedia.org/wiki/Hugo_Claus


    22-12-2017 om 03:05 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    21-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.216. 1ste Maya-lustrum

    de wereld zou vergaan op 21 december 2012

    Herinner u dat door een jammerlijk foutieve en westerse interpretatie van de Maya-kalender
    de wereld zou vergaan op 21 december 2012, gewoon omdat die kalender daar ophield.
    Het Net wemelde van de doem-teksten. Men moest zich voorbereiden.

    De Maya-kalenderbaas komt bij de Maya-opperbaas en zegt :
    - Pardon patron, op die steen is maar plaats tot 2012 hoor.
    - Geeft niks, zegt de opperbaas, ooit zullen ze daar eens goed van verschieten …
    En de twee Maya-bazen lachten in hun vuistje.

    Een aantal mensen beleefde in 2012 die vrijdag-21/12 de laatste momenten voor de apocalyps
    op een eigen manier. Het jaar daarop in september werden hun babies geboren.
    Die kinderen zijn in september vier jaar geworden.

    Zouden hun ouders de apocalyps van toen vandaag herdenken?
    Want vandaag is het eerste lustrum van die zogezegde apocalyps hé.

    De kinderen van september 2013 beklaag ik. Om veel redenen en ook omdat
    de babyboom van september 2013 weer de vergrijzing vergroot in 2073. 
    Zullen de borelingen van 2013 in 2073 óók bakken kritiek krijgen om het feit
    dat ze en vrac op de wereld gezet werden, zoals de babyboomers van de jaren na WOII ?


    EZW-09/2013, herwerkt

    m

    21-12-2017 om 00:32 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.215. Tania vd Sanden

    te gast bij Wim Helsen, Tania Van der Sanden
    met een gedicht van Ph. Hypyle J. le Cesman, haar man

    Perpetuum mobile

    Laat het niet alleen mogelijk zijn
    te beminnen bij gratie van herinneringen en dromen
    die het van ons overnemen,
    die het Nu enigszins uitspreiden,
    voorwaarts en achterwaarts,
    want alles heeft de eigenschap
    snel voorbij te zijn.

    Ph. Hypyle J. le Cesman

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Van der Sanden in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a28/ 
    10min59



    Over Tania Van der Sanden : https://nl.wikipedia.org/wiki/Tania_Van_der_Sanden 
    Over Ph. Hypyle J. le Cesman = Philippe Ceulemans, kunstenaar

    m

    21-12-2017 om 00:17 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    20-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.214. dappere vogels

    De resultaten van de vogelverkiezing zijn er. Al wie gestemd heeft zal het rondschrijven
    van Vogelbescherming Vlaanderen al wel ontvangen hebben denk ik.
    De vogel van het jaar is de merel.
    JeeDeeke heeft voor de kievit gestemd en ze vertelt waarom.

    Afbeeldingsresultaat voor kievit

    .
    een ontmoeting met kieviten

    Op een mooie lentedag in een zachte zon liet ik de hond uit in het gebied naast de beek.
    Daar kon ze vrij rennen, de bewoning lag ver af.
    Aan de ene kant lagen enkele hectaren akkerland, aan de andere kant was water.
    Een lange wandeling had ze zeker verdiend want
    ze had zich heel de lange voormiddag geduldig en rustig gedragen,
    wat niet zo vanzelfsprekend is voor een Border Collie in de fleur van haar leven.
    En die fleur van een hond heette Flor.

    Vlak na de middag waren er geen wandelaars of fietsers te zien, en ik maakte de leiband los
    zodat Flor haar energie kwijt kon. Af en toe kwam ze terug gerend om te kijken of ik volgde.
    Ik volgde zonder probleem, ik was nog maar pas op pensioenleeftijd,
    maar Flor had een sterk verantwoordelijkheidsgevoel en ze wou zeker zijn.
    Daarom controleerde ze regelmatig de achterhoede. En de achterhoede was ik.
    Misschien kwam ze ook kijken of ik al van plan was de frisbee uit de tas te halen. Nog niet.
    Geen frisbee? Dan ging ze maar weer konijntjes bijeendrijven, bij gebrek aan schapen.
    De konijntjes begrepen het anders, zij zagen een boze wolf en gingen ondergronds.
    Flor liep ze te zoeken en snuffelde verder het veld op.

    Zo kwam ze in het nestgebied van een aantal vogels.
    Die zagen hun broedsel bedreigd. Flor was er een indringer.
    De kieviten gingen in de verdediging. Er dook een eerste naar de hond.
    Om haar te pikken of enkel om af te schrikken, dat weet ik niet.
    Toen waren er twee en drie en toen stegen er nog op en waren ze met veel.
    De duikvluchten gebeurden in stilte, dacht ik. Was dit Hitchcock?
    Flor dacht dat de vogels wilden spelen, levende frisbees!
    Ik floot haar terug met het hondenfluitje want ik wilde haar bij mij.

    Flor kwam en ging onmiddellijk zitten doch de kieviten gaven nog niet af.
    Er volgden nog twee of drie duikvluchten naar mijn hoofd :
    hou uw ondier aan de leiband ! wij hebben hier broedsel ! Nu hoorde ik het kijven wel.
    Indrukwekkende manoeuvres, ik kon hen van nabij zien.
    ‘k Had misschien bang moeten zijn, maar ik was te zeer onder de indruk.  
    Nadien ben ik blijven staan om een beeld te krijgen, er waren tientallen vogels.
    De nesten kon ik niet zien, ze waren te goed verscholen in de stoppels op het veld.
    Het is al veel jaren geleden, maar het gebeuren heeft wel
    een ontzag voor die vogel bij mij nagelaten.

    Twee dagen later was het terrein ontvolkt.
    Kieviten kunnen ongeveer elke indringer aan, maar niet
    het mechanisch geweld van een boer met tractor en ploeg.

    Daarom heb ik voor de kievit gestemd, uit respect.
    Omdat het vogels zijn met durf, ze gaan in de verdediging met de zwier van een musketier.
    Ze dragen zelfs een veer op hun hoed.
    En ook omdat het omgeploegd veld zo leeg en verlaten en triest was.

    Jeedeeke

    20-12-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.213. Maaike Neuville

    te gast bij Wim Helsen, Maaike Neuville
    met een fragment uit Anna Karenina van Leo Tolstoj

    Ik zal mij wel altijd boos blijven maken op Ivan de koetsier, ik zal blijven discussiëren,
    mijn gedachten op ongelegen ogenblikken uitspreken en er zal steeds een muur blijven bestaan
    tussen het allerheiligste van mijn ziel en dat van anderen, zelfs van mijn vrouw.
    Ik zal haar de schuld geven van al mijn angsten en er daarna weer berouw over hebben.
    Ik zal met mijn verstand niet kunnen begrijpen waarom ik bid en toch zal ik blijven bidden
    – maar mijn leven, mijn hele leven, elk ogenblik ervan, is nu,
    onafhankelijk van wat er nog met mij kan gebeuren, niet alleen niet zinloos meer zoals vroeger,
    het is onmiskenbaar zinvol geworden door de zin van het goede, die ik in staat ben er aan toe te voegen.

    Anna Karenina, Leo Tolstoj

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Neuville in gesprek met Helsen,

    Vandaag 01/02/2018 heb ik gemerkt dat het filmpje al niet meer beschikbaar is. Er was toch beloofd tot eind april? Dat is nog 2 volle maanden !
    De uitleg van Canvas :
    “Sorry, jammer genoeg is deze video niet beschikbaar. We beschikken momenteel niet over de rechten om deze video aan te bieden.” 
    Vreemd. Heel vreemd.

    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a27/ 
    12min02



    Over Maaike Neuville : https://nl.wikipedia.org/wiki/Maaike_Neuville 
    Over Leo Tolstoi :https://nl.wikipedia.org/wiki/Lev_Tolstoj 
    Over Anna Karenina : https://nl.wikipedia.org/wiki/Anna_Karenina 

    m

    20-12-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    19-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.212. klein spiertje

    onze musculus pyramidalis ~ klein en nuttig

    We hebben 650 spieren, waaronder een musculus pyramidalis. Dat is Latijn.
    Nu is ongeveer alles wat in ons lijf zit Latijn, dus dit kan er nog wel bij.   
    Musculus betekent spier en pyramidalis betekent pyramide-vormig.
    Het valt me enorm mee dat Latijn is geen Chinees is.

    Die kleine pyramidale spier is mee belangrijk voor de gecontroleerde ademhaling,
    maar ze zit niet in de buurt van longen of luchtpijp, ze zit lager. Veel lager. 
    Ze zit vooraan op het bekken, hier in zijaanzicht & in vooraanzicht :

    musculus transversus abdominis, musculus rectus abdominis en musculus pyramidalis.    Afbeeldingsresultaat voor musculus pyramidalis
    HIER, die kleine smalle roze strook

    Als men kucht of hoest, spant dat klein spiertje zich mee op.
    Voel maar : vingers boven het bekkenbeen leggen, niet óp maar er boven,
    het helpt als men de buik intrekt, en nu een paar keer kuchen.
    Het was efkes zoeken, maar ik heb een pyramidalis, denk ik.
    U toch ook? 

    Beide helften staan als twee kleine steunberen onderaan tegen de twee helften van grote spier die recht naar boven loopt,
    de musculus rectus abdominis - in het rood op de tekening.
    Die doet iets belangrijks zodat we ons middenrif kunnen sturen ivm buikademhaling.

    https://nl.wikipedia.org/wiki/Middenrifademhaling#/media/File:Diafragma_ademhaling.gif 

    Soms zijn de simpelste momenten in het leven de meest waardevolle. van P² 
    En wat is er tegelijk zo simpel en zo waardevol als adem. zegt Solzjenitsyn

    "Vannacht heeft het een beetje geregend en nu drijven er wolken langs de hemel voorbij,
    af en toe vallen er wat druppels. Ik sta onder de haast uitgebloeide appelboom, ik adem.
    Niet alleen de appelboom, maar ook het gras en de kruiden rondom zijn door de regen opgefrist,
    en er bestaat geen naam voor de zoete geur die de lucht dronken voert.

    Ik zuig mijn longen ermee vol, bespeur het aroma met mijn hele borstkas, ik adem,
    adem, nu eens met open, dan weer met gesloten ogen, ik weet niet wat fijner is.

    Zo adem te halen, op deze plaats adem te halen,
    dat is wellicht de enige, maar kostbaarste vrijheid waarvan de gevangenis ons berooft.
    Zolang je na de regen nog adem mag halen onder een appelboom,
    zolang is het leven nog de moeite waard.”

    Alexander Solzjenitsyn

    m
    HiH-11/2015, van Winteruur – toen met Warre Borgmans als studiogast, https://nl.wikipedia.org/wiki/Aleksandr_Solzjenitsyn

    19-12-2017 om 04:05 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.211. Ronald Giphart

    te gast bij Wim Helsen, Ronald Giphart
    met een gedicht van Martinus Nijhoff

    Haar laatste brief

    Verwijt mij niet dat ik lichtzinnig was
    omdat ik liefgehad heb zonder trouw
    en zonder tranen heenging. Want een vrouw
    komt nooit, als zij bij voorbaat niet genas,

    de wond te boven ener tederheid
    die op toekomstig leven is gericht.
    Ik moest mij wel hernemen voor een plicht
    waartoe ik onbemerkt ben voorbereid.

    Zeg zacht mijn naam, en ik ben in het vertrek:
    de bloemen staan weer in de vensterbank,
    de borden in het witte keukenrek.

    Want meer van mij bevindt zich in die klank
    dan in de jeugd waarom je van mij houdt,
    mijn bijna-jongensborst, mijn haar van goud.

    Uit ‘Nieuwe Gedichten’, 1934, Martinus Nijhoff

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Giphart in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/3/winteruur-s3a26/
    11min56

    Over Ronald Giphart : https://nl.wikipedia.org/wiki/Ronald_Giphart 
    Over Martinus Nijhoff : https://nl.wikipedia.org/wiki/Martinus_Nijhoff 

    m

    19-12-2017 om 03:17 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    18-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.210. Peter & de vogel

    Peter mailt het verhaal van de vogel

    Af en toe krijg ik eens belevenissen van Peter & C° doorgemaild.
    Hij en Diane en hun twee dochtertjes wonen ver weg, soms in een warme streek.
    Wij mailen omdat Peter de taal van zijn moeder wil onderhouden.
    Dat is niet zijn moedertaal.

    De verhalen zijn de zijne, sommige woorden zijn soms de mijne.

    ------- 

    Ik stond in de douche en het werd nogal dampig in de badkamer.
    Ik stap uit de douche en ik zet het raam open, volledig open.
    Ik stap terug de douche in en hou me bezig met water en zeep.
    Ineens vliegt er een vogel binnen.
    Het dier is in paniek, fladdert allerlei flesjes van Diane omver,
    raakt nog meer in paniek en knalt tegen de spiegel.
    Danig geschrokken doe ik in de douche een stap achteruit,
    ik stoot de shampoo omver en glij uit over de inhoud.
    Toen ik bekomen was van de smak en recht gekrabbeld was,
    was de vogel nog altijd de badkamer aan het verruïneren
    en aan het panikeren tegen de spiegel.
    We zijn nu al 30 seconden in dit armageddon.

    De vogel valt neer naast de wastafel en kijkt me aan : doe iets aub … 
    Ik neem een handdoek, raap hem voorzichtig op
    en breng hem langs de zijdeur naar buiten.
    Ik ga een paar meter de oprit op, zodat hij zeker niet opnieuw binnen zou vliegen.

    Op dat ogenblik komen mijn buren met hun jonge kinderen,
    buren die er anders NOOIT zijn op dit uur van de dag,
    hun helft van de oprit opgereden.

    Daar stond ik dan.
    Met een handdoek in mijn handen ipv rond mijn lenden.
    Ik vouwde de handdoek open, zodat de vogel kon wegvliegen,
    zodat ik de handdoek voor mijn schamele zelf had.
    En toen viel de vogel dood op de grond.
    Ziet ge ‘t vóór u?

    -------

    Ja Peter, ik zie het voor me. En nu zou ik graag weten
    hoe ge dat uitgeklaard hebt met de buren; de dooie vogel, de oprit, de lendenen, … 

    m
    EZW07/2014, HiH-11/2014, herzien

    18-12-2017 om 03:36 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.209. taalfilosoofje

    voor alles is een woord

    Pino is nog maar 4 jaar oud en toch heeft hij al een opvoedkundige taak.
    Hij heeft een voorbeeld-rol. 

    Voor alles, alles is een woord
    Voor kaas, voor krokodil
    Voor boerderij, voor kip, voor ei,
    Voor kus en kikkerdril
    Wat zijn er toch veel woorden
    Ladder, laars, lantaarnpaal
    De wereld wemelt van de woorden
    En ik ken ze allemaal

    Voor alles, alles is een woord
    Voor ruzie, rood en rot
    Voor taart, voor teen, voor drie, twee, een,
    Voor snurken en voor snot
    Wat zijn er toch veel woorden
    Visser, vlieger, voet, verhaal
    De wereld wemelt van de woorden
    En ik ken ze allemaal

    Voor alles, alles is een woord
    Voor feest, voor flat, voor fiets
    Voor gek, voor goal, voor schut, voor school
    Vergeet nog bijna iets
    Voor alles, alles is een woord
    Er is zelfs een woord voor ...
    Ja, zelfs een woord voor ... niets!

    tekst Erik van Os, muziek Hennie Vrienten, zang Pino (4j)

    “De wereld wemelt van de woorden en ik ken ze allemaal”, magnifiek hoe de tekstschrijver
    die zelfzekerheid van een kind van vier in één lijn neerzet. En ik ken ze allemaal …
    dat blijft niet duren Pino, geloof mij.

    “Er is zelfs een woord voor … niets!”, dat is een parel hé. Een pluim op de hoed van Erik van Os.
    Met deze lijn voelt een kind aan dat een woord niet telkens verwijst naar een bestaand voorwerp.
    Een woord kan ook verwijzen naar een begrip. In dit geval naar het begrip NIETS.
    Meesterlijk, Mr van Os.
    Van het begrip NIETS overstappen naar het getal nul gaat dan later vanzelf.
    Het cijfer nul mag er dan ook bij.
    Wat er allemaal in een tekst kan zitten … de wereld wemelt van de interessante teksten en mijn hoofd is te klein.

    klank aanzetten, bewonder gelijk ook het grafisch werk van Ed van Hout
    https://www.youtube.com/watch?v=HlH7_VfYHAY
    01min29

    de versie met Pino in beeld, minder geslaagd vind ik persoonlijk, sla maar over
    https://www.youtube.com/watch?v=gmk3v07PWsY 
    01min10

    m      

    https://nl.wikipedia.org/wiki/Pino_(Muppet) , https://nl.wikipedia.org/wiki/Olaf_Wijnants = Pino
    https://nl.wikipedia.org/wiki/0_(getal)#Betekenissen_van_nul , https://nl.wikipedia.org/wiki/0_(cijfer) 

    18-12-2017 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    17-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.208. twaletpapier

    omwille van de nagellak

    Toen ik jong was,
    nog thuis leefde en mijn bestedingen afhankelijk waren van het zakgeld,
    hield ik zorgvuldig in het oog dat de WC-rollen met het blaadje naar voor hingen.
    Dat had niks te maken
    met mijn verantwoordelijkheidsgevoel voor het vlotten van de huishouding,
    dat had alles te maken met nagellak.

    Wanneer de WC-rol met het blaadje naar de kant van de muur hing,
    dan schuurde ik al eens tegen de muurtegels. Dan schaafde die goedkope nagellak weg.
    Dat wou ik niet. Absoluut niet!
    Want ik mocht enkel in het weekend nagellak dragen en
    die anderhalve dag dacht ik dan dat ik met mijn nagellak
    een beetje bij Mademoiselle Age Tendre hoorde
    en dat Sylvie Vartan of Sheila ooit in Zellik zouden komen optreden.
    En dat ik daar dan naar toe zou mogen van mijn ouders.
    Het was dus zeer belangrijk om de nagellak intact te houden.
    Men weet nooit.

    Die nagellak moest ik kopen van mijn zakgeld, en in de jaren ’60
    was kwaliteit niet mijn eerste bekommernis.
    Mijn budgetje gaf me trouwens die speling niet.

    De modekleuren waren toen zilverwit en roze, allebei met parelmoerglans.
    Nacré heette dat toen. 
    De knalrode hoogglanslak was in die jaren voor dames in een bepaald vakgebied.
    Vraag me niet hoe ik dat toen wist.

    Decennia later werkte ik bij de koopvaardij en
    in de bediening wordt natuurlijk geen nagellak gedragen.

    Het WC-papier in de cabines hing ik nog altijd met het voorste blad weg van de wand.
    Ik dacht niet meer aan nagellak, het was een gewoonte. Gewoon een gewoonte.

    Tot op een keer, in ’90, ik een collega had, ene Guy.
    Die jongen heeft me finesses geleerd waar ik nu, zoveel jaar later, soms nog aan terug denk.
    Onder andere dat de WC-rol moet opgehangen worden met de af te scheuren blaadjes naar voren,
    en dat na de onderhoudsbeurt van de badkamer de tippen naar binnen omgevouwen worden.
    Met droge handen!

    De omgevouwen tippen geven aan dat de onderhoud van de cabine gedaan geweest is.
    Alsof de bewoner niet ziet dat het bed opgedekt is. Maar goed, omgevouwen tippen dus. 
    ’t Had wel iets. En ik ben dat blijven doen.

    Het enige dat ik hém heb kunnen bijbrengen, was dat men een knikje moet geven in de rol,
    zodat het kokertje binnenin geknakt is. Want met de trillingen van het schip
    staat heel de bovenbouw/bewoning van het schip mee te dansen.
    Dat is afhankelijk van het toerenaantal van het main engine en van de stroming.
    Heel de WC-rol komt naar beneden, blaadje per blaadje ligt die dan gevouwen naast de pot.
    De bewoner laat dat liggen en de mensen van de huishouding kunnen het oplossen.

    Vermits er snel moet gewerkt worden, weer of geen weer :
    preventief een knikje geven in de WC-rol,
    net voldoende om het kokertje binnenin te knakken.

    Guy had beter gesolliciteerd bij een rederij met liners of cruisers,
    want op een vrachtvaarder was die jongen zijn energie en talenten aan het vergooien.
    Hij was te gesofistikeerd voor de koopvaardij.

    m

    EZW-02/2014, HiH-12/2014, herzien

    17-12-2017 om 04:51 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.207. kat viert kerst

    Simon heeft een Kat. Van dat feit laat hij de Wereld meegenieten. Via zijn tekenpen.

    Om zijn Kat goedgezind en bezig te houden
    -misschien laat ze dan de kerstboom met rust-
    brengt hij een nieuw speeltje mee.

    Daarin zit kattenkruid. Wist Simon dat niet? Of kent hij de werking van dat geurig kruid niet? 
    Katten worden er eh, … euforisch en dartel van. En misschien ook een beetje roekeloos.
    Maar dat laatste is Kat al, ook zonder geurig kruid.

    klank aan :
    https://www.youtube.com/watch?v=UhQ9HquDNEM 
    02min20

    Nieuwe kerstboom zetten dan maar.

    klank aanzetten :
    https://www.youtube.com/watch?v=nn2h3_aH3vo 
    02min13

    m
    EZW-12/2014

    17-12-2017 om 04:45 geschreven door maart


    >> Reageer (2)
    16-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.206. interieur

    de keuze van de tafel

    'k Kijk graag naar interieurprogramma's
    Niet omdat ik iets in die richting van plan ben
    maar omdat ik graag binnenkijk. En via de TV mag dat.

    In The Home Show van Vitaya zag ik ooit iets moois.
    The Home Show was een verbouw-programma. Meestal nogal drastisch, de verbouwing. 
    De presentator/interieurdeskundige/psycholoog
    zou in die aflevering met de bewoners (dertigers) een eettafel kiezen, met elk apart.

    Met elk apart iets gaan kiezen is een vast onderdeel van het programma.
    Dan gaat men de psychologische toer op,
    om te laten zien hoe juist de presentator (of zijn redactie)
    de mensen ingeschat heeft wat interieur betreft.

    Eerst krijgen we de keuze van de presentator te zien :
    hij vermoedt dat uit alle tafels in die zaak
    mevrouw zal kiezen voor een van de ronde tafels en
    meneer voor een rechthoekige, een van de meer robuuste.

    Vervolgens krijgen we mevrouw te zien.
    Ze heeft zeer zeker oog voor de ronde tafel.
    De tafel is vernuftig aanpasbaar in de grootte.
    Daar ziet ze helemaal het nut van in, familiefeestjes en zo ...
    Maar dan heeft ze een bedenking bij de scharnierende delen en kiest vastbesloten
    voor een grote rechthoekige tafel. Jawel, voor het robuuste model dat zoveel plaats inneemt,
    dat de presentator voorzien had als de keuze van haar man.

    De echtgenoot is aan de beurt.
    Meneer blijft lang genoeg bij een rechthoekige tafel staan kijken,
    bij datzelfde robuust model dat de presentator voor hem voorzien had
    maar keert zich dan resoluut naar een ronde tafel.
    Jawel, het model dat ... en hij heeft het uitgebreid over
    de knappe manier van vergroten, over de scharnierende delen.

    De presentator komt weer in beeld en zegt tegen de kijker :
    Well, ik had er de juiste tafels uit gepikt, maar blijkbaar had ik de personen verwisseld.

    En ik dacht, nee. Ge hebt niet de personen verwisseld.
    Zíj hebben de hun keuzes verwisseld, ze hebben elk gekozen in functie van de andere.
    Een koppel reageert al eens als een twee-eenheid, als weder-helften.
    Misschien was de presentator vergeten dat zoiets bestaat
    of misschien kent de presentator het verschijnsel (nog) niet.

    In die aflevering zag ik niet alleen een interieur, heel eventjes kreeg ik ook een inkijk in die mensen hun leven:
    mevrouw gaf voorrang aan de tafel die haar man zou bevallen,
    meneer gaf voorrang aan wat zijn vrouw mooi en geschikt zou vinden. 
    Aan hun beslissingen zou een psycholoog een paar hoofstukken vol moeilijke woorden kunnen besteden,
    maar misschien heet hun ingesteldheid gewoon liefde.

    m
    EZW-12/2011, HiH-12/2014, welke tafel het uiteindelijk geworden is, weet ik niet meer.

    16-12-2017 om 06:43 geschreven door maart


    >> Reageer (0)



    Archief per maand
  • 03-2020
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!